Свекрвите и снаите – проблеми

И јас нешто да пошам за мојата идна свекрва... кога ке отидам на ден два така пошто сме пд различни места со дечкоми па останвам кај него понекогаш,е сега неговата мајка добро се понаша со мене но многу збора за други значи се некоја колешка како била глупава па не работела само оваа работела и цело време за тоа прави муабет една колешка ја напушти работата со неа што беше друга дојде и за другата истото го збори како за првата , и некако чуден карактер не знаеш што ти мисли , незнам страв ме фаќа да не почне и мене во иднина да ме вреќа и куди како колешките на работа и некој познаничка нејзини што ги озборува , не сум тип кој се кара само да недојде до тоа како што има почнато.

 

Niti se site svekrvi isti niti pak snaite se isti pa da se sporeduvame site sme so razlicni karakteri

 

Пишувам мое искуство, не споредувам. Точно е дека сите сме различни, и јас и свекрва ми сме различни, ама за мир во куќа мора да промениш некои работи.

 

Taka e no nekoi luge ednostavno ne se menuvat I za niv najdobro e da baraat nacin da se delat stom doslo do tepanje

 

Јас на такви личчности воопшто не им верувам. Колку и да е фина пред мене а во исто време се и сешто зборува за друг, тоа за мене многу кажува за личноста и нејзиниот карактер.

Таква е и мојата свекрва, затоа колку можам се држам на дистанца и воопшто не се чувствувам слободна да кажам било што. Плус тоа, сигурна сум дека и за мене зборува пред други (особено со ќерка и'), иако пред мене изиграва светица.

Мој совет: со такви личности треба да се биде внимателен и да се држи дистанца.

 

ние живеме заедно со маж ми и свекрвата...уште кога се зедовме знаев колку му значи на маж ми и никохаш не сум правела проблем за работимво врска со неа...три години живеевме заедно на ист спрат, а сега ние се преселивме на вториот спрат, она остана на првиот, но сепак заедно функционираме...Подолго време имавме борба за бебенце и еве оваа година со ин витро останав бремена и веке сум деветти месец. Бидејки бев на боледување обврската за ручок ја презедов јас и секојден ги пречекував маж ми и свекрвата со топло јадење. После ручекот она седнува на фб на компјурерот јас изморена легнувам и заспивам а маж ми си тера работа и многу муабет нема...Секој од нив ке си каже како поминале на раб и толку...Бидејки сум сама дома преку цел ден сум заклучена...пред две недели ми се случи нешто што најмалко очекував...Свекрвата си дојде од раб а маж ми не, и и се јавив да и кажам дека ручекот е готов ако е гладна да се качи, а дека јас кемго почекам маж минда си дојде...на тоа мимодговори дека и она ке го чекала па ке се качи...во мегувреме јас сум заспала и после еден саат станав гледам дека маж ми уште не е вратен, и се јабив на свекрвата да се качи зањдно да јадеме...таа веднаш почна да се дере зошто сум се заклучувала, таа се качила ѕвонела, тропала на вратата а јас не сум и отворила...и имкажав дека чисто заборавив дека е заклучено а сум заспала и ништо не сум слушнала...Кога си дојде маж ми мунраскажувам и тој ми вели сега се љути мисли дека намерно не си имотворила и слегна долу да ја испита што како..Кога наеднаш слишам викотници од нејзинс страна како не сум ја сакала горе кога маж мо не бил дома, како не сум ја поштовала, не сум и правела муабет сум заспивала, триста работи против мене...Го слушам маж ми како ме брани као имобјаснува дека кога оди ма раб тојнме заклучува и дека не е намерно нонне тоа не допира до неа...ми направи така голем стрес во последниот месец од бременоста и онака сум со бисок притисок,две недели не сме се виееле, а она очекува јас да слегнам да ми кажала шо има да ми каже и да и се извинам...Незнам до кога ке тераме вака, инкако мисли после кендојде во болница и ке ми изигрува дека ме сака...на фб објавува вицево дека женските деца се товар на идниот маж, а кошмар ма свекрвата,.тоа мемповреди уште повеке бидејк носам женско чедо бо мене...

 

Настанало недоразбирање.
Таа разбрала едно а вистината всушност е друга.
Во целава ситуација мило ми е барем дека маж ти те одбранил и и ја кажал вистината и така и е правилно со тоа ти дава до знаење дека те сваќа во каква ситуација си сега ти верува и те почитува, да така нема зошто да се нервираш и да ти е криво кога совеста ти е чиста на тебе а знаеш како е кај народот кој што му чини и во тоа ќе верува. Кој како му одговара така и сваќа, излишно е да ставаш во глава на некој што тоа нешто не му одговара очигледно.
Штом маж ти не можел да те оправда замисли ти сама да се оправдаш тоа никогаш во случајот.
Седи си мадро и остави ја нека се лути, од почит кога ќе ја видиш или ако дојде поздрави се ама да се извинуваш за нешто што не си направила што знам и да молиш не би.

 

Мајка жена и дете не се сака подеднакво и исто.
За да си го зачуваш мирот и никого да не навредиш решение е само да се одделиш.
И јас имам проблеми, ама балансирам само ради сопругот зошто не сакам да го карам со нив, зошто сепак се родители и нај голем проблем е заедницата. Кога ќе се одвојам верувам дека повеќе ќе се сакаме и нема да има проблеми.
Така да, не се карај нит со жена нит со мајка, за да си го зачуваш мирот оддели се. Зошто џабе ќе верглаш, секој по свое ќе си тера ништо нема да смениш. Секој си има свое мислење у главата.
Колку и да пробуваш да им објасниш на убав начин нема да прифатат.

 

Значи од потенцираново доаѓам до заклучок дека кај жената гледаш вина во тоа што не останува должна и што се брани од мајка ти. Извини вака ама мајка ти се меша, таа е виновникот. Нека се исконтролира и нека не става запршка во секоја манџа. Многу стари очекуваат кога снаа ќе им дојде дома да нема право на збор за ништо оти не е нејзината куќата нели, од улица е дојдена и почестена со покрив на главата. Не очекувај една млада, здрава и нормална личност да дозволи некој постојано да се меша во нејзините одлуки и да ја нервира за се и сешто. Можеби твојата жена дома пораснала во мир и хармонија каде не си пререкувале еден на друг за глупости и јасно е дека таа не е навикната на таков однос. Чаре е или да се снајдете како и знаете и умеете и да заминете од таму или еден ден ради тешкиот каратер на мајка ти таа да си замине и да се раведете. А ова со сестра ти што ти го кажала немој многу да го земаш здраво за готово оти таа е на страната на мајка ти и воопшто не би ме изненадило ако е измислица само за да ја набедуваат жена ти. Верувај дека ако снаата во домот е љубезно пречекана и си ги добие правата како и останатите членови без некој постојано да и дофрла, да и се меша во одлуките и да и сугерира сигурно од чиста мира нема да прави проблеми и без потреба да се кара со свекрвата.

 

Бубче, јас сум во 10 ипол годишна врска, дете не направив, од прв секс наваму правиме се' што можеме да се избегне бременост. Што е право, до пред 3 години и да останев бремена, немаше да родам. Баш поради потешки финансиски услови.

Денес ако останам бремена, сигурно, ама 100% нема да живеам со мајка му на дм. Кирија во гарсоњерче, дур не ни бидне куќарката.

Јас во случајно направени деца не верувам, а уште помалку разбирам зошто некој, што би рекла Офи, би си ставил трн во здрава нога.

 

Кај нас пукна тиквата. Сега сме кај мајка ми. Мм сам одлучи така. Не знам што ќе биде, многу ме навреди. Ај тоа, него не прифаќа дека сум навредена и дека не можам да поминам преку ова. На коленици ја молеше мм да разбере, таа се погрешно сфаќа
Бидна што бидна, све ми се сруши, ми се упропасти првата нова година со малово. Жал ми е за мм, не сакам да се кара со нив. Ама што да направиме за да не разберат?
Плачеше луѓе и ја молеше да сослуша кој што има да каже, дека едноставно сум навредена, дека таму веќе не можам. Ама не, не попушта, се лути. Не прифаќа дека не можам да и го заборавам ова. Се извини, ама џабе.
Не можам више....не знам како ќе се вратам во нормала. Уште му вика не си идете сакаш да умрам. Не знам...шо и да кажеш не дослушува до крај. Готово.... Ако успеам браков да го вратам у нормала ќе биде добро. Ако не...тоа е...све ми зезна. Му вика ти треба жена и дете да гледаш, а ваму не се сложува со негови одлуки.
Ако преживеам добро ќе биде, срцево ме стега, ме тресе грозница од ноќеска а дете имам за гледање.
Се извинувам за долгиов пост, ама не можам да се изнадокажам како се чувствувам.

 

Цветче не сум во тек со твојов проблем. Не те разбрав добро. Со малото си кај мајка ти или и мт е со вас?

 

Немој да се нервираш. Сега не си сама, на прво место е твоето дете, свекрвата и нејзиното мислење се небитни. Си имаш голема причина за радост, радувај се на малото и на првите заеднички празници кои предстојат. Баш убаво од страна на мажот што се согласил да отидете кај тебе. Нема тука ништо лошо. И онака сте со нечии родители, за тебе во ситуацијава подобро е што си кај твоите. Не е исто кај мајка и кај свекрва. Освен тоа, односот баба-зет ретко кога е проблематичен. Свекрвата не е таа која треба да каже каде да одите, вие сте возрасни и самостојно носите одлуки. Нема потреба маж ти да плаче, да ја моли и да ја убедува дека си повредена. Сама би требало да знае до каде и се границите. Ете и ќе и простиш ама верувај дека многу нема да се смени. Ќе мирува еден период ама кога-тогаш повторно ќе искрсне проблем. Ако постојат услови кај твоите дома, јас искрено не би се ни вратила во куќата на мажот. Се надевам добро ја сфатив ситуацијава, и мажот е со тебе така?

 

Да со мене е, тој пресече, јас само реков дека тој ќе одлучи сам што и како, а јас си кажав дека кога тогаш ќе си отидам.

Цела среќа што имам ваков маж. Штета што му прават вака, единец е.
Планот е да сме сами, го чекаме станот ама се изјалови нешто. Сега за сега сме тука, јас да се вратам намера немам. Ќе гледам што побрзо да се реши, макар и идела под кирија ама ете зошто у план е станов, зошто да плаќам кирија.

 

@Цвет88 Биди среќна што имаш таков маж кој прво мисле на тебе и вашето бебе, а не на мајка му. Ретки се таквите како него. Штом сте вие заедно еден покрај друг и сложни се друго е лесно и може да се реше.

 

Само тоа и ме држи...не би го оставила за ништо на светов. Само тој знае како дишам, само тој секогаш знае да сослуша и да направи асално муабет, и се трпи за јас да не страдам.
Викам уз муабетот, мислев дека откако ќе се роди бебево се ќе ни биде уште поубаво, таа вика а шо не ти беше убаво...
И тоа е тоа се врти у круг. Башка што навредата е околу детево.

 

Браво за маж ти. Заедно се ќе надминете! Без нервози и пробајте да уживате во празниците затоа што бебињата чуствуваат се.

 

Ви благодарам многу на разбирањето и сослушувањето...тешко ми е а немам со кого муабет да си направам во моментов.

 

@Цвет88 Знам низ што поминуваш, бидејќи донекаде и јас го поминав истото. Имаш среќа што мт е од твоја страна и те поддржува. Најбитното е што ти и бебето сте му најбитни и на прво место. Се друго е небитно. Немој да се нервираш, твојата нервоза се одразува и на бебето. Се ќе се среди, верувај само треба време. Може и подобро е што сте се тргнале на страна за да не се нервираш и да оладат главите на сите. Како што викаш уште малку и станот ќе ви биде и кога ќе си живеете сами е многу подруго.

 

@Цвет88 штом мажот е на твоја страна уживај.
Чувај нерви растеш дете ќе ти требаат издржете го периодов, ете привремено сте се снашле кај твоите додека е биде станот.
Имате убави планови и да даде Господ се што сте замислиле да го реализирате.
А ќе даде Господ, по ова што го пишуваш јас гледам едно многу среќно семејство, така и нека остане за секогаш.
Гушкајте се со мажето и бебушот.