Свекрвите и снаите – проблеми

Jas zdravje samo uste malku da pocnam soba po soba nikoj ne me brka,znam deka ke se mesa i uste ne pocnati ko razgovarame so mm tuku ke se podade od nekoja strana,no toj vednas i dava do znaenje deka za nea si ima sprat i nema sto da se mesa isto kako sto ne se mesa kaj pomaliot sin i vednas zamolcuva.Ako prave problemi vo sostojba sum da i pokazam kade i e mestoto kraj kraeva ko ke ostanam bremena mene mi e povazna xigienata za deteto nego nejzinite veke bigosani raboti.Ne sakam da se zamrazuvam bidejki za toa e mn lesno no veke ako nema resenije mora da se pokaze i postrogata strana

 

Ај и јас,не да се пожалам туку да си се искажам.Не ми е прв пат да пишувам овде...на некои веќе им е познато низ што се сум поминала.
Прво маки си видов додека сеуште бевме во врска,два пати ради неа раскинувавме.
После се веривме и отидов кај него да живеам.На почетокот ајде демек се супер,ама после се преидоа сите граници и си заминав од таа куќа.Си се вратив дома,а вереникот дојде со мене.Не и беше сеедно ама преку некои работи не се поминуваше.И иако слушав се и сешто и бев навредувана,не реков ни збор.Вереникот само и стави до знаење дека мене ме сака,со мене ќе живее и со мене понатака планира фамилија и да не се меша ако не сака да го загуби и него.
А морам да напоменам дека истовремено и бремена бев.
Си отидовме си се регистриравме и почнавме да се спремаме за свадбата.
Маж ми во неколку прилики ми рече дека не она нема да доаѓа,но јас искрено сакав...ако ништо друго заради тоа што му е мајка и зошто знам него колку ќе му беше тешко.
Со мене ич нека не збори,ама он сепак син и е.
Некој ден пред свадба она самата дојде да направиме муабет,да се помириме.
Искрено не очекував нешто добро во сето тоа.
но двете си дадовме до знаење како стојат работите,до каде толерирам јас до каде она.И ок се смиривме,не викна да се вратиме.Не одговорив одма туку сакав да размислам убаво...и онака веќе бевме во тек со барање стан под кирија.Дојде сопругот раскажав што како беше,на смирен начин побаравме решение.
Во меѓувреме разбраа дека ќе идеме под кирија и ни понудија друга опција.Да градиме таму кај нив...да почнеме со заштедата од свадбата.Ни се виде добра опција и еве во тек сме со изградбата уште.Моментално привремено седиме кај неа,но собата на маж ми ја стокмив како дневна за да не и сметам.Искрено се надевам што побрзо да бидне куќава моја и да си средам како што си сакам.Иако гледам си дава предлози.И она е од тој тип на луѓе што ете мисли дека тоа што го кажува е најдобрата опција,но за мене не е.Јас на пример сакам да не застанам и се побрзо да е,особено затоа што никој,ама баш никој не ни помага ни финансиски ни никако.
Секако не можам сега да се пожалам од неа,еве прави јадење за нас,за мајстори,ме гледа ме чува дека бремена пред крај.Но има некои работи кои не ги дозволувам.И бидејќи гледам дека не допираат моите збориви,тогаш ќутенката дела само ќе си правам ако бива така за да нема лутиш.Сепак за тоа каде идат парите,што и како да се гради и става и како да се воспитува детето е сепак моја одлука како мајка и на никој друг.
Сега за сега добри сме со односите,а до кога ќе трае и оваа фаза незнам.
колкав рапорт дадов хахах

 

Кога сме а темата јас не љубам да сркам грав повратен и онака изедов доволно срања во животот.

Си заминавме од дома имаше проблеми многу.

Прво - Ми беше даден цел спрат на располагање за кој подоцна испадна дека е простор кој не смеам да го користам. Како кујна, како дневна соба и мене ми е смешно со маж ми слободното време да го врвиме во неговата соба од детството. Ако дојдеа гости никако не смеевме да имаме приватност и да си одиме горе, во нели "нашата" дневна соба. Јас морав да седам на триножно столче долу во дневната нивна, свекор ми оптегнат со далечинското во раце рчи спие, на телевизија утакмица, бирото за разузнавање кој брои член еден - свекрвата секогаш натопорена до гостите да ги испитува за непристојни прикантни делови од секојдневието како на пример, колку плата земаат и како живеат со неа. Зошто живеат сами а не со старите итн.

Купатила три, во употреба само една. Во кое фекалните остатоци ги чистев постојано и единствено јас. Ова од кадата, од шољата. Не обвинувам многу, стариот го стигнале годините ама и културата толку му е. Секако со рестрикција за употреба на истото. Мора да се капиме на ефтина струја, а од друга страна да не галамиме после 22 часот па оди ти смисли како да го изведеш сето тоа.

Ми беше префрлувано дека не учествувам доволно во обврските околу домот и исто ми беше префрлано кога се трудев да го направам тоа. Имено, жена која во животот нејзин насушен на 60+ години конечно се научи да пржи јајце кое под дифолт плива во масло ги исмеваше моите куварски вештини кои и онака не добив прилика да ги покажам никогаш. Не смеев. Како инаку ќе се жалеше пред луѓето дека само таа готви ? Буквално доаѓаше по мене да се расправа зошто бришам прашина или пуштив правосмукалка. Секогаш со бучни кавги, безобразни монолози, а од мене одговорот беше еден- дека едноставно има потреба.

Приватноста ми беше силувана во секој поглед. Пример - единствениот простор кој го сметав за свое интимно катче беше спалната. Која постојано беше темелно прегледувана, клуч нема од ниедна врата од куќата. Ги собрав исушените алишта од надвор и ги оставив на кревет, веќе доцнев на работа и планирав да ги средам вечерта. Да ги испеглам и да ги здиплам. Ги најдов исфрлени надвор од контролорот. Свекор ми ги фрлил во знак на револт.

Дофрлања, понижувања, замерки и не знам уште што не претрпев таму. Од целосно здрава личност јас во 3 години имам психијатриска дијагноза, проблем со тироидна жлезда и срцева работа, проблеми со бубрезите и патам од хроничен умор исто, несоница, депресија, анксиозност, нередовен циклус.. Комуникацијата во бракот и сексот беа сведени на нула.

Тргнав да одам кај пријателка која му е внука на свекор ми и живее до нас, едно кафе и планирав да се вратам дома. Ме навреди и ми нареди да не мрдам од дворот без негова дозвола. Се почудив, се изнасмеав се изнаплакав, се спаковав и заминав. А по мене дојде и маж ми.

Значи да стар педер нема да ми наредува што да правам јас со животот и кога. Ме срамни со животно и така ме третираше. Мислам сакаше.

Работите сега се значително подобри откако сме сами
\
Имам голем проблем да си ги земам сопствените работи од таму. Ништо нивно, се лично мое, заработено, купено, донесено во чеиз

Ако не се премисли до следната недела планирам со полиција да одам. Сериозно, јас сум скроз мафната од патење во животот.

Зборот ми е не ве родила мајка на овај свет за да јадите туѓи срања. Не седете мадро, борете се.

 

Pop

Popusto ne rekov nitu ti trebaat nitu im trebas,arno i 3god si izdrzala taka nekoja da e us prvata ke zamine,a moram da go pofalam i maz ti po ova napisano svativ deka e so tebe,brw za vas i samo hrabro jas da sum na tvoe mesto i seto toa sto si go minala ako ne mi trebaat tie rab ako treba ke gi frlam na niv ne gi ostavam samo neli site vikame nedaj boze da go doziveeme toa,no ako dojdz noz do koska ke se boris dr nema

 

Некои стварно сте си имале мака , мое мислење е дека поддобро е уште од сам почеток да се почне самостоен живот . Под кирија само да се има раат
Може финансиски е подобро да се живее во заедница ама кога се нема слога џабе е се . Само нервози .
Па и тој спрат што е даден за живеење може да преставува пекол.
Кога си во свој дом , макар и двособно станче кога си имаш мир , немораш на никој да полагаш сметки кога ќе се бањаш , кога ќе переш ...мирот е бесценет .

 

Taka e ama ako se nema finansii malku e tesko

 

Моите креветчиња и плочи немаат трогателна приказна позади нив ама креветињата имаат секако сентиментална вредност и треба сега 100 години да се спие на нив, не возможно е, ете колку сака нека се убави и колку и да имаат сентиментална вредност или трогателна приказна позади нивното купување сепак на најстариот син му е смалено креветчето и кај и да е треба нов кревет да му купиме или заради сентименталност треба да ми се кичми детето во креветчето, место да се испружи како човек?

И моите кога се задомувале тука почнале со ништо, се купувале едно, по едно, од лажица па нагоре и сега затоа што се мачеле додека да го купаат мебелот треба уште да стои и после 35 години?
Татко ми требаше да ги тера снаа ми и брат ми да спијат на спалната кој он ја купил со мајка ми затоа што со мака ја купиле?
Татко ми кога се ожени брат ми ја испразни спалната, им ја отстапи и иако имаше голема сентиментална вредност спалната која ја купил заедно со веќе почината сопруга ја даде во црвен крст и се пресели на долниот спрат во помала соба која не ја собираше спалната па си купи лежај.

 

^
Не мoжеш сепaк дa спoредувaш ниту ментaлитет ниту финaнсиски мoжнoсти нa луѓе тукa и тaму, пoсебнo пa кoгa збoриме зa пoстaрите генерaции. Вкoренетo им е дa се штеди, чувa, крпи, дури и кoгa се имa мoжнoст дa се смени oти се другo се сметa зa рaсипништвo. Не велaм декa е прaвo, aмa тaкa е, и не е случaјнoст штo скoрo сите имaaт прoблем кoгa требa нештo oд дoмa дa се фрли.

 

Oд едни сентиментални старци дома имавме каучи по 30 години кои не го фрлаа, баба ми паѓаше во несвест за креветите, па ние како деца (ај моите сеедно) спиевме на кревети полни со бактерии и сите со искривени грбови од староста на креветите (федери испукани, буцкаат, болат).

За тоа, емоции кон предемти не. Вашете дете не е должно да спие у кревети во кои спиеле бабите и кузнае колку луѓе на преспивање. Отворете ги Дормео, какво слики имаат за буби по 10 години душек, а не па за кауч на кој сите седеле и прделе. Спасете си го детето, отерајте ги у пм старите ,се знае кој е побитен во животот.

Иначе бабата среќна вие ке барате на шро е алергични детето нека го буцаат со игли по болници.

 

Ние пак воопшто немаме таков проблем. Нашите едвај чекаат да се подновиме со нешто па тие да го земат старото( мислам старо на гарнитура и комода од 4 год.кои во новиот стан не ми се вклопуваа во амбиентот и други не толку стари апарати, предмети).Не жалаат воопшто што нивните работи ги фрлаат или раздаваат. Се што купивме додека живеевме кај нив, си остана во куќата, се иселивме со алиштата. Тогаш беше муабетот кај ќе носите Скопје, друго ќе си купите. А сега се наоѓа начин од Скопје да се довлече до кај нив. Ајде, нека се радуваат на предмети

 

Δ
Ајде Цка лепни им на старите под нос слики од буби и спомни им алергии, ќе добиеш назад - па вие младите многу сте свилени та затоа, нас што сме спиеле на ргожа(сантим дебел душек плетен од суви кромидови перја) на земја и перници од сламарина па ништо не не чешело, и прави како пушки.
На крај нема да излезеш, луѓето кутивче со капаче ќе го измијат оти ќе се најде, ти душек ќе фрлаш. Растурикуќа.

 

Јас искрено се чудам какви луѓе постојат.
Мојава збор не пререкла кога и да сме купеле нешто за по дома.Се радува стално кога и да купиме нешто за по дома,вика домаќини сме биле.Еднаш ми се расипа рерната,маж ми три пати ја поправаше и дури еднаш се понуди и она да ни купела ако немаме доволно пари.Ете ја работи уште,но фала и ама можеме и ние да си купиме.
За стари работи,односно нови што она ги купувала(и мојава се мачела)ме прашувала,ако сакам да ги користам,ако не -не.
Што луѓе постојат на светов,читајќи ве,не можам да верувам.Како предметите да се услов за среќа и мир во семејството.
Ние од корен се сменивме и збор попреку не добивме,само браво и со здравје да си користиме.

 

Аи Имелда, одма ќе ја оправам, На прво кивање на детето ќе ја однесам со мене на доктор да и каже дека е алергично на тоа, нема да бидам како мајка ми која чекаше да добиеме искривени грбови, па после откско напраивме по 20 години да ги фрли. Прво детето. Ако на некоја не и јасно дека детето и е побитно од свекрвата, немам комантар.

Ако е за естетика, а не за здравје друг е муабетот, ама со стари каучи, за здравје се работи. Мајката треба да е лавица, не маче кое бега од свекрвата.

 

@imelda и тоа "некогаш вака, некогаш така....." го доживеав. Првиот пат кога имавме проблеми со доењето, син ми нити цицаше, нити сакаше секакво млеко да прифати, па тоа што го пиеше го снема во аптеки, проблеми, не сака да јаде. Ми рекоа, "ееее некогаш децата со козјо млеко ги гледале па ништо не им фалело". Обично премолчував ама не давам да ме чепнат за дете . Им реков " некогаш и секое второ, трето дете умирало, а никој не знаел од што". Молк. И денес ако ми речат " некогаш", велам "некогаш ни старите не живееле како денес, денес се помодерни од младите", а си знаат што зборувам бидејќи се наоружани со најнова технологија, лаптопи, телефони, фб, скајп, вибер и остало знаат повеќе од мене

 

Ma ne e spas ni samostalnoto ziveenje.Ako nekoja velicestvena resila da zagorcuva zivoti,ako sinovite ne ja vrazumat se e djabe.Uste poloso ako se soedinat.
Ako majka(zena)resi nesto,planinina ke pomesti.Vi teknuva?
Za zal ova izleguva od prstite na edna zena.Samostojna,rabotosposobna,so kolku tolku pamet vo glava.Bogami i tolerancija.
Sekako deka ima i losi strani.
Eden covek mozes da sfatis deka ne go poznavas pa makari cel zivot go poznavala.
Volkot vlaknoto go menuval,naravot Ne.!?
Ne e vistina,volkot itekako se menuva spored negovite licni momentalni potrebi.
Kolku po suto tolku po bode.

 

Што ве гледам чудни , тоа ни е во крвта ништо да не се фрли, ќе се најде. Мојата свеќи дома си има 6 телевизори стари неколку се во црно-бела со четири копчиња какви само во музеј можеш да видиш (распределени и се по соби, а два во подрум зошто тое не работеле ) и на секој има миленце одозгора. Плус една машина за перење расипана си стои, неколку правосмукалки, експес лонци четири и три машини за шиење, а не сум ја видела раб да сошие. А да и сандук фрижидер што буквално капакот не му се затвара па така стои како чир во ходник. А најинтересна е навиката на свекорми само да мкне од некаде, од луѓе што фрлале па тој прибира разно разни ствари зошто може ќе му се најдат
Ама тоа е, нивна куќа нивни правила, вака од страна е смешно, ама да сум со нив ќе беше трагично, абе нема што нема.

 

до ситее свекривии

 

hahaha Brw eve edna od mene
Devojka od selo se omazila vgrad.I stanala rano sredila se po doma,pojadok napravila,pa kafe svarila,i site piele ovaa ne,sednale da pojaduvaat ovaa ne sednala,i sveki i rekla: Snao ajde,a snaata:Aaaa majkami me ucese prvin stokata da ja naranam posle jas da jadam

 

Хахаха а вој го знаеш ли : Две свекрви од село си правеле муабет за снаите.Едната ја прашала другата : - Копа ли снаата кај тебе? И Другава и одговорила : - Копа,копааа ,ако ја разбудиш пред 12 очии ќе ти ископа