Џабе се докажувате. Никој не вика дека сексот е решение за потешки психолошки состојби како клиничка депресија, бипиларни растројства, психози, ptsd. Од друга страна факт е дека може да олесни моментална психофизичка и емоционална состојба, дека може да влијае позитивно на расположение, дека неговиот недостиг може да биде причина за некои проблеми, и дека може превентивно да влијае во однос на психата. И нема шо тука да се докажуваме ние, коа си е докажано преку разно разни студии, истражувања и тестирања. Денес бар има интернет може да се истражи. Едит: Џабе тупиме, еве @WildMk го даде советот, све кажа
Кога имаш емотивна криза ходја наоколу со прстот во гаќи оти само мастурбација е лекот. Одат кај проститутки оти проститутка нема (не може/не смее) да каже не. Оти за чувствата на проститутката не мора да се грижат. Оти само ќе се испразнат, ќе си исполнат уште по некоја фантазија на која не им преостанува жена им и веќе не мора да ја ни слушаат ни гледаат. Корисниците на проституцијата ги гледаат жените како дупки. Со оглед на тоа што силувањето е забрането и не може во било која дупка да го испразни - ќе си плати проститутка, т.е. ќе си плати да принуди жена на секс.
Цела тема се изврте. Во воведно мислење ако читале што имам пишувано немаше 70% од мислењата да ги има. Они не сакале секс ако не се расположени, па не реков дека некој сака. Сексот не бил решение, а каде пишав јас или некој друг дека е?
Ќе споделам од мој аспект како гледам јас на работите и да се надоврзам на моето претходно мислење. Многу се испомеша работите во темава и погрешно се перцепираат некој мислења. Особено ова и тоа како е проблем кај индивидуи кои се сингл подолг временски период, поради тоа што немаат можност да најдат партнер или пак се одлучиле поради икс причини да бидат сингл (апстинираат од сексуални односи), па се анксиозни, депресивни, насочени кон себе, кон себе сожалување, преокупирани со мисли, со психосоматски болести и најчесто овие индивидуи толку се пренасочени кон себе што не се свесни за потребата од имање на партнер покрај себе и бенефитите од истиот. Со самото пронаоѓање на компактибилен партнер, авотматски мислите ги пренасочуваш кон таа личност, излегуваш од секојдневната рутина и самите сите знаеме колку позитивно делува на нас кога сме заљубени, кога знаеме дека некој секогаш е тука за нас и имаме на кого да му кажеме како ни поминал денот, а сексот доаѓа во целата ситуација како торта на шлагот, издувен вентил и си има бројни бенефити кои веќе ги спомнавте. Друго е наутро кога ќе се разбудте со порака од саканиот, а друго е пак кога ќе се разбудите со преокупирачки мисли како денес ќе го протуркате денот.
Настрана екстремите од првиот пасос, во општ случај не гледам зошто е контрапродуктивно? Нејзе и дошло, вау, еурека , веројатно и на некој друг би му дошло ова сознание вау. Немаат сите образование од психологија (за жал,) ниту медицина, за да знаат се што ти или Ленка знаете. За емотивна интелигенција школо секако нема. И не е темава дали секс е лек за психолошки болести, или јас не ја разбирам така. If it makes you feel better, go for it.
Немам школо за психологија тоа е точно. Ама ете советот и статистиката ги добив од некој кој има. За тоа дали е квалитетен психолог не можеме да дискутираме, завршил во странство, во многу поразвиена земја и медицински и економски. Работел и надвор од Македонија, па ете можеби затоа неговите совети според некои не функционираат на ова поднебје. Ама ниту тој ниту јас реков дека е лек за психолошки болести, туку е relief на повеќе начини, и е од помош. Психолошките болести сами по себе се уникатни и за никоја не постои магичен лек, сите се лечат со постигнување баланс и комбинација на повеќе позитивни аспекти меѓу нив е вбројан и сексот кој е во голема мера занемаруван во таквите состојби без разлика дали полесни или потешки.
Види ако имаш намера да ме цитираш и да знаеш што сакаш да кажеш со цитатот, go for it. Никаде не ги негирав бенефитите на сексот врз физичкото и менталното здравје. И баш заради тоа што не е темата сексот како третман на растројства, не ми е јасно зошто се мешаат баби и жаби. Се обидов да објаснам дека истото го зборуваат двете страни, само проблемот во дискусијата настана околу терминот психолошка состојба. Па да не смее човек да каже нешто, одма се палите. Ако нешто сум учела или знам, зошто да не споделам на форумов? Ја на пример врска немам од економија, политика и право, па не би ми сметало да прочитам нешто од некој што знае. И ако веќе цепидлачиме, базични знаења на темава имам, ама не сум ни психолог ниту психијатар, само си споделувам лично мислење.
Ќе се изненадите колку појавата на неврози се корелира со сексуалноста, особено ова е повеќе застапено кај женскиот пол. Појавата на некој фобии како став со височина, страв од кучиња исто психијатрите ги поврзуваат со сексуалноста, многу бев изненадена кога слушнав за ова, но психијатрите за тоа учеле, добар дел од животот посветиле на изучување на оваа проблематика, сигурно дека ние не знаеме повеќе.
Сплет на околности се случи да немам редовен секс подследниве месеци иако петнаесет години наназад го имав. Ќе бидам искрен, и не е нешто страшно.Не дека не сакам да имам ама па и не е дека психички паѓам зашто го немам.А гласав за ДА на анкетава без да размислам подлабоко. Сепак мислам дека сексот е убав сам по себе за подлабоко зближување на партнерите и ми држи муабет дека ако го снемува најчесто има некој проблем од едната или од другата страна ама тоа е друга тема
Мене не ми е јасно, како нерасположени, нервозни, тажни, ви се сака воопшто? Да имам секс во тој случај, ќе биде без чувства, без желба, колку ај да се рече дека се дешава нешто. Секс за расположение, или расположение за секс. Јајцето и кокошката муабетов. Сепак го бирам второто. Еднаш имав нервозна секс, па после него, уште толку плачев. Кои хормони на среќа, кои бакрачи....
Не паѓаш психички, ама некои луѓе паѓаат. Можеби сега не, но ако подолго време си така можно е да ти се одрази на други нешта.
Малце само не се согласувам во делот со психичкиот момент пошо сметам дека ако немањето секс долг период доведе до психички колапс, значи станува збор за лабилна личност, мастурбирањето и таквиот оргазам не е ништо поразличен од оргазмот произлезен од секс, иста крв иде у мозок, исти грчеви доживува телото, подеднакво е задоволството, така да сметам дека не е проблем да се избалансира потребата за имање секс и моменталното немање секс долг период. Исто така се согласувам дека може да се одрази на други нешта како на пример хормонски дизбаланс , ама тоа е далеку од расипување на психа.
Па доведува до колапс затоа што не е недостаток на оргазми проблемот, проблемот е што немаш здрав сексуален однос со партнерот. Не се само оргазмите во прашање. Значи не е разочараност од сексуалниот живот туку разочараност од парнерот, и едноставно - и 20 оргазми на ден нема да го решат тој проблем.
А па да во право си. Немањето секс нема да те растрои, но дефинитивно ако ти се сака а немаш ќе бидеш напнат и вон баланс. И така ќе се натрупа тоа, немаш секс, напнат си, оти си напнат не си расположен и спрема оние околу тебе може да бидеш поостар и ќе си навлечеш други проблеми несвесно. Не само оти си немал секс, туку ќе ти се насобере се наеднаш и може и да не си свесен дека уствари заради недостиг од секс си напнат.
Јас откако останав трудна (пред 2 години) до ден денес рееетко имам желба за секс. Имам 300 други проблеми и напната сум, не ми е до тоа. А некогаш после секс толку порелаксирано се осеќам и поубава атмосфера има со мм, ама ете. Убаво пиша некој, магичен круг е. Не знаеш дали не сакаш секс зошто си напнат или си напнат зошто немаш секс.. А дека подобрува расположение, дефинитивно да. Дека е клучен за добро расположение, не би рекла.
Има логика да, искрено немам размислувано баш околу тоа дали може да ти влијае потајно, али верувам дека може, сооглед на тоа дека за човечкото тело и ум сексот е врвот на емоционалните достигнувања, верувам дека си во право, пошо по некоја проста логика телото и духот си прават self-repair за време на сексуален чин.