Синдром на повеќекратна личност

Тешко дека ќе сретнете ваква личност во животот..Над 90 % од нив се во установа.

 

Оваа состојба е на личности со многу тешко минато, многу, со тоа што сакаат да се оделат од реалноста и сакаат како нов живот од тај аспект дека се друга личност тотално и на пол и на вера и на се, јас мислам тие до некој степен и се свесни 2 посто барем тоа што го прават ама намерно е така за да избегаат од лошото трауматизирано минато.. Имам гледано филм каде психијатар почнува да го соочува со реланоста кој е и што и го фаќа хистерија и плаче..

 

Дали овие луѓе се замислуваат себеси дека изгледаат поинаку, на пр. некој идентитет е маж/жена/висок/низок?

 

Да длабоко во потсвеста им е вметнато тоа дека се повеќе личности и мислам дека многу лесно може оваа состојба да се дијагностицира бидејки е очигледна..

 

Имам една "другарка" која мислам дека има синдром на повеќекратна личност.

На периоди е добра, комуникативна, ми се отвара и ми кажува за животот нејзин и детството, секој ден ме бара да излегуваме, ми купува подароци и сл. и тоа трае недела - две максимум и потоа се оддалечува, не пишува, се понаша ко фина ама ми прави лице, дури некад знае да се испонаша, да ме гледа попреку и сигурна сум дека ме озборива зад грб со кого ќе стигне, бидејќи тоа го прави на други кога е со мене.
Тоа се случува веќе две години откако ја познавам и у круг, две недели пријател, две недели непријател.

Дали ова однесување според вас спаѓа бсрем во почетна фаза на повеќекратна личност или личност што сака да собере информации па да ги разнесува на кого ќе стигне?

Да напоменам исто е личност со многу тешко детство, различен карактер на секои две недели и се случило да дознаам дека различно се претставува себеси на луѓето, на пример ако мене ми рекла нешто дека никогаш не го прави, на друг рекла дека секогаш го прави..

 

Не верувам да е нешто слично со ова но МОЖНО Е да се плаши дека тие што ја сакаат ќе ја напуштат, многу луѓе со тешко детство размислувааt вака (myself included) Да би сакала да собере информации за тебе не би ја снемувало така.

 

Ова ми стое повеке лицемерство и манипулација кога е осамена тебе те траже кога има забава друга не и требаш, луѓе со повеќекратка личност се наоѓаат во ментални болници едноставно неможеш со таков човек да живееш прават многу пакос и опасни се за околината тој во главата можеби ке си замислува дека е силувач, сериски убиец, бесно куче итн...

 

Синдром на повеќекратна личност треба да го дијагностицира само професионалец, не и давај дијагнози, ни ти, ни ние тука.

 

Ја разгледував темава и сфатив дека луѓето не го разбираат ова растројство и не го разликуваат од други состојби и растројства. Информациите кои ги имаат за него се најчесто од филмови и книги, што не значи дека се погрешни во целост, ама не се баш реални најчесто. Ова растројство е едно од најексплотираните и најчесто прикажаните психички растројства во холивудските филмови ама честопати се претставени на начин кој не е реален и е со цел да направи филмот да биде атрактивен. Затоа сакам да ја активирам темава и да објасниме што е Dissociative identity disorder (DID) или Дисоцијативно растројство на индентитетот или стариот назив му беше Multiple personality disorder или Растројство на повеќекратна личност. Називот е сменет, затоа што со годините се увиди дека првиот е посоодветен. Поточно, при DID се случува фрагментација на идентитетот на индивидуата на повеќе идентитети а не мултиплицирање на нови и нови идентитети како што сугерирал стариот назив.
DID спаѓа во групата на дисоцијативни растројства заедно со дисоцијатина амнезија, дисоцијативна фуга и деперсонализирачко и дереализирачко растројство. За сите нив е својствено: проблеми со меморија (амнезија), чуство на одвоеност од себе, нарушено чуство за сопствениот идентитет и одвоеност од реалноста (односно афектирана е перцепцијата на светот и луѓето).
DID најчесто е предизвикано од силна, честопати насилна траума, злоупотреба со која дете во развој неможе да се носи, премногу му е и која се повторувала (репетитивноста е битен фактор) многупати во раното детство. Обично ваквите фактори кои се случувале некаде до отприлика 5та година од животот имаат вакво разорно дејство врз психата која се обидува да опстане. Најчесто е последица на тоа што немало можност за создавање на здрав attachment или на емотивно поврзување со родителот или старателот (бил прекинат, или извитоперен) а кој е клучен за нормален развој понатака на детето. Луѓето со DID може и да не се сеќаваат воопшто на траумите (или имаат амнезија за тој период од детството) или да имаат само некои кратки и ретки flashbacks од тој период кој им даваат мал увид во тоа што се случувувало. Добар дел од нив дури кога стануваат возрасни забележуваат дека имаат некаков психички проблем, бараат што не е во ред со нив и се дијагностицираат. Луѓето ја сметаат за ретка болест, но ако се земе во предвид нејзината преваленција во општата популација која изнесува од 0.5 до 1% од популацијата (која е веќе речиси 8 милијарди луѓе) и се спореди со биполарно растројство кое има истотака 1% преваленција, тоа значи дека потенцијално може да има помеѓу 40 и 80 милиони луѓе со ваков проблем.
Лицето со DID има најмалку уште еден дополнителен идентитет, но обично се повеќе идентитети. Тоа значи посебни луѓе имаат различни начини на однесување, начини на зборување еден од друг. Најпрво лицето или некој од неговата средина забележува дисконтинуитет во некој аспект на лицето со DID. На пр. во забележува промена во однос на однесувањето, свесноста, начинот на кој размислува и перцепира, начинот на кој функционира во сензомоторна смисла, разлики во меморијата. Личностите си ги нарекуваат популарно alters, а целиот склоп го нарекуваа систем. Обично има и одредена хиреархија во системот помеѓу различните идентитети. Алтерите може да се различна возраст, моќе да се од истиот, од спротивниот пол или да се родово неопределени/флуидни па дури и да не се човечки (може да се имагинарни идентитети како вили, митски суштества или идентитети на неживи нешта како предмети, карпи и сл.). Свесноста на основната личност за време кога друг од алтерите има контрола врз телото може да е целосно повлечена или делумно. Тоа значи дека после враќањето на главниот идентитет, лицето може да нема воопшто сеќавање за тоа што се случувало додека еден од алтерите бил главен, но може и да имал делумна свесност т.е. да следел и гледал како одстрана без да има можност да влијае или да го контролира однесувањето или било која активност на телото. Алтерите се секој со свои карактеристики, манири, преференции, интереси, па дури и со различни ракописи и акценти. Бројот на нивните сменувања и колку долго трае е различно за секоја индивидуа и зависи од длабочината на растројството но и од моменталната ситуација во која е лицето. Во стресни периоди од животот можно е состојбата да се влоши и да има почесто менување на алтерите или дополнително да се фрагменитира идентитетот.
Растројството не е исто со ПТСД, шизофренија (или психотични растројства), растројство на расположение или емотивните растројства (депресија, манија, биполарно), не е ниту исто со имагинарно другарче кај децата. Некогаш лицата со DID може да страдаат и од некои од овие други психички проблеми, но тоа не ја негира оваа дијагноза.
Еве еден пример како изгледа да живееш со вакво растројство:



Не сум воодушевена од реакцијата на водителот што го води интервјуто ама ок, човек е
На 42ра минута се појавува еден од алтерите на девојката.

 

Здраво. Дали некој има слушнато за ова нарушување? Дали има некој кој врши дијагноза? Дали некој лечи од ова? Мислам дека јас го имам. https://www.rethink.org/advice-and-...ation-and-dissociative-identity-disorder-did/

 

Многу ретка работа речиси и да ја нема. Во ниеден случај не треба да се замеша со Шизофренија.

 

@Loslassen Да бе нема грешка. Нема шанси да се измеша со шизофренија. Шизофренијата е когнитивна мозочна болест. СПЛ ти е сосем друга состојба која најверојатно е копинг механизам за траумите кај човек.

 

тука пишува дека можело. Не знам дали е најточно.Исто пишува дека и не е толку ретко.

For most survivors with DID, "seeing" and speaking to their alters happens internally - inside the mind - often including a landscape called an "internal world". Communication may happen through passively-influenced thoughts, face-to-face (in each other's respective bodies, via the internal world), or through “voice” communication heard in the mind. This is why DID diagnoses can so commonly be mixed up with schizophrenia; the discussions and differently 'voiced' thoughts can seem like “hearing voices”, particularly if you don't know what that sounds like. But, in DID, these voices and conversations are not actual auditory hallucinations. They are more like very “loud” versions of one’s own thoughts (versus, say, hearing the radio or microwave talking, or voices of those whom you know do NOT belong to you or share your life story). Alter communication is very much a part of you and stems from somewhere in your conscious mind, even if the thoughts, ideas and tones are considerably different from your own inner monologue.

 

Кај возрасни со шизофренија секогаш има личноста слушни халуцинации, а кај детска шизофренија повеќе доминираат визуелните халуцинации
Има разлика, и сама читаш што е.Запамтете шизофренијата е МОЗОЧНА болест а оваа повеќекратна личност е состојба /траума.

 

Нема потреба да викаш, само препрочитај. Мислењето беше дека се меша од страна на луѓе кои не се информирани доволно, или можеби од професионалци, не дека е исто.

 

@Angie1432 За ова се сложувам. Не се сите информирани.

 

За вакви "табу" болести ама ич нема внимание.

 

@Angie1432 Секаде во светот спл не е добро сфатен. Контроверзна состојба која и некои светски психијатри негираат дека постои.