Леле девојчиња неможам да замислам како се чувствувате. Знам еве ќе кажам ќе помине, и ќе биде така само дајте си време. Колку и да треба дајте си време.. Излегувајте со најблики пред кои можете да се искажете исплачете, не се затворајте. вашите најмили кои нажалост веќе ги нема, ве правеле среќни. Сватете тие сакаат иако ги нема пак да сте среќни иако не се тука.
Maцa,многу ми е жал,прими сочувство.Cега тој е ангел на небото и че те чува,не би знаела што да кажам да те утешам.Cамо биди силна
Само што ја отворив темава се наежив. Не можам ни да замислам колкава е болката. Не дозволувајте да се затворате, соберете храброст и сила да продолжите понатаму во животот.
Nemozam nii da ja zamislam vashata bolka (((((( Samata pomisla me ubivaaaa mene (( Biedete silni,vremeto leci see ...
Може ќе звучам сурово но живот иде даље, со умрениот не се умира. Иако јас лично не дај боже да ми се случи такво нешто, незнам како би издржала. Доста чуствителна личност сум. На филм ќе видам дека умрел некој па ми иде да почнам да "рикам"(што би рекла мајка ми) не пак вака. Сеедно времето лечи се. Животот треба да продолжи понатаму, нема фајде од запаѓање во депресии, затворање дома, неизлегување и слично. Секако не веднаш, но со тек на време треба да се почне повторно од некаде.
