Тиктокификација на дебатен клуб: дали онлајн дејтингот го искривува концептот за љубов?

Najprvo izvinete na latinicava, mob nesh ne e naviknat mkd da pisuva..


Kako se spravuvate so karanici i raspravii? Spored mene najokej nachin e uklucuvanje na kamera i zboruvanje vo zivo namesto da se pishuva na chat.

 

Spored mene posto ne mozi fizicki kontakt, najdobro e kamera ili na mob zboruvanje, zato sto so tekst ne se dolovuva emocijata nikako...

 

99% се слушаме или гледаме, преку порака ако сме на работа пример, исто како и со партнер со кој живееме пример, не можеш во секоја ситуација да се слушнеш или видиш. Ама конфликти така се решаваат, е сега текстинг реално кога нема опција слушање/гледање.

@theowndemon од моево едно искуство, само преку порака повеќе нема да се разбереме што ни е проблемот него да зборуваме, некако потешко се чита емоција во порака. Мислам, некогаш кога сакам да кажам нешто без да бидам никако прекината, ќе напишам, а во неколку инстанци и на англиски му се имам обратено за да бидам сигурна дека нема на никаков начин погрешно да се разбереме (односно да погрешам во изразувањето).

Не знам, и јас би рекла хибрид, макар подобро се разбираме кога се слушаме/гледаме, преку порака го губиш моментот на говор на тело, глас да процениш.

 

Баш е тест дали некој навистина те сака и можи да ги преброди сите предизвици за да сте конечно заедно. “Нормални“ врски колку се кршливи во денешно време, од друга страна бројни успешни приказни за луѓе кои се запознале и дејтале онлајн, па им успеало. Нема едноставно дефиниција за каква треба да е љубовта.

Ох, ние не сме имале големи кавги некои. Се трудиме трезвено да разговараме за се. Ама да, кога си онлајн општо секогаш се дава предност на видеоповик или во краен случај да се чуете барем. Нема подобро од тоа да го видиш и чуеш партнерот. Пишувањето ни е сведено на минимум, дури преретко е. Најчест начин на комуникација ни е видеопораки пократки во денот, ако сакаме подолга комуникација тогаш видеоповик.

 

I jas ne go gledav kako problem.distance, i nekogas tie se posilni vrski posto se zasnovaat na silna doverba pregolema komunikacija i normalno razbiranje i iskrenost.

 

Онлајн дејтинг како почеток ок ми е, како што ние се наоѓавме во клуб, кафиќ и сл па сме си разменувале тел.број па така еве сега тоа е на социјалните мрежи.
Но, мене лично еве ме иритира што читам дека се останува долго време на допишување, па лајкање слики.
Се проценуваат според сликите кои се 90% со филтри, со статус кој ќе го објави и сл.
Што стана со разговор во 4 очи?
Јас не можам да ги разберам и за тоа мене не ми е нормаллно.
Сега да треба да дејтам некој пак би го направила со излегување на кафе , со разговор макар и 6 пати да излеземе за да се запознаеме.

 

Не дека нема предности на онлајн дејтинг, баш напротив знам неколку пара кои се среќни и заедно кои се запознале онлајн, но од друга страна мислам дека тоа е повеќе реткост наспроти сите кои имаат полоши искуства.

Тука ќе ги оставам по страна очигледните проблеми: безбедност, проблеми со приватност, залажување на другиот, различни очекувања од реалноста и слично, за кои верувам дека веќе е дискутирано.

Ќе дискутирам други аспекти на онлајн дејтингот, кои мене лично би ми биле проблем.

Пред се автентичноста на доживувањето на човекот е сосема различно и секако помалку реално отколку поминуваш со некој секој ден. Нашата онлајн персона, на сите нас, е само дел од целокупната наша персона со која еден ден некој треба да живее, да ја прифати и да ја толерира. И без да е намерата некој да се преправа или да излаже некој, едноставно не е возможно да запознаеш некој во целост исклучиво онлајн или со малку контакт.

Многу често онлајн дејтингот има разлика во комуникација, зошто комуникацијата лице во лице, и комуникацијата преку телефон и/или видео повик е сосема различно доживување, сосема различно може да ја доживееме енергијата на другиот и соодветно да реагираме. Многу често и ова е причина плус разговорот да замре порано, или таа комуникација да не се продлабочи во разговор кој е суштински за запознавање и за зближување на двајцата.

Е сега некој смета за предност дека е тоа што имаш многу опции на лагер при онлајн дејтинг, ама според мене тоа не е баш најпаметно и нема нужно да те донесе до некој кој е прав за тебе, пред се пошто совршениот човек е во суштина само замисла која ја имаме и не постои. Уствари реалноста е дека треба да најдеш некој кој ти одговара, и чии маани можеш да ги толерираш. А такви посекако ги има многу

Така што секако дека е многу потешко да најдеш и процениш некој онлајн и да најдеш вистинска конекција наспроти во живо. Е сега некому ќе му се погоди, ама многу поретко верувам.

 

Повеќе работи се во игра, и нашата лична персона секако.
Се што напиша стои и така е, меѓутоа еве прашувам неколку пати, сите кои не сте се запознавале подлабоко онлајн, како оди тоа? Не сум имала искуство и искрено прашувам.

1. Каде го запознавате?
2. Како изгледа прв дејт?
3. За што се зборува на прв дејт?
4. Кога се поставуваат сериозните прашања: погледи за живот, ставови, дил-брејкер работи?

Мене ова не ми е јасно затоа што никогаш го немам искусено, како што кажав, ни со тој што бев миЉон години не дејтав, взаемно знаевме дека постоиме, другари ни договорија мување, така почнавме, деца бевме - така сите правеа. Класичен дејт сме немале, почнавме од мување, после се запознававме.

Е сега тоа е ок на 16, ама 30+ истово да го правам некако напорно ми изгледа

Со овој на нет што го најдов, сегашниот, најбитните животни прашања взаемно си ги одговоривме многу одамна, уште кога дејтинг не беше во прашање него еве како на форумов меѓу себе што си читаме разни ставови, слична беше ситуацијата, не беше ни толку директна меѓу мене и него, постепено стана и се продлабочи.

Инаку за изглед

Поима немам што прават другите, ние взаемно си пративме најгрда слика еден од друг што можеме - затоа што логично дека на социјални мрежи нема да ставиме такви слики де
Низ времево, тотално не се замарам(е) како изгледаме на камера, какава сум - таква сум во тој момент, не се улепшавам. Едно од нашите гледања бев мртва болна, па и таква доживеа да ме види, ексик Скопјето му беше.

А за дејтинг аппс конкретно, не знам ни кои постојат кај нас, искрено многу предрасуди имам за нив, не знам.

 

Немам ништо против луѓе кои така се запознале, заљубиле и одржуваат врска на далечина. Бидејќи секој си функционира различно.

Ама тоа ако се однесува како на примерите погоре, а не на водење двоен живот, со повеќе истовремено, catfish итн.

Инаку, јас лично could never, си се познавам себе Колку и да е напредна технологијата, пак не може ни да ми се спореди со прво запознавање во живо.

Тука спаѓа и мирисот на телото, хигиената, говорот на телото, однесувањето, бојата на гласот, манирите, забите што велеше една членка во другата тема , па висината и целокупната слика
Ретките пати кога сум се заљубила (still am), секогаш било во живо, непланирано.

Но, пак, ќе кажам дека исто така понатаму за човек може доста да каже и каков е на социјалните мрежи. Што објавува, какви луѓе следи итн.

 

Леле кај ги запознавате... сериозно прашувам. Значи не зборам за апла млади кога сме биле и од диско во диско, него сега на оваа возраст...
Сериозни ми се прашањава, не се зезам. Еве утре да раскинам со овој, каде би барала нов?

 

@CameliaMiller Оф, па и не знам баш што конкретно да одговорам, бидејќи јас сум помлада, ама и без тоа, не сум професионалец во дејтање

Како proud Водолија, тие работи никогаш не сум ги планирала, ама и не сум ги форсирала. И онака многу тешко сум се заљубувала
Повеќе сум кон она, што е мое, нема да ме одмине

Инаку, ете последниот пат тоа беше на пешачење со другарка и непланирано запознавање со нејзин другар.

Па ако во иднина бараш, би ти рекла не ни го размислувај. Оди на активности што ги сакаш, движи се и патувај онаму каде што сакаш. Сè што е за тебе, верувај нема да те одмине, па макар дошло и после 1 година

 

Имаш мал милион места каде можеш да запознаеш некој, прво само 90% од луѓево околу мене партнер си имаат запознаено на работно место, преку заеднички пријатели, на свадби, и каде уште не. Штом јас што сум наинтровертното суштество на светот сеуште запознавам нови луѓе (не нужно партнери), значи сепак дружбата во реалноста не изумрела сепак

Во однос на прв, втор, и не знам кој дејт, општо не ми се допаѓа дејтинг концептот, како да сте на интервју, ама не гледам разлика искрено, секако мора да одиш на прв дејт дури и да сте дејтале онлајн некое време и никој не може да ме убеди дека тој физички прв дејт ќе биде најкомотен. Едноставно прв пат се гледаш со некој човек, само по себе носи некоја неизвесност, прашања и слично. Инаку прв дејт изгледа ко прв дејт, сигурна сум дека си била на прв дејт некогаш. Не е најкомотно, ама е нужно и интересно сепак. И голем дел од луѓето исто така не одат директно на прв дејт, туку се запознаваат, се движат во исти друштва и слично, пред да решат да излезат сами.

На прв дејт се зборува истото она што го зборуваш со било кој човек кој не го познаваш доволно, едноставно се запознаваш. Нема магична формула, едноставо гледаш дали ти прави мерак тој некој или не за да продолжиш да се гледаш понатаму со него. Не знам, не гледам некое правило по кое мора да кажеме како треба да изгледа прв дејт, пошто за секој е различен.

За изглед не коментирам, ни во претходниот пост, зошто мислам дека едноставно е премногу индивидуално и небитно, се дури човек е во границите на пристојност, хигиена и здравје.

 

Веројатно сум поинтровертна од тебе тогаш, јас луѓе запознавам релативно без проблем, посебно жени, со мажи не сум баш толку слободна. Не знам, дали веќе извежбано ми е тоа дека сум зафатена и не сакам да дадам погрешен сигнал... сериозно. И на опрез сум ептен, не им верувам, еве најпоследно што имав подолг муабет со маж реши дека треба да флертува, а не сум бе ич препи*ка Не знам што им е. На работа никогаш нема да најдам партнер, не сакам.

На прв дејт ако се рачуна во средно:
Еј сакаш да се муваш со другар ми?
Сакам!

Па ти договараат и се муваш де Нормален дејт освен откако веќе сум била во врска не сум имала; најблиску до тоа е еден пред бившиот, бев на пијачка со него пред било што да се случи. Имав 17. Имам 33

Ако нешто се распукаме со овој, ќе ве барам за стројници

 

@Lella повеќето врски на далечина веќе деценија и повеќе преживувале прво виртуелно. Секако дека постојат и успешни и неуспешни приказни, ама таман да е од друг град во земјава, нема начин одма да се гледаш физички постојано.

И со бившиот терав на 2 пати лонг дистенс, оти не бев тука со месеци, искрено тоа полесно преживеавме него други ситуации, а ако ти кажам дека за сите години, освен кога не бев тука, дали 5 дена не сме биле заедно па еве не', ни тоа не бидна баш успешен рецепт кај мене

 

3 врски лонг дистанс можам да преживеам истовремено, ела преживеј да те видам шорт дистант, лонг терм. Сдк вистинскиот тест почнува ко ќе почнете да живеете заедно, ваљда е тоа крајната цел на една надежна врска? Или не?
Малку и во светло на некои други теми- не мислам дека можеш вистински да знаеш дали со некого пасуваш или не, дури не живееш заедно со него. Па да преживееш успони и падови, па да збориме за љубов.

 

Апсолутно, само што со никого не се вселуваш одма
Пак мора да помине време, не знам каде да го запознаам, не би можела баш ОДМА да живеам со некого.
Тој "тест" секако доаѓа подоцна, без оглед дали лонг или шорт дистенс ти е дечкото
Мислам, не важи ни ова за сите, за мене зборам. Не можам брзо да живеам со никого.

Темава повеќе ја сфаќам како оној почетниот момент, а не за вселување и слично...

 

Па и со лонг дистанс како и со шорт има секакви успешни и неуспешни приказни. Ете така се погодиле околностите, кога го сакаш човек го сакаш и на далечина, љубовта доаѓа во разни форми не знам што е толку тешко тоа да се сфати. Особено кога сега светот е либерален за love is love. Е сега, си носат предизвик врските што повеќето се одвиваат онлајн, ама ако се има желба, љубов, добра комуникација не е невозможно. Само не е за секој, и тоа е ок, сите си имаме критериуми.

Од оние примери со кои сум се сретнала а се успешни или на пат да се успешни, сите се во комуникација со партнерите по минимум година две, многу исто така со години се лонг дистанс пред официјално да почнат да живеат заедно па да се земат. Точно е тоа дека најдобро некој го запознаваш откако ќе поживееш со него, без разлика дали сте биле лонг дистанс или обична врска. Ама и никој не те форсира да скокниш во брак директно, заедничкото живеење е тест за како би функционирале во вистински брак. Ако не оди тоа е, не е дека нема назад.