Имам 19г и досега сум немала некоја сериозна болест само обични настинки. Но во последните 3 месеци од време на време ми се случуваше тешко да дишам, да не можам да земам длабок воздух и потребно е неколку пати да се обидувам и постојано ми доаѓа да се прозевам. А во последно тоа ми се случува неколку пати на ден особено кога јадам или кога вежбам. Дали тука има место за грижа дали да се обратам кај доктор или е нешто минливо? Фала
И јас го имам истиот проблем. Се надевам дека го имаш надминато, и доколку да, ќе сакаш ли да се изјасниш како го надмина тоа. Бидејќи станува неподносливо, како некој да ме гуши..
Нема ништо. Правев секакви анализи, на срце, на органи за дишење.. Докорите велат дека се е во ред и дека немало ништо. Велат дека можно да било од уплав, па никој не знае како да ми помогне, дури ни јас. А збрлавев веќе.
Јас ќе ти кажам одма Појди на психијатар. Шансите да имаш панично/депресивно растројство постојат. Се се решава. Ако сите специјалисти ти кажале дека се е во ред, а ти и понатаму имаш симптом кој те мачи, појди. Кај сите почнува така - тешко дишење. Пецкање. Отрпнување.
Види.. Не ти солам памет, фала на советот, но мислам дека не е тоа. Кога имав 5-6 години, ми се случувало истото. Моите ми го кажуваа тоа, а истото ми се случи пред 4 години. Доктори, специјалисти фрлање пари, ништо не помогна, се додека не дознавме за една баба од село близу градов. Бае со олово. И секогаш кога ме носеле кај неа велела дека сум добил уплав од нешто.. Сега се мислам дали пак да ја посетам, ама најверојатно ќе биде и тоа бидејќи се мрднав...
Мене ми реагира вака алергијата.Пролет е и можно е да си алергична па да ти гл отежнува дишењето.Имаш ли чешање на нос,вцрвенети очи или евентуално кивање?
Отежнато дишење и брзо заморувуње може да укажува на проблеми со срцето, иако на прв поглед немаш некои посебни симтоми кои би укажувале на некоја срцева болест. Но останатите симптоми како зевањето и сл укажуваат на анксиозност каде „пациентот“ има чувство дека губи воздух и дека ќе се онесвести ако не успе да се прозене или воздивне длабоко. Како што реков, најчесто таквата состојба се должи на анксиозност каде потсвесно се јавува таа потреба за воздивнување и прозевање, но не е лошо да се направи рутинска контрола на срцето, ЕКГ, ЕХО па и холтер да се види како реагира срцето во разни ситуации, можеби имаш екстра систоли народски кажано прескокнувања на срцето кои не ги чувтвуваш и доколку има да се види колку тие се чести. Инаку сите ние имаме одвреме навреме прескокнувања но доколу не се чести се тотално безопасни. Мое мислење е дека си во почетна фаза на ансиозност, пробај да не се оптоварѕуваш со то и да не мислш само на прозевањето и воздивнувањето. Инаку сите ние мисиме дека воздивнувањето или прозевањето има врска со срцето а тоа всушост има повеќе врса со мозкот. Седењет во непроетрени и загушливи места каде има намалено присуство на кислоро доведуваат до ова појава, како и психосоматски пробеми. Мој некој заклучок е дека кај тебе се работи за психосоматски проблем но не е лошо и рутински да се провери срцето кое психичи ќе те опушти дека е се во ред со него.
не е дека нешто сакам да се контрам или нешто слично ама го имав сличен или ист проблем и секако бев испратена на псигијатар а ПСИГИЈАТЕРОТ ми даде едни таблетки од кои што се онесвестував пиев ги сабајле и вецер и 4-5 дена док не видев дека ми е од апчињата една вечер скоро онесвестена ме однесеа на брза помош па имаше еден доктор од скопје кога мајка ми му ги покажа кои апчиња ги пијам докторо кажа абе тај нормален ли е какви апчиња ти е дадел господ нека му даде здравје на човеко препиша ми едни витамински апценца и како сето тоа тамо даостана сега ми се случува ама не бач така и толку често случува се кога се мн нервирам...
Бев на приватна клиника, самиот специјалист ми кажа дека нема ништо поврзано со срцето и дишните патишта ( здраствен проблем) и ми предложи психолог, но потоа се предомисли и ми кажа да пробам прво со бајач, па ако не помогнело и тоа на психилог да сум одел.
Ни еден единствен специјалист кој завршил сериозно образование и кој навистина учел, не би ти кажал такво нешто. Работам со повеќе од 200 специјалисти, тој твој еден мора да е посебен Ти кажав, ти си знаеш - јас ти понудив најдобронамерен совет. Не сум психијатар за да можам да кажам што е, а што не е добра терапија, ниту пак да проценам кому што одговара - за себе, како пациент, можам да зборувам и можам со две раце да потпишам дека психијатарот, во однос на квалитет, ми го спаси животот. Поточно, терапијата, но нели, докторот го замучка “рецептот“ Кога многу се нервираме (и не мора да е нервоза во прашање, секој поголем стрес - макар и за убаво - селидба, ново работно место) - нормално е да предизвика одреден степен на анксиозност. Проблемот настанува кога без никаков тигер (не знам точен збор на македонски, никаков предизвикувач да речеме) сме анксиозни. Тогаш е потребна терапија, или да се лажеме сами себе дека не ни е ништо.
исто и јас прв пат слушам доктор да испрате на баење па ако не бива после он има обврска да испита добро шо е а не баење
Што значи ти го кажал истото што и јас сега. Ако мислиш дека ти е подобро со бајачи, бај се. Докторот како што читам од последниот пост, не ти препорачал бајач, туку ти кажал чарето кај да го бараш - или на специјалист (психолог, или психијатар) или сам да си го бараш чарето, со нешто да си го лажеш умот дека ти е подобро. Моето мислење е дека таму нема да најдеш трајно решение.
Во моментов многу поретко ми се случува и поради тоа не се обратив кај доктор, но осекам дека овој период многу сум по смирена, и мислам дека девојките се во право тоа да е од некој психички причини бидејки постојано се оптеретувам и што треба и што не треба се ми беше насобрано. Се обидувам да ги исфрлам негативните работи од главата. Се надевам дека и ти си подобро.
Мислам дека е поради тоа, се пронајдов во описот. Дали би можела да земам нешто што би го прекинало ова?
Треба да посетиш психијатар кој ќе ти препише анти депресиви, кои нема многу да ти помогнат ако ти самата не се опуштиш и не сфатиш дека ништо нема да се случи ако не се прозенеш или воздивнеш и дека тоа што ти се случува е само психо соматски. Значи најдобро е да се обратиш кај психијатар или невро псијијатар за да се консултираш, да направиш неколку рутински проверки за да се исклучи било какви пролеми со срцето и доколку се е во ред да ти препише некој благ антидепресив. Незаборвај дека се е до тебе и до твојата глава.
