Свекрвите и снаите – проблеми

Ептен е офф, ама замисли како му е на нечиј сопруг кога мајка му плаче (оправдано или неоправдано).
Мајка е мајка, а може мајкава во приказнава е ,,лошата,, и си ги врти работите нели, а стринава е добрата, итн. Ова се претпоставки, ама секоја вистина има две лица

 

Точно е дека секоја вистина има две лица, ама прочитај го убаво нејзиниот пост.
Коментирав како што размислувам, а размислувам така најмногу поради ова:

Не тврдам дека сум во право, може и јас грешам, ама тоа е мојот став.

 

Очигледно треба сама да си ги ископам очите. Јас сакам само мир меѓу нас, доста ми беше од таа досадна тема. Има милион теми за правење муабет, ама сега односот ни е океј. Нов проблем го реши стариот.
Како и да е, го ценам твоето мислење, иако не мислиме исто.

 

nemoj da me svatis pogresno ne mislam licno za tebe zboruvam opsto.za koja i da e situacija i kakov i da e odnosot megu zenata i roditelite na mazot jas licno nego go naogam kriv.jas sum vo brak 8 godini dosega greota e da se pozalam od svekor mi i svekrva mi zbor ne mi rekle,ne deka ne sakaat nekogas da mi recat ama od pocetok mazot mi taka se postavi koga i da probaa nesto ( na pocetok ) da mi recat toj sekogas bese na moja strana i im velese ne e vasa rabota taa ili jas sto pravam.mnogu e svoeglav saka se po negovo iskreno ne mi smeta oti taka ne slusa nikoj i ne dozvolil barem dosega nikoj da se smesa megu nas ili mene da me navredi i zbor da kazi.pa tie se vo fazon kako sakate taka prajte vie si znajte.i vo pogled na parite i z sto i da bilo drugo dali za decata ili za nas ne e vazno.

 

Sekoj mlad bracen par saka da e posebno kolku i da e super megju semejstvata mora na nekoj nesto da mu prreci i da mu fali , site si imaat svoj naviki i nekoi mozes da gi smenis megjutoa nekoi ne!!!!
Isto i za decata nikoj nema da go cuva kako sto ti sakas mora da fali nesto....
Mora...
Ali nekoi snai ili svekrvi si pravat neubavi raboti toa ne go opravduvam..
A inace treba postovanje i da se cenat i za glupi muabeti rekla kaxzala da ne si pravat edna na druga...
Itn...

 

Тоа е приказната гледана од очите на девојчето.
Не е нужно да е вистина нели?
Затоа реков, сите ние си гледаме од наш аспект.
Ни јас не викам дека стрината е права, викам дека не можеме да просудиме знаејќи ја само пола приказна

 

Прва тема на листата за брак гледам мојата ене ја фучи оти неа да не ја послуша мм шо ни е приоритет за реновирање оти неа да не ја послуша какви плочки и мебел да земаме како за неа да реновираме и фучи дека се му фрливме не сме задоволени од ништо таа џабе купувала праела да купувала да праела пред 5 години да се лути ама се е заедно со куќата од пред 25 години

 

Секој treba da pravi kako si saka a ne starite kako ke kazat

 

Ако фрлаш од куќата нејзина, па макар и да е сто години старо немаш право.
Ти можеш да си реновираш по твој вкус ако си во лично твој дом. Вака ќе си ја прашаш и неа за мислење

 

Добро ќе ја праша и што ако она рече не?
Ете го проблемот одма?

 

Компромис

 

@Sesil, не ми се верува дека проблемот настанал поради менување поситни работи како плочки, прозори или славини, најверојатно мебел е во прашање.

Јас се согласувам со тоа што го пишаа @anina и @YoungandBeautiful . Штом станува збор за живот во заедница, мора компромис. Не сите, но повеќето, како што стареат, така се врзуваат за предметите околу нив. Еден шкаф, повеќе не служи само за складирање облека, туку е и мементо од едно поминато време кога со сопругот биле млади и штеделе пари да го купат, па како синот или ќерката кога биле мали го изгребале итн. Многу, многу е тешко да се убеди постар човек да исфрли нешто од дома (верувајте, знам!*) . Затоа, кога ќе се донесе одлуката да се реновира, потребно е големо трпение и само со убаво (со памукче што се вика) додека старата да се помири дека намештајот е стар и дека крајно време е да се смени.

***
Кога почина прабаба ми, баба ми никако не можеше да поднесе да фрли дел од намештајот а немаше место да го пренесе кај себе па така на нас ни трупна огромна тоалетна масичка, домкната од Србија уште пред 1940. Мајка ми немаше срце да и каже „Не“ на баба ми, толку набргу по смрта на мајка и, па така ние неколку години си седевме со огромна тоалета во ходник, зошто и ние немавме каде на друго место да ја ставиме (мал стан). На секое доаѓање на гости, баба ми одеше да ја гледа и и бришеше прашина , ни раскажуваше како мајка и се шминкала пред тоа огледало, како и биле наредени чешлите, парфемот и кремите, што чувале во фиоките, ни раскажуваше анегдоти поврзани со таа тоалетна масичка... Кога конечно ја дадовме, баба ми збесна.

 

Е ова е најголемиот проблем со стариве. И сите се такви, дали такво било времето кога тие биле млади, дали е до начинот на воспитување или па тоа си доаѓа со текот на годините, навистина не знам. Не можат да се помират со фактот дека младите прават што сакаат, а нив не ги прашуваат. Можеби дека тие кога биле млади, морале за се' да ги прашаат старите. Ти дадов, ама ќе биде јас како што ќе кажам. Налет и давање и се'. Не благодарам. Ова на секој чекор го слушам. Како на комшијата да дале, а не на свое дете. Ако си им го дал тој спрат, тогаш валда не мислиш дека младите ќе спијат на спалната од пред 35 години. Мислам... Или кујната од пред 30. Ама и да сакаат младиве да ги остават старите ствари, дури и да имаат желба, цел тој мебел веќе не е ни функционален. Сплет на околности и ние пред некоја година имавме еден кревет дома од пред 25 години, знам на што личеше и колку можеше да се спие на него. Татко ми еднаш легнал попладне да поспие, алергија фати. Колку и да е скапо купен, колку и да е чуван, годините си го прават своето. А да не збориме па дека сите млади си сакаат ново, што е нешто најнормално.

Стариве се како мали деца. Најсериозно. Како стареат, така се повеќе бараат внимание, некој да се врти околу нив, да им дава значење, да ги прашува, се навредуваат од ништо... И моиве од година на година се нешто нови карактерни особини "чкљ" вадат. Само да им го чува Господ паметот инаку ќе биде весело. Им кажувам уште сега да размислуваат што прават и што зборат понатака, зашто кога ќе имам мое семејство нема да толерирам испади, ниту од нив, ниту од другата страна.

 

Ми текнува пред да почнеме да реновираме, бевме до тој степен ,,средени'' да ти е срам човек да ти влезе дома..
Располагавме со крајно нефункционален намештај. Од дотрајани скршени креденци и кревети, па се до излупени тапети, и теписи кои датирааа од седумдесетите. И тој период, кога моите прибраа некоја паричка на страна и почнаа со подготовките, баба ми фати да цепидлачи без исаф. Наоѓаше најразлични маани и изговори. Прво, почна да го обвинува татко ми зошто изостанувал од работа, па да се интересира што имало толку работа што до доцна навечер останувале во станот, демек немало потреба. Така, во сиот тој сплет на околности на крај, пак мајка ми го извлече најдебелиот крај, ни крива ни дужна жената. Сепак, и покрај сета таа тензија која ни ја создаваше, успеавме некако да се средиме внатре, но не целосно. Изолација не се стави, ниту пак фасадата на балконите се искречи. Еве, ден денес останавме со старите р`ѓосани решетки. Иако не сакам да грешам душа, сепак баба ми во текот на моето детство одигра една многу значајна улога. Но, подоцна не само што тоа се смени, туку некако имав чувство како потајно во себе да криеше некоја доза љубомора. Дали поради комплетната трансформација и исфрлениот мебел, кон кој гаела некаква сентиментална вредност бидејќи останал од мајка и додека живееле во станот, или од некоја друга причина, не знам. Битно, на крај испадна дека сите оние материјали кои пополека ги носевме во станот, и неа и биле потребни. Згора на се ниту денар не даде. Не дека требаше, ние не ни баравме, ама ете некој денар од солидарност немаше да биде вишок, зошто не е дека немаше.

 

Еееее вие саκате се од κоρен да смените κај ќе се помиρи стаρ човеκ со тоа хахах во негово вρеме таκа било најубаво најмодеρно
Нас не ни дадоа ни κρевет нов да си κупиме, спиевме на детсκо κρеветче 80см двајцата стутκани, позади завеса, ниту плаκаρче несмеев и алиштата си ги чував во тоρба κаκо на одмоρ да сум отишла, затоа што ќе им се наρушел изгледот на станот а ние аκо сме биле таκа во тесно без основни ρаботи за живот побρзо ќе сме си отишле од κај нив. И си отидовме, многу ноρмално κога човеκ со сеκој збоρ и постапκа сеκој ден те бρκа од дома, те вρеѓа, на κρај и диρеκтно, нема песни да му пеам ќе си одам, дуρи еден месец издρжавме заедно, можеби ни месец немаше
Ееее после дојдете назад ќе ви ја дадеме спалната, НЕ БЛАГОДАΡАМ! Од κаде сум избρκана не се вρаќам назад.
Па дуρи увρедени зошто сме си отишле избρκани, тρебало да седиме, ќутиме и тρпиме. АХА ДА сигуρно! Не ме ρоди мене мајκа ми неκој да се иживљава со мене, не сум на улица најдена.
Сρамота е да κажам што све излегло од устата нејзина..κолκу нисκо паднала...и што сум пρетρпела... а да ја види неκој ќе ρече госпожа, сеκој да посаκа таκва свеκρва модеρна, ама фина само за пρед наρод, еве ја давам по поволна цена БУЈΡУМ κој е заинтеρесиρан

 

Искрено, баба ми и дедо ми да чуваа мебел од своите родители, со задоволство ќе го реставрирав

 

Ти па само контрираш моме младо

 

@anina ти одобрување чекаше? и сама ми рече шо не ти се допаѓа менувај и ете менувам сега фучи.Прозорците хотел промаја дале зеле па реума ќе фатам побргу отколку шо ќе добијам дозвола.Некни една фиока враце ми остана ама на тоа вели дека пред 1 год се и беше ново како од продавница во 1 год се и се запустило.И таква особа јас ако не сум човек да не ја почитувам ти оди и почитуваја ти ја давам гратис