Се чувствувам многу лошо

odsekogas sum bila vesela pozitivna i vedra licnost!!
sama sebe sum si davala nadez za se vo zivotot !!
no minatata godina pocnav da stanuvam nervozna bez pricina,no sepak znaev kako da se raspolozam se do eden den koga imav raspravija so bliska licnost od togas zivotot mislam deka mi se promeni za 360 stepeni!!!
doziveav stres,mislam deka bev kako izgubena se plasev od najlosoto!!!
nemozev da jadam da spijam celo vreme placev i se plasev od najlosoto glavata mi bese ispolneta so najlosi misli i vo sekoj moment pomisluvav deka nesto loso ke mi se sluci!!!!pomisluvav deka nesto se promenilo so mene i deka imam nekakov psihicki problem!!!taka se custvuvav dobri 6 meseci potoa pocnav poleka poleka da se vrakam vo normala no do den den nisto ne e isto !!!!
Vo glava mi ostanalo toa deka nemozam da bidam kako porano deka sekogas treba da ima nekoj pokraj mene se plasam se da ne mi se povtori zosto tie custva i misli nema da mozam da gi izdrzam po 2 pat!!
izbegnuvam da se raspravam i togas koga jas sum vo pravo za samo da ne se povtori istata situacija !!!
sakam se da se vrati kako porano koga mozev se sama koga zivotot mi izgledase sovrsen a nasmevkata ne mi se trgase od liceto!!!!!!probuvam poleka se da zaboravami sakam da mozam da kazam TOA E SAMO EDNO ISKUSTVO PLUS I POMINALO SE no nemozam !!!!!!ostanuvaat tragi no sepak nadezta posledna umira i se nadevam deka i kaj mene posle dozdot sonce doaga

 

Ахааа

 

Сите понекогаш сме се осеќале така ... Само треба да преземеш иницијатива тоа чувство да престане ... Излегувај , дружи се , шетај ... Слушај музика , најди си хоби ... Исполни си го времето ... Кажи на некого како се осеќаш ... Верувај така е најдобро ... Потпри се на некој ! И ја сум се осеќала така ... Ако немаш разбирање од твоите најди го во некој другар / другарка , дечко и итн ...

 

Како јас да сум го пишувала.Потполно исто.

 

јас па веке подолго време сум некако како машина ,проблеми кои се трудам да ги решам и успевам некако нешто да средам ама во душата некако се испразнив многу ми е тешко,отсекогаш односно целиот мој живот се борам сама за се и сите секогаш ми викаат ,,ама јака си ти ,,па што се не преживеа и сега ке издржиш ама само јас си знам колку е тоа тешко просто како да сум потрошена.сакам да си ја обновам силата и да продолжам понатака ама како во лавиринт да сум

 

И јас имам многу проблеми во мојот живот што не знам од каде попрво дапочнам.Како прво ете имам дечко со кој што заедно сум 2 години и супер ми е,само сто мајка ми не го сака,те воопшто и не го познава како личност ама ете што и можам.Не сме од ист град и сега за месец дена тој планира да оди во странство за дапобара работа,аа јас сум и матуранка и тој нема да биде тука 3 те месеци а и последни( затоа што после заминувам во друг град на факс нема )нема да бидеме заедно.Ке треба јас да ги поминам сите моменти на тага и на се она што нема повеке да го имам затоа што тој нема да биде таму,затоа што сум многу поврзана со него.По цел ден сме заедно.Потоа цел летен распуст јас нема да можам да бидам со него заради мојата ситуација дома ..Ниту пак ме пуштаат да одам со него на одмор,нема шанси.Плус и мојата ситуација дома не е во најдобар ред,понекогаш мислам дека немам никој на светот од домашните,никогаш немале разбирање за мене не ме ислушувале.СЕкогаш тие се во право а јас немам право на збор.Со мајками не разговараме за никакви проблеми што ги имам јас..и мн ми е тешко.И онака овие 2-3 дена сум фул изнервирана и тажна и незнам уште што.Исакам некој да ми помогне да ми каже како да го поминам периодов..затоа што стварно не можам..Не гледам никаква светла точка во мојот живот...Ке си умрам од тага...........

 

Имам 25год. и 4 годишна врска со дечко кој не е од мојот град.Се сакаме и сакаме да се земеме, но и двајцата немаме работа,немаме пари а немаме ни наше место за живеење.
Многу е тешко. Секој ден барам работа и се нервирам зашто нема.

 

Е да, од љубов не се живее. Жалосно е што ти си само дел од мнозинството, а уште пожалосно е што и да се вработите со овие врхунски македонски плати, ако не продате некој имот, ќе купите стан на Куково лето. Поготово ако стаса дете.

Вистината е дека не само јас, ами никој неможе да те советува ништо зашто се би било одвишно, таквите проблеми не се решаваат само ако некој те потапка по рамо и даде пар добри речи како кураж за понатаму, затоа ќе ти кажам само гуд лак

 

сеа брзо ми се има такво нешто десеноо...ииии најдобро е... да се подрудиш да биде се ок... мисли позитивно ии тоа ќе те однесе понапред

 

Се чувствувам лошо кога сум сама, кога зборувам за него и неговите валкани дела! Но кога ќе го слушнам гласот на мојот пријател од далеку... Се е подобро, се е поубаво! Но кога мислам на се што минав и се што дознав... Не можам да се средам!

 

Пробај да расчистиш со сето тоа што го помина...и сама кажа веќе поминало,колку и да те потсеќаат работите на "тоа" обиди се да не мислиш.Потполно те сваќам минувам низ таков пероид и јас,но се трудам да бидам позитивна,читам книги,се зачленив овде,се со цел да ја свртам таа тешка страница од мојот живот.Се надевам дека ке ти помини

 

Последниве денови се чувствувам многу лошо. Имам некоја нервоза во мене без некоја причина. Правам некои работи за кои знам дека не е така, но нешто од внатре ми вели дека треба да го направам тоа. На пример ќе седиме со вереникот и се нешто ми смета како да сакам да се закарам ( а тој ништо не прави, нема причина за карање) Една вечер тој гледаше тв и јас си седев до него го гушкав и наеднаш ми дојдоа некои мисли, и му велам си се загледал во тв не сакаш ни да ме гушнеш, јас како да не сум тука. Си зборам се што ќе ми падне на памет. Тој ми вели дека не е така, дека тоа што го зборам нема никаква врска, а јас упорно се лутам и не попуштам. Во моментот размислувам така додека ми помине нервозата, но после се преслушувам и знам дека претерувам. Се чудам и сама на што сум се лутела.На моменти се чувствувам осамено, мислам дека на никому не му е грижа за мене, дека им станувам досадна и триста други работи.
Ова ми се случува на периоди, да речам 1 во месецот или пред да добијам.
Ве молам за мислење, за совет, дали сте биле во ваква ситуација??

 

Јас сум ваква цел живот,посебно со дечко ми.
Ама чим е периодично кај тебе,веројатно е дело на менструацијата и хормоните

 

И јас вака се однесувам цел живот посебно со дечко ми само некои глупоасти ми паѓаат на ум и само нешто трескам само за да се карам ама во последно време се обидувам да се контролирам а и ми успева
а тебе ова ти е изгледа од хормоните

 

Iskreno jas otkako se fativ so decko mi nekako stanav po mrzliva ne se zamaram tolku so rabotite ja izgubiv samodoverbata ,a pred toa bev super i imav i cel vo zivotot a sega se mi e opadnato i raspolozenieto i nemam cel vo zivotot neznam zosto e toa taka mozebi samo period.Dali i nas vas vi se ima sluceno vakvo nesto ???

 

Како е можно да бидам толку ранлива и мека на карактер,па се допира до мене,ќе пукнам пред неколку часа доволни беа две -три реченици од една личност за да ме паднат во глупави мисли,нервози и гнев и резултат на тоа еве сега се чувствувам катастрофа,од една лоша мисла влегувам во друга и си плачам им се восхитувам на луѓе што знаат да се исконтролираат и да не дозволат секакви коментари да допираат до нив,да не си земаат се при срце,јас неможам

 

danika не се секирај,не си единствена и јас знам често да бидам ранлива на најобични ситници и знам како е ...ама сето тоа е период и ке помине,утре кога ке станеш ке бидеш како нова... да знеш дека не вреди да се нервираш за луге кои не те заслужуваат ,било тоа да е другарка или дечко... секогаш постојат луге кои се секогаш тука за тебе и кои вреди да ги имаш покрај себе..позз те гушкам

 

ти благодарам драга easyyyy,сега малку се смирив.повеќе си се налутив самата на себеси затоа што дозволувам небитни луѓе со злобни коментари да ме повредат.сепак утре е нов ден,нова среќа

 

А убаво ти е со дечкото? Изгледа коренот на сето она неубаво што влело во тебе губење на самодовербата ,немање на ентузијазам ,желба и поттик за нешто очигледно укажува на одредено незадоволство со самата себе ,можеби потекнува и до него.Пробај промени нешто во врска со тебе,да се случуваат периоди на незадоволство но губењето на самодовербата е страшна рбота ..сигурна си дека нема нешто подлабоко од тоа дека едноставно си изгубила се оддеднаш? Мислам дека треба да се запрашаш себе си колку си задоволна со тоа што го имаш во моментот ,а доколку не си, менувај од корен се ,и мала промена би поттикнала мала среќа ,а искоренување на се она што е причината мислам дека ке ти го смени комплетното размислување. Јас кога ги изгубив тие работи што едноставно ме правеа тоа што сум и ме оставија безволна и ги препишав на една одредена работа што ме правеше несреќна и ја откоренив таа работа и мислам дека сега сум посреќна и малку по малку си се враќам на себе .

 

во последно време се осеќам задоволно од себеси, од тоа што го учам, правам, работам, и околу тоа што се трудам...почнав да живеам така како што јас сакам, да го правам она што ме прави мене среќна, радосна и исполнета...Но единствена пречка ми е уморот..Секој ден спијам по 8-9 саати, а преку ден пак се осеќам уморно