Смеење во несоодветни ситуации

Вие полните со емпатија и совест,ќе ве викаме наместо нас да одите на погреби .

*Не било во ред смеењето, огромна благодарност за добронамерниот совет!

 

Фала многу за просветлувањето.

Мислам по коментарите можеш да разграничиш на кого до што му е .
Го оставам тоа на тебе. Паметна си па увиди си.

Дали сум имала или не сум имала трауматично детство, тоа само јас си го знам.

Боли коа ќе се пронајдеш знам, те погодува страшно.

Ајде, живи и здрави да сме. Тоа е.

 

Imav situacija koga me fati napad na histericno smeenje a potoa bes, za da oteram se u k#rac, koga vo bolnica za sin mi, mi rekoa deka ne mu e nishto, a iskocija prelosi rezultati, toa ne znacese deka ne mi e gajle za sopstvenoto dete, naprotuv posle 3 meseci bolestii, vekje stresot mi bese sekojdnevie, mm pocna da go smiruva histericnoto smeenje bidejkji znaese deka ne e proizlezeno od sto mi e milo i drago.

 

Јас едвај чекам @Adidas888 да се оклучи да прочита дека сме луѓе "нелуѓе" без емпатија и свест.

*Повеќе нема да се смееме,ветуваме.

 

Иначе, на темава, тие што вака регирате, треба да побарате помош сами или од стручно лице, да увидете каде е проблемот и да си помогнете да престанете вака да реагирате.

И сами знаете дека не е соодветно, во никој случај.
Изгледа лошо од страна, и е непријатно за сите.

Не може човек на сите еден по еден да им се оправдува и објаснува на другите зашто така реагира, нит па сите имаат капацитет да разберат.

 

И на крајот на денот, светот не се врти околу вас, па што и да е причината за тоа однесување. Ќе се научиш да се контролираш, затоа што е крајно безобразно и без осет да се смееш на погреб и пред некој што доживеал тешка загуба.

 

Ја од нервоза знам да се смеам. Или кога ми се споени жичките на макс, и плачам и се смеам. Ама на погреб на мој близок пример, да фати некој да се смее, мислам дека ќе полудам. Ај замисли ти плачеш, некој се гази од смеење. Мене порано ми идеше да се смеам во озбилни ситуации, ама ми беше несериозно. Ти збори шефот со си усрал, или било што, и да му се згазиш од смеење.. не иде

 

Да се проектира секогаш е најдобрата одбрана за се.

Тоа што од километар се забележуваат некои работи кои се кристално јасни, нема везе тоа.

Новото нормално, ај, што се чудиме ние будалите.
Будали сме, еве признавам.

 

Толерирам ама до граница.
Нити спомнав некој од вас или ваши блиски нит ве навредив.
Јас имам случај моја најдобра другарка од детство загина во сообраќајка во Италија пред 2 години ... кога ми кажаа ме нападна смеа и тоа ненормална , не можев да си придојдам на себе од неверување затоа што пред таа вечер се слушнавме си правевме муабет ,шали, смеи .Паднав на колена и почнав да викам одеднаш ..Госппод само знае како ми беше и уште неможам да преболам. Не можев да стојам на погребот ,стоев до сестра и и на двете ни текна глупост што ја направивме заедно со сестраи и си се насмевнавме онака дека беше многу откачена. Најубавите спомени ми се со неа,и добри и лоши ..Непребол до навек.

И сеа вие тука се најдовте паметни да ми кажувате дека не се смеело на погреб и сме без емпатија и совест.
Се одјавувам од темава,глупост до глупост ,од паметни попаметни !

 

Смеење на погреби за починати и кажување вицови на самиот погреб било ок

Доволно глупости за денес.

 

Ајдеее од мравка,слон

 

Е ок ако сфатиш дека тоа е пореметување и не можат да го контролираат.

 

Другите плачат а ние се газиме од смеење.Добро се читате ли што пишувате?
Кој кажа дека се газиме од смеа и тоа на сите погреби, дефинитивно не сме на иста фрекфенција и не се разбираме.Секое добро и не ме цитирај те молам .

 

Има некоја психолошка позадина во смеење кога не треба и немање контрола врз својата реакција. Не станува збор за трауматично детство, како што сте пишале поназад, многумина сме поминале низ неубави нешта, па сепак не реагираме така. Не е ниту до емпатијата, како што пишале други. Не значи дека ако некој се насмее, нема емпатија. Јас така да изреагирам, ќе се исплашам од самата себе и ќе побарам стручна помош, оти не е нормално. Се знае кога се смее а кога се тагува, ако нешто во психата ми е побркано, тогаш си треба терапија. Или можеби на некој од терапија му е така. Како и да е, треба разговор со стручно лице и помош, а не да си правиш шеги и да велиш дека е нормално тоа.

 

Изговори, изговори, изговори...
Рака на уста и да се тргнат на страна.
Шамар да си удрат на лице. Вода да си полијат на лице.
А, тие што се вадат на примање терапија, да ја сменат терапијата. А и стручното лице.

 

Не знам како никогаш не сте слушнале дека смеење е нормална реакција на стресни ситуации за некои луѓе, кога не знаеш како да реагираш на ужасна информација или случка, без разлика во врска со кого е.

 

Изговори? Молам?
Што би било ако не пореметување? Сигурно од чиста мира смеењето не иде.

 

Се согласувам! Воопшто не е нормално,и јас го делам истото мислење . Јас после тоа жива се јадам дека сум се насмеала... ништо не е намерно и нема врска со емпатија и совест. И да,можно е некогаш да има ефект и терапијата. Тој што прима антидепресиви и психотици и стабилизатори,знае!

 

Други стресни ситуации да, но не при разговор за тешко болен, за починат и не на погреб. Безосетно и ненормално е.
Некој е под стрес оти може да изгуби некој.
Некој изгубил миленик/близок по крв/пријател. Дур Петко се истура од плачење ради таа болка, не е во ред Станко да се избацува со ахахахаха и вицови.

 

А кај прочита дека се помочувам од смеа и вицови трескам?