Снаи и золви

Не би потпишала предбрачен .Тоа ми е баш тажен почеток на брак,во тој случај нема потреба и од венчавање. Избрав партнер со кој не морав да размислувам за предбрачен,поготово што на моите емоционални одлуки не сакам да ставам етикета со цена.
За мене во љубовта нема калкулирање ,колку трае,трае.Ако би се развела утре ,би гледала само децата да ми бидат обезбедени,јас ке се снајдам.
Знаеме со кого влегуваме во брак,Никој не станува монструм после развод ,ако не бил пред тоа.
За заедничкиот имот ионака постои законска процедура и поделба и е регулирано при развод,исто како и за наследство.Така да незнам каква корист има предбрачниот.

 

Постои, иди докажи дека си потрошила 15 000 евра.
Јас денес светот мој во партнерот го гледам, ама сум свесна дека луѓето се менуваат.
Нема потреба од циганчење ако решиме да се разделиме.
Живееме партнерски и така најмногу ми одговара.
Од него можам се' да прифатам, но не и од неговите.

Фантазија е тоа дека е битно да се сакаме само.
Од љубов не се живее.
Да се живееше, немаше ваквите теми преполни да бидат.

Моментално во блиска фамилија после скоро 30 години се разведуваат, тој буквално ја избрка иако реално таа носеше многу повеќе пари дома, пред неколку години таа од свое наследство вложи 20 000+ евра во реновирање на куќата, а сега живее со цимерка под кирија во сутерен.

Веројатно и она не мислела дека мажов со кој скоро три децении е во брак може вака да направи... ама ете, можел. И направи.
И без се' остана (куќата негова е наследена) и башка потрошувачки кредит што земала враќа.

 

Предбрачен се потпишува доколку правиме муабет за фирми и огромни суми на пари. Да речеме, еден од партнерите зема 12000 евра и има сопствен бизнис а другиот 200, нема да е фер по развод да делат на пола, нели? Барем мене нема да ми е сеедно да црнчам од јутра-до-сутра а парнерот да работи по 4 саати дневно за минималец и потоа повторно да сме на исто.

Ако се разведам утре, не сакам да ја удирам главата од ѕид со прашања од тип - што сега? каде да одам? на кој кревет да спијам? кафе каде да направам?

Знам неколку семејства кои се распаднале, од фини луѓе се претвориле во монструми или си дозволиле да бидат изиграни. Во ниту еден од овие настани не сум вклучена, и не е мое да раскажувам туѓи прикаски по форуми. Верувајте кога ги слушав и ја бев фрапирана. А да, главна тема се пари и наследство.

Пак ке кажам, ако веќе толку ме сака, нека го препише имотот на мое име, и ке бидам мирна, глас нема да ми се слушне. Не може да правиме муабет за љубов ако се е на негово име. Значи тој мене не ми верува штом не ме стави и мене како сопственик?

Жално е што во сите случаи, жената е таа која треба да подзамижи и да верува во дадениот збор и љубовта.

 

О не, тоа клише,"Од љубов не се живее" се живее, и се успева и сe прави,а со калкулации ,ништо.
Но,пред брак треба да се разговара за битни работи,а не се разговара,и на заљубени да им се забрани стапување во брак за време на таа состојба.
Секој со своите одлуки,каков и да биде резултатот на крај,но ,пак ке речам,тие што испаѓаат чудовишта за и после развод,такви биле и пред тоа,така да ние од страна ке се чудиме но таа константа постоела,никој не се менува преку ноќ.
Секој треба да верува во љубовта,па после во дигитронот.И мажот и жената.
Јас на имотните односи во бракот гледам на начин -некое време ке заработува повеке он,некое јас,кога нему ке му биде послабо ке не извлекувам јас,кога мене ке ми оди послабо ке не извлекува он.Да се жртвуваш еден за друг ,а не да бидеш жртва на другиот.
Твојата роднина може да си го бара вложеното со адвокат.

Во ред,предбрачниот му гарантира сигурност на тој што заработува повеке,така е.Го потпишуваш за да не му ги земаш парите,утре.
Но,незнам дали е фер да не земаат пола,другиот партнер може работел за 200 еур и 4 часа,но може во остатокот од денот и се грижел за децата и домот па поради тоа не можел да врти бизнис,така?Фер е тогаш да не биде по пола?
Или еве има предбрачен договор со кој се дели 80:20 ,нормално е да се исфрли партнерот после 20 години без ништо ?Само поради тоа што едниот правел огромни пари,а другиов не?Мене не ми е нормално.
А бракот не е акционерско друштво во кој секој носи ист број акции.
Забегавме од темата.
На тема золва,јас сум золва но сум невидлива,односно видлива сум на битни датуми и секогаш кога имаат потреба од мене,но не сум навалентна.
Сметам дека золвата има право да оди кај родителите но не да им ремети мир на братот и снаата.
Исто така сметам дека не треба да се откажува од својот дел во корист на братот бидејки со тоа ги откажува од наследство свопствените деца.

 

Ако од љубов се живее, да се квакнеме дома и да се љубиме
Ќе добие снаава еден таков поголем, куќата е на име на свекорот (умрен).


Јас не можам наивно да верувам, кој може, супер

 

Види, ако ги ставиме двете работи на кантар, полесно е дома да седиш и деца да чуваш отколку да работиш и да мислиш како да донесеш пари дома. Јер, кога си родител, вака или онака ке научиш да ги храниш и пресоблекуваш децата, ама да смислиш начин да правиш големи пари воопшто не е лесно. Да беше лесно, сите ке бевме богаташи, а реалноста е друга.

А нормално е да си заминеш од бракот со полни џебови а немаш ниту еден ден стаж?

Бракот не е акционерско друштво, тука си во право. Еве, јас лично воопшто не се сомневам во мојот партнер, и без договори, тој е човек кој би дал се за мене. Но, постои едно големо но, се додека двајцата вложуваме пари, и двете имиња ке стојат на сите документи. Хипотетички, тој и да одлучи се да стави на мое име, јас не би го прифатила тоа. Едноставно е, ниту јас знам каква ке бидам по 20 години, а уште помалку знам каков ке биде тој по 20 години. Превентивно, двете имиња ке фигурираат, а сигурна сум дека доколку појде по лошо, баш тие потписи ке не спасат и мене и него од дополнителни стресови.

Не збориме за кола, збориме за покрив над глава, сега мој, а во иднина, тоа ке биде дом на моите деца. Доколку едниот од нас изгуби памет, другиот полесно ке се избори со проблемите.

 

Ако до толку ја цепите работава 20-80.. не знам 12,4-87,6.. е*ате бракот
Ако до толку ви се битни парите, мора да бидете со партнер со исти приходи како и вашите.. иначе и со предбрачен, и со задбрачен.. ќе си го 'мерите во песокот'.

За пола-пола... има начин.. и во, и надвор од заедница со родители.
Само да си умна... Толку.

 

Не е страшно да вложуваш во куќа на мажот (или жената) ако е негова.
Ама ако не е ни негова... навистина храброст е тоа

 

Се согласувам со тебе и Ребека дека треба да мислиш и на иднината и да не влегуваш слепо во инвестиции.
Свесна сум за сите маки што ги трпат жени кои се финансиски зависни, а се во лоши или абјузив бракови.
И мене ми беше битно да е пола-пола. Ама тоа го дефиниравме после 10 години, од правен аспект. Пред тоа.. само 'верував во нас'. Можеби сум била навистина паметна, па сум избрала човек кој навистина си стоеше на ветеното...

Муабетот ми беше за тоа 20-80%.. да речеме дека се работи за некој што е многу богат, па сака да си го заштити капиталот.
Испаѓа да треба да се делиме на класи... и да не се мешаме едни со други... Од друга страна пак.. може и сме поделени на класи, а потребата од предбрачни со толку спецификации се производ на 'мешање на класите'.

 

И јас пред 10+ години верував во нас де
И уште верувам.

Инаку, убаво е да се има предбрачен, каде што има можност за едниот да биде опасно изигран.

Ние немаме потреба зошто и онака се' што е купено/направено, не' има и двајцата на хартија.

Не е поентата поделба на класи, туку ако едниот заработува екстремно многу, да се заштити. Или ако има фабрика, да не испадне после на пола ја делиме.

Али сеедно пак ќе кажам, мене ми е лудост да живеам на кат кај свекрвата кој не е ниту на мажот име, а да вложам илјадници и илјадници евра.
Нека биде на негово и мое име прво

Нас сите не' прашуваа зошто секаде двајцата се јавуваме како сопственици, демек зошто не е на негово име се', полесно ќе било така... а зошто па да не е на мое, ако така?
Вака најарно си е.
Ортачки.
Ако некој ти каже дека знае што ќе мисли и чувствува за 20 години... лаже.

 

Не се штити само поимотниот, се штити и другиот. Може поимотниот има пари ама нема нешто што посиромашниот може да му понуди а не сака да го нуди за џабе. Па чиста сметка долга љубов.
Нема ништо лошо тука, ферски, паметно, партнерски. Иако јасно им е (веројатно) и на двајцата дека вака права љубоФ не функционира ама пак без таква љубов многу живеат, плус без пари Вака бар нешто ќар.

 

Тоа и е суштината во делењето на класи.. Поделба по капитал. Сме различни, апро-по сме од различни класи. Фак ит.

И нас ни е станот пишан пола-пола, иако јас учествував (поклон од моите), со помалку од пола од сумата на цел стан. Може требаше да го пишеме 33,33% - 66,66% .. не знам
Претходниот беше на негово име (поклон од родители) и инвестиравме во реновирање. Ама се исплати. При продажба, дигна цена реновирањето...

 

Јас сметам дека родител треба подеднакво да подели на децата, ако децата се договорат меѓусебно дека саакат неговиот дел да си остане на другиот тоа е во ред, а родителите да ги делат сами децата оти ќерката отишла во туѓа куќа е многу некоректна работа. Моите имаат еден стан голем 110м2, многу е удобен, јас си го сакам многу ама не планирам да им речам на моите дека сакам дел. Ама верувам ако еден ден недај боже нема каде да одам брат ми нема да се мисли да ме прибере. Така да нека остане на брат ми, ако се реши тој да живее таму со снаата јас ич нема да се мешам. Моите имаат две мали куќи на село кои ќе ги наследат од родителите и веројатно таму ќе се преселат кога ќе дојде снаа или втора варијанта им е ним ако го продадат станот да дадат за еден да си купи брат ми колку треба и ако треба за мене нешто ќе ми помогнат.
Никогаш не не делеле намерно за ништо, некои работи сами по себе дошле како поделба ама ние не си замеруваме за тоа. Кај маж ми има куќа на два спрата, комотна со сите соби, ако дојде ред за препишување секако дека нема да се лутам јас што и нема зошто да се лутам ако препишат еден од спратовите на сестра му, иако е таа мажена во друг град и живее во странство, оваа куќа била нејзина пред да се омажи и сметам дека треба секогаш да има каде да се врати и за арно и за лошо. На тој спрат секако ќе живеат неговите додека да починат се надевам од длабока старост. Ако дојде ред да ја продадат куќата нема да се бунам да ги поделат парите исто така поеднакво.

Многу погрешно е тоа што мислите дека само братот го следува нешто или само сестрата. Снаите не можат да очекуваат дека сестрата која е мажена нема да си доаѓа дома и да ги посетува нејзините колку и душа сака, тоа е нејзино право и вие немате право да се мешате. Ако таа е културна и со осет нема да има никаков проблем.

 

Права љубоФ е променлива работа.
Не е баш нешто што можеме да сме 100% сигурни дека никогаш нема да се смени.

Ама пак, кров над глава секогаш ќе треба, без оглед на љубоФен статус, така што....

Ами после бракот сигурно нема да очекувам тој да ме издржува и понатаму и тој да ми обезбедува исто услови де
Од денешен аспек зборам, со оглед на тоа дека мојата заработувачка е смешка во однос на неговата.
Да, денес многу тоа имам благодарение на него, нема негови и мои пари, едно е купчето, ама не знам зошто би било така ако се разделиме еден ден

 

Ех, па во Холивуд баш инсистираат бившите на истиот животен стил и тоа со скапи адвокати. Ќе дојде и во мк.
1209 , не би да се мешам, ама друго е да се вратип кај мајка после брак а друго во стан со на братот тесна фамилија. Не посакувам на никој, ама размисли. Значи стан па и 200 квадрати, ако нема физичка делба , ќе си пречиш еден со други. Инаку јас нрмам проблем сестра на брат да дава, далеку било. За обратно, имам такви циркуси видено што ми се гади да раскажувам. Секој нека прави по свое на крај најдобро.

 

Чекај значи збориме за постоечкиот закон со кој она што е стекнато во брак се дели пола пола,имот пред брак или добиен како подарок од родители во бракот,не се дели.Не гледам потреба од предбрачен.И зошто да не биде така без оглед кој колку пари направил во бракот.
Една причина не гледам зошто предбрачен освен во некои холивудски оквири каде должината на бракот се мери во саати.
Оној што направил пари,имал логистика дома која го правела семејството функционално.
Да,можеби е полесно да се чува деца дома отколку да заработуваш големи пари.

А жртвата и потиснувањето на сопствената кариера за да другиот има фул слободно време да заработува?

За да утре или по 20 години при развод стапи на сила предбрачниот ,и си има можност овој што заработувал повеке да го исфрли партнерот со два пара фармерки,бидејки овој млател големи пари,а другиов не,така?
Фер е тоа?
Да не бидам погрешно разбрана,во ред е ако градиш заеднички дом да биде на двајцата,во ред е да се инвестира и во имот на сопругот бидејки тука ке живееш ,но предбрачен е хартија со кој обично се штити оној кој има повеке и влегување во брак со преддоговор во кој некој се штити ми нема никаква врска со љубов.
Какво влијание би имал на бракот?
Каков интерес би имале партнерите да вложат во нешто заеднички ако е веке догоорено кој што ке добие.

Па не може катот од свекрвата да биде на твое и негово име туку негово наследство,во кој ти можеш да инвестираш во уредување,ако сакаш.
Зошто некој однапред да мисли дека ке биде изигран,каква е таа љубов?
Не мора двајца доживотно да се сакаат,можеш и да потпишеш во предбрачниот дека во случај на развод доброволно се откажуваш од се што другиот заработил.
Но за мене тоа е лудост бидејки во бракот не се најбитни парите за да функционира едно здраво семејство,а не ми е ни етички заради тоа што ти си заработил екстра,партнерот кој си го сакал да го оставиш без ништо.И сето тоа да го договориш однапред.

 

Предбрачен договор рулз! Се знаевме и повеќе од добро бред брак, ама си ги знаеме и к'не фамилиите со лимон табиет. Затоа се' си имаме црно на бело, ни мое е ни твое е. За љубов се љубиме де, сигурно цимерски не живееме ниту пак се мажела мома да не седи дома. Ама бидејќи од љубов не се живее, си направивме пар паметни потези на време. Ако се мрдне некој од нас од памет, децата да се на сигурно.
Бидејќи е за снаи и золви темата, јас би се развела за 5 мин ако мм биде говедо и ја остави золва ми без ништо. На таков себичњак ни бурмата ќе му ја носам, ни пример на децата ќе им дадам. Брат ми не ме остави без ништо мене, предвреме си се договоривме па мирна ни' е главата. Љубов да, ама и разум.

 

Од една страна.. 'идеалот' за бракот и љубовта дека не е со 100% гаранција.. ме тревожи.
Ама од друга, многу сум свесна за сите проблеми кои настануваат од нерешени имотно-правни односи.

Во Македонија.. најголем криминал произлегува, баш од нерешени имотни прашања... Дури и грото од убиствата (знам дека е морбидно, ама факт е).

На крајот- на краиштата.. Секој си знае за себе и секој треба да размислува и на реалните реперкусии.

Ќе ја поздравам снаа ми

 

Може да биде.
Баба ми живее буквално во куќа на име на мајка ми.
Дур беше и дедо ми жив го поделија имотот (правно) на неа и вујко ми.
Утре ден јас да живеам таму, ако мајка ми планирала мене да ми ја остави таа куќа, ќе ја препише на мое име.
Не гледам нешто тука чудно.

Ама кат да дигам на име на свекор, свекрва, мајка... нонсенс.

На прашањето зошто јас мислам дека треба однапред да бидам сигурна - затоа што сум посведочила на доволно грди разводи во кои секогаш жената била изиграна, исфрлена, итн.

И таа некогаш мислела дека бракот и' е за навек, ама...

Како можам да бидам сигурна дека мене нема да ме снајде слична судбина?

На другите кои им се причините не знам, ама не верувам дека им се многу различни од моите.