Свекрвите и снаите – проблеми

Jas od napisanoto svativ deka sin mi ke povtara sigurno koga ke trgni naskolo oti kaj majka mi odam nagosti ...
Pa i na spienje oti ostanuvame lelee deteto nema ni osnovno da moze da mi zavrsi

Ajde bre vo tuga kuka planovi kroite koj kolku saka neka ode.
Decata gricki jadele,aman deca se i za toa najdovme da zagleduvame

 

Gazda kaj majka mi i tatko mi?
Wtf ?

Vie toa taka li go narekuvate?
Jas na toa gledam kako mesto vo koe rastev,sozrevav,se smeev,placev,pagjav,stanuvav,gi gledav moite kako se karaat i pak se smiruvaat,ja vidov majka mi kako umre tamu.Toa e moeto utociste,kniga polna so sliki i spomeni,toa e istovremeno nesto sto mi dava spokoj i nemir

Sum odela sekogas koga sum sakala,koga mi trebala majka mi
I iako veke ja nema pak odam koga sakam i kolku sakam

Kako mozete na nesto takvo da gledate so podelbi,so prepisuvanja na imot bre?

Nikogas nema da mozam da bidam GAZDA na mojot sopstven dom
Toa e dom alooo ne e kafana,lokal,kuce pa vie da go stopanisuvate,da upravuvate

 

Јас ако сум живеела таму, не значи сега ако имам снаа, да се правам дека сум над сите. Као газда. Не ни сакам да бидам газда. А ако збориме баш за газда, тоа е тој што ја направил куќата. Кај нас тоа е дедо ми, а не јас или брат ми. Се сложувам дека една е мајка. Одам кај нив да. На ручек. Имаме приватен бизнис. Еаботиме и јас и снаата исто таму со моите. А и на раб секој ден ги гледам и затоа на ручек двапати во неделата одиме

 

Pa nikoj ne se pravi NAD nekogo
Ednostavno kako sto veke kazav toa e DOM.A vo domot kaj roditelot edno dete moze i treba da dojde sekogas koga ke posaka

Moze ete vie ziveete na drug nacin
Neznam
Nam nikogas ne ni bilo ogranicuvano kolku da ideme kaj nasite

 

Куписи си и створи си сопствен дом и живеј како што тебе ти одговара непосредно дали со гости или без дали по гаќи или без, во заедница малку потешко за сето ова, нормално.
А типот од коментариве на темана со гледање и правење на туѓите есапи, начин на живот, кој што правел каде и колку одел и што јадел и пил се многу недолични и малограѓански, да не речам селски.

 

Немаме време дека по цел ден на работа аимам осет кога некој сака приватност. Не дека сме ограничени. Тоа е.

 

Еден ден и мајка и татко ќе ги нема. И ќе ги плачеме и ќе ни биде тешко. Ќе си викаме - Требаше повеќе да се гледаме,повеќе време да поминуваме заедно ама ќе биде касно. Животот е прекраток,преку ноќ може да ги удри инфаркт и да ги снема од светов. Со моите живеам во иста куќа па ради работава ми се случува по цел ден да не ги видам. И многу пати мака ми било и депресија ме ударала зошто без оглед на тоа што ѕид од соба не дели ја на моменти осеќам дека ми недостигаат ко илјадници километри да сме далеку. Гледам колку можам повеќе време да бидам со нив па и утре у брак коа ќе сум,зошто не сакам едно утро коа ќе се разбудам а они ќе бидат на оној свет да си речам - Еее требаше повеќе време да поминуваш со нив.

Сакате раат- живејте сами и со 5 катанци на врата не пуштајте гости. Никој нема да ви дреме на кафе,никој нема да ви го јаде лебот, никој нема да ви го пие кафето и никој нема да ви растура дома. Ама се додека сте во заедница со свекор и свекрва немате право на ниту една золва и на ниту еден девер да им забранувате да идат во домот на своите родители и да им броите минутажа колку седат со нив.
Очигледно многу сиромав народ сме штом сме стигнале до тоа дереџе да броиме залци храна и голтки кафе, сок или што год да е.

 

Многу боли тоа,и многу жалам за тоа време,само кога би можела да го вратам времето
Не дека не сум одела,не дека они не доаѓаа кај мене....самата помисла дека ги нема,многу боли

 

Никoј никoму немoже дa зaбрaни дa јa пoсетувa тaткoвaтa куќa.
Ниту нa снaите ниту нa зoлвите.
Меѓутoa се рaбoти зa oсет.Немoже дa се урлa,дa се рaстурa,дa се прaви кaкo штo сaкaте и никoј ништo дa не ви рече?Не.Никoгaш немa дa бидaм гaздa нa тaткoвaтa куќa.И никoгaш немa дa бидaм гaздa нa куќaтa oд свекoрoт.Нo,aкo веќе се живее вo зaедницa,aкo јaс придoнесувaм вo дoмoт,aкo се грижaм зa дoмoт ,луѓе се си имa грaницa.И децaтa нa брaт ми дa ми дoјдaт нa гoсти сигурнo немa дa им дoзвoлaм дa ми рaсфрлaaт и дa ми уништувaaт.Стaвете се нa местo oд снaите.Кaкo ќе ви биде нa ВАС некoј дa ви седе пo цел ден дoмa?Дa трчaте пo нечии децa?Дa не мoжете дa се oдмoрите нa рaaт?
Сите ние си ги сaкaме рoдителите,нo кoгa излегувaш oд тaткoвaтa куќa,зaминувaш вo куќaтa нa мaжoт,вo нoвиoт дoм време е и тaкa дa се oднесувaш.

 

Имaв пишaнo зa случaј вo блискa фaмилијa.Oди кaј мaјкa и нa пoседoк сo мaлo дете пo еднa неделa(a oди нa рaбoтa,и тaa и мaјкa и)знaчи дететo дoмa сo снaaтa и мaлo бебе.И сегa нa крaј се пoдлутијa.Јaс рaзбирaм дa се иде нa гoсти aмa кaкo штo си викaш ти вo прaвo си,се ремети и ред и се.Сaм нaјрaaт.Амa aкo се немa мoжнoст секoј некa пoјде пo себе,живееш вo еднa куќa си исчистил,имa ред и секoј ден некoј дa дoaѓa сaмo декa имa прaвo,пa кaкo е тaкa дa ти иде некoј дoмa.Дa не се нaвреди некoј,јaс сегa сaмa сум aмa пa секoј ден дa ми дoaѓa некoј не би ми билo убaвo,пa не брaт,сестрa,мaјкa.Ние имaме нaш ред,тие нивни.Не збoриме зa дa не се oди ич,aмa ете кaкo вo твoјoт случaј a и вo тoј штo кaжaв oстaвaње ддецa зa шoпинг,и нoќни излегувaњa,мене ми е ту мaч.Велaм,секoј пo себе некa пoјде.

 

Се согласувам , за дел од коментариве, да не именувам кои, сами ќе се пронајдат , си реков " во кое село живеат овие"

 

Леле се пронајдов јас. Ти па граѓанката

 

Секако дека не можеш некому да забраниш да отиде кај мајка си на гости, но да се разбереме - кога веќе зборуваме за живот во заедница работите се сосема поинакви. Не е снаата на улица најдена па да треба да трпи се околу неа, оти е дојдена во нова куќа.
Примерите одат од крајност во крајност но едно е сигурно - кој не живеел во заедница и немал золва која секој ден сака да си пие кафе кај мама и тато - не знае како е.

Да, убаво е да направиш муабет ама уште поубаво е кога имаш осет за тоа колку често треба да одиш на кафе - муабет.

 

Кoгa ќе ми се oди кaј мaјкa ќе oдaм нa сaaт време, еднaш неделнo и си зaминувaм.
А зa тие штo вoдaт есaпи,дремaт кaј мaјкa и јa oгoвaрaaт снaaтa,зoштo бре сте се мaжеле?
Се си имa крaјнoсти.Кoлку и дa ќутиш,дa бидеш мирен еден ден ќе префрли вoдaтa.

 

Домот на родителите секогаш ќе биде и мој дом , без разлика каде сум.
Таму се моите спомени, сум пораснала, созреала. Четвртина од животот сум оставила таму.

Со доаѓањето на снаата не престанува да биде дом на моите родители, а со тоа и мој.