Немам тајни пред мојот сопруг,не кријам од него ама баш ништо. Зошто да го правам будала, магаре со уши до земјата за еден купен кармин, чевли или било што....Баш напроти тој знае што ми се допаѓа па често пати знае да ме изненади со парфем,кармин па дури и гардероба. Не се сложувам со тоа дека некои работи не се споделуваат со никого. Мислам дека довербата не се гради на тој начин...а ако немаш доверба во сопругот и тој во тебе.....е тогаш тешко дека бракот функционира како што треба.
Не знам кај да го напишам ова, па ајде овде.... Што кога вие му ги кажувате вашите тајни на мажот, а тој мамино синче (стандардно ) ги пренесува сите тајни на мамичка, а таа ги шири по комшии и роднини??? Конкретно, женскава неколку пати го опоменила мажот да не издава тајни, но тој брзо-брзо се` и кажувал на мајка си, која и воедно успешно ги `вадела` сите работи. Последна случка беше дека на мајка и` требало да ја пратат на снимање на магн.резонанса (мислеле на најлошото), никој не знаел, но свекрва и` од синот дознала и предвреме по цел комшилук ја направила жената болна од рак. Spoiler (бај д веј на крај открија дека не било рак). Што би превзеле во ваква ситуација?
Spoiler Oд А до Ш се согласувам со Трендафилка. За премолчување или намалување на цени немаме проблем, јас сум поскромна, кога купуваме заедно, ме тера да си купам нешто поскапо, а јас обично кенкам дека е скапо, па ќе си најдам нешто поевтино... И за другата ситуација се сложувам, ни вака-ни така не си. Знаеше еднаш за еден таков, му кажав пропратено со превртување на очи, дека е досаден глупак. Среќа на тоа остана. А и се знаеме доволно веќе за вакви работи да се расправаме. Јас и да сакам не можам да сочувам тајна од него. Еден поглед и знае дека нешто не е во ред. А и обично не сакам тајни од никаков тип, ако се дознае секогаш следи разочарување.
Имам тајни али не некои огромни.Премолчувам ситници,во однос на тоа-колку пари сум купила да речеме чевли,фустан....и тоа никогаш не ми нити пререко,нити забранил,незнам зошто ама секогаш си ја намалувам цената Кога работев,скришно праќав пари дома на мајка ми.Не знам зошто,ама ете криев.Тој знаеше во каква ситуација беа тогаш мајка ми и сестра ми,и некогаш му кажував дека ќе пуштам пари некогаш не,иако ништо не ми рекол,и кога сум му барала пари да им дадам на заем секогаш давал и еднаш нејќеше ни да ги земе.Ете незнам зошто,ама мајка ми иако се противеше да не и давам пари,не сакаше да земе од мене,јас ќе и поуштав-колку можев на сметка,барем за сметките.На него не му кажував,а и никогаш не ме прашуваше пример колку пари имам на сметка ,или за што сум ги потрошила,иако буџетот ни е нормално заеднички......Некогаш осеќам грижа на совест,ама тоа е
Не сум мажена,ама не би му кажувала се се од а до ш дневно да ја кажвам азбуката по 10 пати.Некои тајни се мои и само мои!!!
Jas obicno nemam tajni pred nego nemozam da lazam ako se obidam za nesto neseriozno odma ke me oseti ama ne mu kazuvam kolku pari trosam na garderoba a i samata neznam samo plakam so kredit karticka a na kraj na mesec sepak mu kazuvam kolku treba da stavam na kartickata... Toj i ne go interesira mnogu sto kupuvam ako primeti ke mu kazam ako ne i ne mora da znae...
Јас сум по природа човек што не знае да лаже ,може 5 минути да скријам нешто и после да си признаам,а маж ми е спротивен од мене он се си крие од мене и сама ако не откријам тој нема ни да каже,па за џабе не е речено ниедна тајна не е трајна
Некои посебни тајни немам.За тоа колку трошам на облека и кондури,не го замарам ,ако сака да знае(а никогаш не го ни интересирало)може да праша,ќе му одговорам искрено. Е сега,па не му кажувам баш се што разговараме со другарките,во смисла не му кажувам за нешто што некоја блиска пријателка ми се доверила(здравствен проблем,со мажот и сл.).Не дека сакам да му сокријам нешто,туку сметам дека не би го интересирале вакви работи. Еднаш му кажав една тајна што ја имавме со ќерка ми,дека имала симпатија.Тоа го извади од памет.Како можело девојче од 6 год.да има симпатија?! Сега не му кажувам повеќе вакви работи,некои работи си се само за мајка и ќерка.
На маж не се кажува се не во смисла нешто да го лажете туку во смисла да не се открива она што некој трет вас ви го доверил а и за ситници и за вас може да се преќути
Хмм....се мислам и мислам, и не можам да кажам дека имам некакви тајни од сопругот Кога купувам нешто прв знае од каде е и колку е (најчесто кријам цена од мајка ми, не од него ), ако некоја другарка има проблем двајцата не` седнува и ни кажува, оти знае дека се` што ќе излези од негова уста ќе е искрено и од машки аспект така да и тоа не го кријам....ако се скарам со мајка ми - пак тој знае; кажувам се` што ми се случува на работа, обично глупостите знам да ги прераскажувам до детали и така.... Spoiler Под „работи за прераскажување“ не го ставам животот пред врскава - ниту за него прашувам до детали, ниту тој за мене сака да знае, ионака е нешто што се случило пред да се запознаеме, па не не` тангира и не бараме вистини или лаги за истиот
Имав многу долга врска со него,потоа следеше брак нормално. Тајни нема, меѓу нас барем од моја страна тој многу убаво знае каква сум сакам искреност и фер разговор подобро нека боли отколку тајна тоа некако ми е бедно поради бесцелна тајна може довербата да се разниша
иако секоја врска или брак се базираат на доверба помегу брачните другари сметам дека некои работи требаа да си останат само за нас.Не зборувам за проблеми кои понатака би ги засегале и двајцата партнери како што се финансиски проблеми ,здраствени проблеми и сл. но на пр. ако детето дојде и ми се довери за нешто на мене и ми каже не му го кажувај тоа на тато (а не станува збор за нешто сериозно) сметам дека ако го искуцам кај татко му ке направам само лошо и нема да дојде пак кога ке има мака кај мене бидејки ке знае дека ке нема да може да ми верува.Исто ако некоја другарка ми се довери за нешто што е нејзина работа нема што јас проблемите на моите другарки да му ги кажувам на него (дури и мене ме нервира кога на некоја другарка ке и кажам нешто и одма после тоа гледам дека праела муабет со дечкото за мојот прблем без разлика дали било тоа добронамерно).Исто така кога станува збор за шопингот,ако знам дека мажот ми би се наљутил или би му сметало што јас трошам повеке одошто он смета дека треба зошто па да му кажам дека штиклите кои сум ги купила се 3000 кога можам да кажам дека се 1500. Така да иако навивам за искреност и отвореност помегу партнерите мислам дека немора баш СЕ да си кажуваме.
Моето мислење во врска со оваа тема е дека па баш и се немора да се кажува,што мислите дека мажите кажуваат се,нормално НЕ.Да сокриеш нешто што никого не повредува мислам не е ништо,а ако го кажам и во моментот добро,кога за нешто ке се скараме може да ми ппрфрли па според тоа подобро и да незнае.Зборам за ситници,или ако се скарам за нешто со мајками ,сестрами,што мора да знае,или некогаш сакам нешто да си купам што мора да ја знае па точната цена ако мисли дека е многу,а мене многу ми се допага тоа.
Добар момент во животот нема или ти ке му кажеш или некој друг ке го направи тоа кажи му со време и готово ем ти ке си мирна.
за ова многу се караме со мама. јас ќе и кажам нешто неа таа одма дрн дрн на тато требало не требало кога ќе се омажам и ќе имам деца никогаш нема да правам така... некогаш треба да сватиш дека децата во мајката гледаат некој кој ќе чути што и да им кажеш а ако таа не го прави тоа многу јасно дека уште еднаш нема и да и кажеш. се разбира има и работи што мора да се кажат ама не треба се
и јас не му кажувам се.. (мислам на банални работи и ситници) некогаш подобро да преќутиш отколку да кажеш а и мајками е таква не му кажува се на татко ми тоа ми е рецепт од неа за успешен брак а инаку за се друго сакам Искреност искрена сум кон него а и тој кон мене.
Немам што посебно да кријам, но мислам дека е страшно глупаво да се споделува па и секоја небитна ситница и информација. Апсолутно има работи кои треба да си останат во нас. Не зборувам за тајни од типот на неверства-лажење-криење-скришно позајмување пари и не знам што уште, туку за мали секојдневни работи...за глупости кои само би предизвикале поголеми дискусии и не би придонеле до ништо добро... Ние си веруваме еден на друг максимално и затоа не сум во потрага да му ловам ситни работи, ниту имам потреба све да му кажувам, бидејќи не правам ништо против нас.
Животот на тацна нема да му го ставам никому! Мислам дека некои работи треба да си останат само за нас и нема потреба се и сешто да се кажува.
