Стареењето е многу грдо...

Според мене стареењето не е грдо. Ниту смртта е грда. Грди се болестите кои можат да се појават и на млади и на стари години. Сакам да остарам, да дочекам старост! Секоја етапа од животот е убава! Јас велам ех камо сите да сме здрави и да дочекаме старост.

 

Знам дека сум „остарела“ зашто децава низ маало веќе ми викаат добар ден кога ќе ме видат.

Шала на страна, иако ми е рано да размислувам за староста, не ме плаши ни најмалку. Брчките па уште помалку. Со гордост ќе си ги носам кога и да ми се појават, мене лично ме потсетуваат на животно искуство и „белег“ од се` поминато досега.
Малку болестите ме плашат, ама па нема гаранција дека и во младоста нема да се појават. Главно е да живееме со полни гради, да се грижиме за себе и да го зграпчиме денот.

 

Се во живототот си има свои предности и мани ..така е и со луѓето и со времето и со матријалниот свет ... Од нас зависи како ќе реагираме на тоа .. Само да сме здрави другото дал со брчки или не тие што имааат отворено и искрено срце пак ќе не саакаат и покрај нашите маани ..

 

Според мене стареењето не е грдо.
Сакам да остарам. Млада не ми се умира.

 

Сите еден ден ке остариме сакале или не.
Млади вечно нема да бидеме.
Сакам да си останам заглавена некаде во младоста,ама нема.

 

Рефче душо

 

Мила моја, јас не реков никаде дека се плашам од брчки, реков дека не ми се допаѓаат, дека се грди...а за на излог знам дека нема да ме стават, може само на некоја тезга на битпазар, старо продајем..хаххаххахаа

 

Србите викаат,лепота је пролазна
А сега кога ќе ги видам бабите од 70-80 години,а ги знам какви биле помлади....искрено се разочарувам

 

Пред малку, вртејќи по каналите на телевизорот, кога имаш стотина канали и на еден барем саглам да се усредточиш..и кога си размислувам дека всушност поубаво ми беше кога имавме само три канали..когаооп ... Окце ми застана на CineStar TV...мојот омилен глумец во кого бев затрескана до даска, додуше едвај го препознав, Пирс Броснан...најавуваа филмови...па ТомХенхс и др...лелееевампири

И така ми текна на оваа моја неславна тема..ГРДА Е СТАРОСТА

 

Не е гтда староста таман работа ама некако мене ми се сака се да сум со млада.
Без брчки, со стегнат задник, слаби нозе и витки половини ама нема така да може само да се храниме здраво да споруваме повеке и што е можно помалку стресови да не сме баш толку збрчкани

 

Не е грда староста.
Среќа е да дочекаш старост и со гордост да си ја носиш со сите брчки и висната кожа

 

Како ли се носи старост со гордост, кога едвај со свиткан грб и потпрена на бастумче се движиш?

 

Исто како млад што се носи со младоста.

 

Кога би можело така, ама колку и да сакаш, самиот поглед во огледало ќе те мавне

 

Преку квалитетно изживеаниот живот, спомените, радосните и убави моменти....

 

Тоа е убавина на душата која никогаш не старее, јас мислам на онаа телесната, на физичкиот и кондициониот изглед, на староста на органите, на немоќноста, на тресењето на рацете, на главата, на сенилноста, глувоста, на нестабилните нозе и тн

 

Па ако живееш со мислите насочени кон минатото, нормално дека ќе те мавне. Човек е млад или стар онолку колку што си мисли во главата дека е.
Наместо да кукаш и жалиш по младоста (која веќе поминала и нема да се врати) фокусирај се на сегашноста и на тоа како секој ден да си го проживееш квалитетно, како да се направиш самиот среќен и задоволен.
Никој не сака незадоволни од самите себе луѓе и мрчатори, сеедно дали биле млади или стари.

 

Неизбежен дел од животот е тоа. Ама внатрешната убавина многу подалеку блеска од надворешната.

 

Ама кога ќе ги видиш сите до тебе: партнер, деца, внуци; здрави, живи, радосни и насмеани, сфаќаш дека вреди и да се остари.

Ти како дедо си била.
Скоро 90 години прв пат има проблем со нозете и тешко се помирува. Пред 2 години пола ден беше во град на шетање, сега не може да оди толку далеку.
Затоа живеење со полна пареа, кога ќе стигнеш до 90 и да не можеш да знаеш дека добар живот имало зад тебе.