Совети

Отсекогаш сум била ведра, весела, позитивна личност. Не знам колку оваа што ми се случува во моментот е вистински проблем, но лошо влијае на мене.
Па вака.. Имам дечко со кој што сум 5ипол години, имам другарки кои ми се од кога знам за себе, имам прекрасно семејство кое ме сака, ми верува, а јас се чувствувам разочарано од животот.
Прво ќе почнам од дечко ми. Пред неколку години мислев дека тој е со мене само поради пари, мислев дека ме користи. Но со текот на времето почнав да сфаќам дека вистински ме сака, заљубен е во мене многу. Најмногу го сфатив тоа кога пред неколку месеци јас и моето семејство поминувавме низ една криза во животот, ја загубивме фирмата, живеевме со малку пари, за разлика од претходно кога имавме повеќе пари. Тој беше со мене кога минував низ тоа, понекогаш ми даваше и пари(а не работи ништо). Сега проблемот кај мене е што јас не знам дали толку многу го сакам. Тој сака да живееме заедно догодина, а јас не знам што сакам.
Второ што ме мачи е факултетот. Лани(прва година) бев заникаде, не учев, паднав се, презапишав предмети, но од оваа година почнав да учам и да се трудам најмногу што можам. Проблемот е што мислам дека моите не веруват во мене. Мајка ми многу пати знае да ми каже "еден факултет не можеш да завршиш".. Кога ќе ми каже така ми се крши срцето, но во право е жената, јас сум крива, јас не учев. Сепак кога ќе и кажам "положив", се радува заедно со мене.
Во последно време сум некако под стрес. Постојано мислам за во иднина, сакам да имам сигурна иднина, сакам да завршам факултет, да ѓи видам мајка ми и татко ми горди на мене.. Поради тоа што сум под стрес и што го чувам во мене, понекогаш знам да заплачам за ништо, ете така да почнам да плачам.Исто така многу размислувам за живеење со дечко ми. Од кој и да побарам совет ми велат дека јас си знам(што знам дека се во право), но јас некако не можам да одлучам. И тоа ме мачи. Не сум имала многу врски пред него, но излегував, се дружев, и додека бев со него, значи весела личност сум(бев), но во последно време не ми е ни до излегување. Некако мислам дека ништо во животот не ми е како што ми беше. Мислам дека за ништо не се радувам, не се возбудувам.. мислам дека не сум среќна. Можеби е само период па ќе ми помине, но сакав да си ја олеснам душата.

 

Не е некој голем проблем но сепак ме мачи некое време....
Ние сме 4 другаки, со едната се знам од мала, и навистина многу се дружиме веќе со години, иако имаме недоразбирање ги решаваме, и секогаш сме тука да си помогнеме. Ќе ги означам со Б Р и К
Со Б се имам две години, и девојчето е фино, ама мн.лицемерно....ми ги раскажува сите нејзини проблеми, секогаш кога има проблем со дечковци такви ствари, секогаш ми раскажува само мене нејзините проблеми, а со тоа ме оддалечува од другите другарки. Кога ќе види дека ја одбивам во некои моменти се лути и сака само нејзе да ја гледам како најдобра, дека таа била најмногу што ќе биде со мене, а не другите....а иако и таа во нејзниниот клас има друга добра другарка, и кога сме со нејзе, особено последните денови, веднаш се примеќа дека е поблиска со неа, а јас не и кажувам дека се лутам, туку кога дојдовме од кампување(каде не беа др.другарки) почнав да ја избегнувам и да се дружам повеќе со нив две. Ме тера да мислам на негативно, дека тие не ми се добри другарки,време било да сум ги научила а јас знам дека не е така, но на моменти се замислувам.....Тие двете не се како нејзе, К е фино девојче, иако се знам со неа најкратко време, можам скрос да си ја отворам душата, без да ме осуди за ништо, можеме да збореме за секакви теми,за се, дури можам и да заплачам пред неа,и никогаш ме нема избегнувано со други другарки, никогаш. Кај неа ме нервира тоа што на викенд наместо да испаѓа она е нонстоп со дечкото, и иако тој не ја заслужува таа тоа не го сваќа, кога е нерасположена од него, а доста често, не сака да испадне од дома, ако треба ќе ме одбие мене во последен момент ама ќе се види со него.
Р ја знам со години, заедно се дружевме и во основно, и од прво одд, различни друштва сме смениле и уште сме заедно. На почеток не се сакавме, ама подоцна премногуу се зближивме и сфативме дека сме скрос исти, за сите теми се сложуваме, и за школо, за дечковци, имаме скрос исти мислења, исто ко да се гледам себеси во нејзе.....Таа пак ако има нешто за учење или е нерасположена никако човек не може да ја натера..... И се прашувам дали е вистина тоа што ми збори Б, да таа има 24 часа на располагање и кога и да се јавам ќе дојде, бидејќи воопшто не учи, и нема што да прави освен да шета, и такви ствари. Ама на неа не и се доверувам долго време, бидејќи ете така лошо се чуствувам откако ќе го направам тоа, а не знам зошто, се чуствувам дека кога ќе бидам разочарана од нешто, таа е посреќна, и порано ме осудуваше за бившиот дечко, истите грешки ги правеше и таа, ама јас со добро и укажував. Ама тоа дека секогаш кога да ја побарам секогаш би дојдела, тоа е вистина.
Се беше во ред, ама тоа кампување кога бевме не ми се веруваше, мене само ради-реда ми праеше муабет, цело време со другарката од класот и се осетив мн.никакво.
Со бившиот раскинав, и нонстоп го среќавам, станав бесчуствителна за се,како никој да не ми треба, да овој период станав посилна од било кога, но веќе ми стана досадно, сакам нова љубов и нов дечко, веќе 3 месеци ми се пушќаат само некои со женски, или некои што не ми се свиѓаат, сакам само нормален дечко, нормален....Немаме места ни излагање во овој град, кога ќе дојде викенд однапред веќе се знае, се знае, ништо возбудливо и интересно на наши 17 години, досадно, мн.досадно.
Во школото кај учам нема никаква правда, ама никаква, иако учам и сум редовна ученичка, ги имам истите оцени со оние кое се отсутни нон стоп и доаѓаат само за тест, и преку врски оцени....
И јас можам да имам врски, ама јас знам и сама да се потрудам... Доста ми е од се...

 

Неможам повеќе да издржам. Мајка ми е да, ја сакам, ја почитувам, ме родила, ме школувала и се добро ама психички ме уништува. Ни се расипал далечинскиот управувач на телевизор кој е постар од 10 години. Му менуваа батерии ама не е до тоа. Час работи час не работи. И викам однеси го на мајстор или купи ново ама таа не земала толку плата за такви луксузи (за неа далечински од 200 денари е луксуз ама сепак сака да зјапа у турските серии). Преска менев програми работеше, сега ми доаѓа у соба ми се дере несакал да работи да сум го направела. Јас сум и ги јадела коските, краво, ваква онаква а само за еден далечински управувач од обичен телевизор кој е расипан и треба да се купи нов. Ми кажа илјади погрдни зборови иако не сум виновна не го расипав јас, телевизија и ретко гледам. Неможе да очекуваат телевизор кој е постар од 10 години да им трае уште 10. Ме уништија веќе моите дома, буквално ме уништија. Да ме тепаат подобро ќе ми е, отколку постојани викања и расправии и буквално целата вина префрлање на мене, оти брат ми е машко нели нему му личи се и сешто тој е машко ќе се снашол у животот. А најмногу од се што се плашам е дека со ваквиот однос ќе ме натераат да направам некоја глупост и ќе ме изгубат. Им кажав во очи дека дефинитивно ниту таа, ниту татко ми не заслужуваат да бидат родители и на ова не добив никаков одговор. Ни купија мобилни телефони, телевизор во нашата соба, компјутер, плаќаат интернет и во ред секоја им чест им се восхитувам. Направија куќа без ничија помош, се почнале со татко му од нула, ниту едните ниту другите баба и дедо ниту малку не им помогнале и во ред им се восхитувам разбирам и тоа дека не е лесно ама ако мислеле вака да се однесуваат не требала ич ни да ме роди. Разбирам дека растеле во семејства каде што и двајцата немале прилика да завршат школо, каде што работеле постојано ама ниту едно од ова не е причина да се однесуваат вака со нас. Си мислев дека проблемот е само во пиењето на татко ми ама не било така. Мајка ми очекува од мене да готвам ручек, да чистам по дома, кога ќе си дојде се да и биде средено, да исперам + јас да бидам ученичка со добри оценки. Аман бе луѓе па како може да си дојдам од школо во 2, да нучам за следниот ден, да исчистам се и да зготвам ручек? Па млада девојка сум зарем не треба да посветам внимание на себе? Колку можам и помагам. Освен тоа никогаш не ми дозволуваат сама да напраам нешто од една страна ми викаат немора од друга страна ми префрлаат сум била неспособна. Па мислам и кучињата имаат подобар живот од мене. Во животот трошка внимание не сум добила ниту од нејзе, ниту од татко ми. Разбирам дека цел ден работат, уморни се но како мајка ми има време за гледање турски серии а за мене нема? Сега да отидам и да сакам да ја прашам нешто веднаш ќе ме откачи. Каде вечерта ги гледа сериите па кога ќе се врати од работа и репризите ги гледа. Ви пишав и во друга тема, дека имам дечко кој сака да се земиме и така и планирам да завршам 4 и фаќам пат од оваа куќа веќе очи нема да ми видат. Не ми требаат ниту мајка, ниту татко кои немаат ниту грам разбирање, почит и внимание за мене. Не ми требаат мајка и татко кои незнаат да ме посоветуваат, ама ако згрешам нешто знаат да ме истепаат. Не ми треба мајка на која и се поважни турските серии, отколку сопствената ќерка. Не ми треба мајка која се фали по роднини со муабети од типот: "Не ми беше гајле како и зошто, влегов во собата и и ја искубав косата", "Ја слушам како вика по брат и влегов и ја истепав" "И ќе тепам додека можам". Ако јас сум невоспитана, некултурна,глупава таква сум благодарение на нејзе, такво дете израснале.

 

Ебати животов. Велат убав бил животов. Да убав е. За некои. Ама за некои како мене е катастрофа. Џабе и здравје и пари и се кога човек е несреќен.Морам да бидам со некој кој не можам да го смислам, а тој што го сакам не да не ме сака, неќе очи да ми види. Не можам да бидај со кој сакам и покрај убавината и парите и се што имам и ми преостанува или да си умрам сама или да сум со некој што ми е одвратен. Извините, ама таму некакви грди девојки кои немаат скапан денар и толку се прости ќе фатат некој лепотан, а јас ќе се занимавам со некој одвратен. И да се согласувам дека животот им е убав за некој. И што ќе ми е ваков живот? Само јас со сељак си имам работа и после сум била несреќна. Е ајде зошто?

 

@Hajdi22 Не е ништо во убавината и парите ... грди луѓе не постојат,среќата доаѓа кај сите кога тогаш.
Нишо не мора да правиме ако несакаме,решение постои за се само треба да бидеме силни и да успееме да го совладаме нашиот проблем.
Во твоево мислење гледам себичност и омраза кон другите луѓе а верувај дека тоа ти е непотребно во твојата ситуација... нема поделби т.е не треба да има сите сме луѓе убави на свој начин и секој заслужува убавини дали е материјално во добра состојба или не тоа е минливо

 

@Viktorijaaa5 Не се сите убави луѓе да не се лажеме. И не доаѓа среќата кај сите, еве кај мене нит дошла нит ќе дојде. Заради некои грди и сиромашни тие што се богати и убави ќе страдаат бидејки тие првите фатиле лепотани и богаташи. Немам против никој, ама се знае сиромашни со сиромашни, богати со богати. И така се ќе биде подруго. Ама тоа е животов за некој е мајка за некој маќеа.

 

Хајди многу многу погрешен поглед кон животот и светот имаш, убавината и богатството се релативна работа. Животот е борба, треба да знаеш сам да се избориш за себе, и најбитно гледај си само за себе. Никој не ти е крив за ништо и секој со својата среќа.

 

a zs ne go ostavis odvratniot,?? izleguvaj,setaj,zapozni sosem treta licnost.. ili od odvratniov ti zavisat parite ili so e fintata so moras da bides so nego??

 

@Hajdi22 многу ми е жал што имаш такво мислење и што тоа неможиш да го промениш, жално е што млади луѓе имаат такво размислување за животот и за вредностите во него .

 

Хајди на моменти ми делуваш како да имаш психички проблеми?

Ете извини што сум ваква директна ама што ти е бе дете? Зошто мораш да си со некој што ти е одвратен?

Не можеш да се стрпиш додека си најдеш некој што ќе ти биде по твоја мерка? Дај разговарај со некој не ти се прв пат овие испади.

 

Како да немам психички проблеми кога животот е толку суров со мене и немам среќа во ништо. И каква да бидам?

 

Нели си била богата и убава? Епа намали ја малку огорченоста и омразата и сигурно ќе си најдеш некој што те сака. Оти огорчен човек и некој што целиот свет го мрази е тешко да се сака.
Животот знае да е посуров од немање дечко и другарки.

Промената можеш да ја направиш само ти. Ако треба и разговарај со некој не е ништо срамно. Срамно е ради детски бубачки да се однесуваш вака.

 

^ Девојче свести се.
Здрава си, права, имаш семејство, луѓе со кои можеш да поразговараш, дечко со кој не си врзана и можеш во било кој момент да му раскинеш ако не ти се допаѓа.
Не туку драматизирајте за животни проблеми, познавам луѓе со судбини и животи со кои се прашувам како стануваат од кревет наутро, а сепак живеат најнормални животи и никогаш не се побуниле.
Доста се самосожалуваш, од небо не паѓа убав живот.

 

Хајди кој е крив што животот ти е таков?
Едноставно животот и светот?
Ти ништо не објаснуваш, а свашта пишуваш и очекуваш да те разберат...
Кој те тера да си со некој што ти е одбивен?

 

@Hajdi22 Знаеш тие сиромашните и грдите како што ги нарекуваш ти имаат многу повеќе што да им понудат на оние што се околу нив,имаат љубов и големо срце,духовно се исполнети и среќни. Додека ти си една празноглава личност што мислиш дека се е во парите..богати со богати,сиромашни со сиромашни ?! Навистина ?! Ти девојче имаш сериозен проблем.

 

Христијанка или муслиманка си?

 

Hajdi, ke ti kazam od glavata svoja si patis...Ete zatoa tie sto "nemaat skapan denar", se posrekni od tebe.
Smajli sto prevrtuva oci I pagja u nesvest od glupostive sto gi cita.

 

Демек христијанка.

Велат се е до нас самите, и не го одрекувам тоа. Тие кои што имаат никаков живот што не може живот да се нарече и покрај тоа се среќни блазеси им. Излегов сурова, себична, арогантна ама што да правам кога некој друг сака да ми го диктира животот и колку и да сакам не можам на улица да го држам за рака бидејки бил сељак и тогаш на мене се упатени најгрди зборови. Една спомна семејството. Какво е тоа семејство кое ме учи дека најважна вредност се парите, а не љубовта? Какво е тоа семејство кое не ме подржува да бидам со некој кој иако има огромно срце ама битно е сељак па аналогно на тоа за нив сум проста. Не можам да бидам нит нормална нит без психички проблеми кога немам право да си го живеам животов. Никогаш не бев гледана како човек кој е способен да си го живее животот сам. Како ќе ми кажат така живеам. Немам право да бидам среќна. Никој не му е гајле дали сум среќна или не. Битно ќе живеам како тие ќе кажат инаку сум се најлошо што постои..

 

a so imat vrska dali e muslimanka ili hristijanka, e*ate???? ako bese muslimanka pretpostavuvam so ke sledese,ama ete hristijanka bila,ko demek....

 

Полека малце,значи ја прашав што вера е заради х причини.Значи кај вас муслиманите ги венчаваат без разлика,дали се сакаат или не,значи од мали уште се знае кој ке и биде маж.Па си помислив дека не сака да биде со некој а родителите и го наметнале и мора и затоа прашав што вера е.Не ме убедувај дека не е така во муслиманоството кога сум видел сам со свој очи.