stvarno i jas sakam da znam koja e pricinata poradi sto ne odis na fakultet? abe pa i jas koga pocnav na fakultet od 13 predmeti vo 1va godina poloziv samo 3 i jas loso se osejkav ama so tek na vreme se uhodav i trgna rabotata.ne znam zosto ti ne odis na fakultet
Е па ако не сакаш да лажеш и да се глупираш седни и учи , не ми е јасно зашто учењето го гледате како нешто што мора да го направите?Штета е да не се надоградиш, без учење никаде не се иде, треба учење за да преживееш и да направиш нешто во животот,родителите не живеат вечно, сега може ти плаќаат факултет, понатака што мислиш?Секој се бори за себе, сите сакаат лесно ама нема, тоа е животот борба.Мене да ми е овој памет да студирам во мк ех колку само полесно, студирам на грчки кај јазикот кај па уште и да учам за на научам, и мн построги критериуми има,затоа има и полошо А и не ми е јасно зашто се запишувате ако не сакате да учите?Мотивација со вакво размислување тешко,многу тешко.
Ne deka ne sakam da ucam naprotiv mnogu sakam da ucaam... No ete napraviv mnogu greskii... Neznam sto da pravam mislam deka vejke e kasno i da kazuvam doma Neznaaam sakam da se ubiam lujge svatete me
А кој не прави грешки?Не значи дека сега треба да седнеш и да кукаш, мотивација доаѓа ако го сакаш тоа што го учиш, мотивација најмал проблем ти е,премногу си ги оптеретуваш мислите со глупости него да фатиш книга.
pa vremeto koe go koristis za setanje dodeka kazuvas deka si na predavanja koristi go za ucenje. se slozuvam so viktoria.uostalom zosto uste na pocetok ne si kazala doma za sostojbata?so lazenje nisto ne se postignuva,,tie sigurno nemalo da te utepaat ako si pisala kvadrat,sedni uci ne e tesko ili vo kraen slucaj otpisi se
@marchi-cool А,бе какво отпишување и откажување,да не почнам јас да кажувам колку немав поддршка од никој и колку паѓав предмети,и колку се уназадив,ама да се откажам никако!Не е тоа решение за ништо, ако гледаме така дај од се да се откажеме како што пишала "ми иде да се убијам" со ваква негативност ништо не се прави во животот.А помалце дека мотивација ќе најдеш,се е до начинот на кој што се размислува.
i jas ne sum za otkazuvanje eve jas imam 42 predmeti polozeno i uste 6 mi ostanaa a fakultetot mi e staven vo miruvanje ama ne sakam da se otkazam ama gledam clenkava nekako bez kejf i e se ne znam drugo sto da i preporacam
Како бе заради факултет се нервирате, земи седни научи секој поминал, не знам што студираш ама се се може, луге од цела Мк доаѓаат и завршуваат имам комшика со дете заврши и маж, седни побарај помош, отиди на предавање не знам кај идеш по ладново време мисли на себе, искажи се дома ќе ти олесни
Имам роднина кој, вака како тебе положи неколку испити, поќето ги падна. Пари плаќаше за факултет, ама одеше на кафе, некогаш идеше кај мене под изговор дека бил сабајлето на факултет, или завршил порано, па пиевме кафе заедно. Јас дете врска немав, моите на работа и така. Неважно, помина време ли време, де велеше нешто не доположиш, па дипломска зел, па ајде да ја брани. Према роднината, еден професор бил странство, друг умрел, трет нешто проблеми праел. Домашните негови од нерви се разболија. Ако не сакаш да учиш - кажи со време. Никогаш не е касно да кажиш дома. Касно е да кажиш како во случајов, кога ќе стигниш до дипломирање, дома домашните ден слободен земаат, кога се спремаат гости да викаат, да се радваат, кога роднините идат недели порано да ти даваат пари зошто тоа им било традиција, и тогаш да им кажиш е прекасно. Никогаш, никогаш не е прекасно да учиш. Седни дома и кажи им како се чувстуваш и поради кои причини го запостави факултетот. Вети дека ќе учиш и побарај да те контролираат. Самата знам дека кога нешто има шанси да не го исполнам и се сомневам во себе- барам некој да ме контролира во тоа. Исто така вети им дека штом завршиш со факултет и почниш да работиш, дека овие две пропаднати години ќе ги надохнадиш финансиски. Така да немој да мислиш дека е прекасно, две години и не се многу ако имаш желба да учиш. Почни со ред, види прво што можиш да научиш побрзо- научи и земи ги тие предмети побрзо, потоа полека, полека спремај ги потешките и ќе стигниш некако. Се најдобро.
@clen1 немој да имаш негативен пристап кон факултетот. На факултетот ќе запознаеш нови луѓе, учи секој ден и со тек на време ќе се прилагодиш. Секој почеток е тежок, тоа не е причина да се откажеш. Доколку утврдиш дека не ти се допаѓа факултетот и не се пронаоѓаш во она што го учиш секогаш имаш шанса за нов почеток. Можеш да се префрлиш на друг факултет или да останеш на истиот факултет, а да магистрираш на друг факултет кој те интересира. Јас пред една година сфатив дека ме интересираат други работи (поточно историја). Размислувам понатака во животот да се запишам и на втор факултет. Не се откажувај од твоите сонови, ако сега не можеш да го студираш тоа што го сакаш, тоа не смее да те демотивира и да ти биде пречка за во иднина. Еден ден ќе студираш тоа што те интересира, не се откажувај
Како да ги потиснам емоциите ? Како да успеам да не ме совладуваат емоциите? Сакам да бида поладнокрвна , и работите да ги примам приземно ... Не сакам да бидам имплусивна , бидејки подоцна се каам за некои работи што сум ги направила со вжештена глава ...
@Justicija прикриени емоции нема да те направат поладнокрвна за себе, туку само во очи на другите. Кога- тогаш тие емоции ќе ти избувнат и ќе ти наштетат повеќе него што ќе ти поможи тоа истиснување.
Верувај многу лоши одлуки сум донесла благодарение на тие чувства и многу лошо ми било ... Се надевам на некој совет
@Justicija пренасочи ги емоциите, троши ја енергијата на нешто друго. Ако сакаш да успееш да ги контролираш емоциите, мора да најдиш и канал за тие да има од каде да излезат. Замисли, денес се карам на факултет со колешка, ете една прикриена една негативна емоција. Потоа ме нервира некој возач кој прегазил мачка, ете уште една прикриена негативна емоција. Ете уште колку многу вакви ситни работи само можи да се насоберат. Не велам биди импулсивна, агресивна, искажувај ги емоциите максимално туку мора некаде да ги искажиш, макар и подоцна. За почеток, ставај се во имагинарни ситуации каде би реагирала како што не посакуваш, обиди се да ги пренасочиш мислите. Кога си испровоцирана она старото „број до 10“, применувај го. Некогаш број и назад. Диши длабоко, и место одма да скокниш и да изреагираш бурно, тргни се малку од реалниот свет, релаксирај се. Но, важно е после тоа, некаде да се „испразниш“.
За да научиш да ги контролираш емоциите мораш да ги разграничиш моментите на импулсивно однесување. Некогаш сме принудени да реагираме погласно и побурно, но во најголем број ситуации нашето однесување е огледало на самите себе и одраз на нашите мудри или непромислени потези. Избрзаните одлуки се причина подоцна или порано да ја почувствуваме несреќата на своја страна. На прашањето како да ги потиснеш емоциите, размислувај што треба да направиш за да бидеш исполнета и среќна. Внимателно и тактично приоѓање кон проблемите и луѓето значи вешто играње во своја полза.
