Токсична врска со родител

Јас малце да си ја олеснам душата.

Никогаш сум немала убав однос со татко ми. Знам дека ме сака, и јас него, единствено дете сум му, татина ќерка сум, ама тоа како дете и тинејџер што ми го има правено никогаш нема да му го заборавам.

Човекот си е таков по природа, малце агресивен, брз на јазин, кажува и тоа што требаи тоа што не треба. Како тинејџер ме држеше многу стегнато, дури и премногу пошто од секогаш сум била мирна.

Во последниве две години, како растам воспоставив малку повеќе однос со мајка ми. Ни со неа сум немала мајка-ќерка однос, ама еве како растам се повеќе има. На моменти го гледам дека љубомори кога искачам со неа, кога праиме муабет. Што да праиме кога сме жени, сигурно нема да зборувам за бандажите на колата.

Пред една недела толку многу ме изнервира, што уште од сабајлечки кога идевме накај работа, се што ми лежеше на душата му изнакажав. 5 дена не ми збореше, очигледно лут ми беше. Мислам дека сфати дека не сум више мала и дека сепак нема више толку авторитет врз мене.

Сега више не ми е лут хахха.

 

Сметам дека треба да поминуваш повеќе време правејќи активности и со двата родители заедно, пример ручек и патување некое, една си им, нормално да се малку љубоморни еден на друг ако еден од нив се осеќа запоставено.

 

Најискрено, не ми е пријатно да седам сама со двајцата колку и да тажно

 

Здраво, сите!

Јас сум младaи многу сакам да готвам, но мојата баба е многу страсна кога станува збор за храната и вели дека не треба да трошам многу состојки или време на готвење. Често ми забранува да користам повеќе брашно или други работи, иако само сакам да научам нешто ново, јас разбирам дека е времето сега такво,се е скапо, ама зарем да штедиме и на храна?
дали некој може да ми помогне со некој едноставен рецепт што не бара многу состојки? Сакам да покажам дека можам да направам нешто добро и вкусно, но мојата баба не ми дозволува да експериментирам. Како да и објаснам дека сакам да учам да готвам и дека тоа не е ништо лошо?
Едноставно живеам кај нив, можеби и тоа е причината, сепак некако сум многу лута, а знам да готвам, имам талент ајде да немам да речеме, добро, се надевам нема да ми се смеете бидејќи ова е стварно сериозно, еднаш барем да зготвам нешто и јас, млада сум кога ќе се научам ако не сега? Таква си е жената стварно, многу почнувам да се нервирам, кога би можела да си живеам сама но ете не можам, инаку имам 19 години и студирам факултет, знам дека не може да се смени таква е ситничарка, ама претерано е стварно, и не само за готвење, за секакви работи ми се мешаат, за дружење, за патување за било што, за нив роа не е во ред, но сепак, тоа е друга тема, ова најмногу ме допре, јас не сум должна да гладувам
Благодарам многу!

 

Нема многу да се замараш со баба ти,нема да види колку ставаш и што во храната.Имаш здрави и лесни за подготовка рецепти,пребарај низ нет ќе најдеш и купи си готвач списание има доста добри рецепти.И ако можеш најди си работа иако студираш немој да зависиш од никој ,и живеј ти како што сакаш .Тоа се глупавите македонски сфаќања дека женското треба да е ограничено,не потпаѓај под влијание на ниско интелигентни луѓе.Никој нема право да ти се меша во извор за било какви животни одлуки.