Пишував повеќе за ова на стр. 2 од темава. Секој го бира својот животен пат, но бегството од душевната болка не е возможно со еутаназија ниту со самоубиство. Човечкото тело за бесмртната душа е еден вид браник, ублажувач (бафер) таа му предава на телото дел од својот товар и на тој начин си олеснува. При тоа на телото може да му се помогне со медикаменти, но и на душата преку музика, прошетка во природа, разговори (вклучително и психотерапија). Без физичко тело тие видови на помош веќе не се возможни во така лесна форма. Доколку предвремено намерно се раскине врската помеѓу телото и душата, на пр. преку еутаназија, тогаш душата ги зема со себе сите проблеми кои ја тиштеле, со единствена разлика што таа веќе нема можност истите да ги реши во краткотијата на овоземните години. Таквите души кога ќе увидат што сториле (колкава шанса си упропастиле) настојуваат да се вратат - реинкарнираат, но тоа обично не е можно така брзо а и да успеат, тие повторно ќе мораат да поминат низ истите или слични животни ситуации од кои се обиделе да избегаат преку еутаназијата или самоубиството. Од тие причини еутаназијата кај луѓето не е никакво решение.
Земајќи во предвид дека 2018 сум пишала ова, да се апдејтирам. Уште сум на ист став. Сметам дека еутаназија треба да биди опција, но строго регулирана. Шо мислам под строго регулирана е дур сме при здрава свест да носиме одредени одлуки. Пример уште сега да пишам на нотар дека при х или у ситуации би сакала еутаназија или уште пред одредена ситуација да прогресира, но таа прогресија е неизбежна или високо возможна; исто при ситуации каде смртта е неизбежна, но болките се неподносливи сметам дека мора да е опција за да се дај достојна смрт. Не сметам дека при секоја ситуација треба да е опција. Пример ова ми е нејасно: Самата депресија често иди со ризик за суицид. Зошто тогаш третираме, ама овде одобриле? Прашав и прочитав. Третмани кои не функционирале и проблеми од рано детство и ужасен квалитет на живот. Во текстот опиша како е надежна на почеток од нов третман за уште пострашно да се разочара и себе-повредува повеќе. Исто така рече дека процесот траел нешто над 3 години и имало многу вклучени во евалуацијата. Уште сум збунета ама 20 години тука имаат еутаназија и многу строги регулативи околу неа па сакам да вервам дека знат шо прат иако не разбирам: Па сега ме интересира да разбарам какви регулативи имаат особено околу проблеми со ментално здравје.
Неприфатливо ми е и мене. И воопшто еутаназијата е исклучително себичен чин, бидејќи секогаш останува некој, кој ќе се прашува дали била правилна таа одлука. Луѓето понекогаш многу тешко се справуваат и со природната смрт на близок, еутаназијата уште поголем немир и страв би вовела. Од религиска гледна точка, еутаназијата е духовна незрелост и апсолутен недостаток на вера.
„Не“ и се заснова исклучиво на долгогодишно следење на секакви политики и постоење на луѓе кои прегазуваат преку живи луѓе само за да исполнат (неретко и некоја многу проста и едноставна) цел. Знаејќи колку едноставно може да се дојде до одредени документи, не го одобрувам ова. Ќе пишев дека се мислам дали и во терминални услови одговорот би бил „можеби“, ама пак ми текна на тие што ги пишав погоре дека се способни да направат сѐ за да си ги остварат целите па заради нив одговорот е пак „не“. Ништо не ги спречува да лажираат документи. Ми текна и на conservatorship (не знам дали има соодветен превод на ова па во продолжение го ставам значењето) Под вакво неретко се ставаат постари лица. Тие лица секако немаат право на збор. Кога ќе им се овозможи на нивните „старатели“ (повторно, не знам дали има соодветен израз), тогаш многу лесно може да се злоупотреби. Ова секако важи за тие земји каде што го има ова. Во други пак, многу лесно може да се дојде до одредени документи. Ќе ги подмачкаат со одредена сума или ќе им ветат одреден имот од лицето и ќе дојдат до документот. А дека постојат секакви поединци: сетете се на онкологија и дека и доктори беа вмешани во тој скандал. И сетете се и на судството и дека никој не одговараше за тоа. Не дека сме некој пример ама навистина постојат вакви појави дури и во најразвиените земји (само, можеби во не толку голем обем). Колку изнемоштени лица би биле искористени од таквите кои единствена разлика е што можат слободно да се движат.. Зошто...можеби е регулирано ама секогаш има дупки низ кои можат да се протнат, колку и да е „регулирано“.
