Речиси и да немам трема пред јавен настап. Таквата "смелост" се постигнува само со редовно вежбање. Колку повеќе се изложувате на ситуации во кои треба да говорите јавно, па и не мора да се многу луѓе, толку посамоуверени ќе бидете на секој следен настап. Дури и кога имам малку трема, ја толкувам како возбуда и нешто позитивно што ќе ме натера подобро да се подготвам и да имам поуспешен настап.
Јас никогаш сум немала ваков проблем. Сум била во емисијата Среќни луѓе ако некој ја знае или ја памти. После тоа некои другарки ме зезале ради тоа ама ми било гајле. Ако си ставате при срце кој што ќе рече од публиката ќе се здрвите и нема ништо да кажете. Проблемот е другото мислење. Не треба да ве интересира. Едноставно гледајте си за себе.
Како се справувате со тремата? Паниката? (Кај мене предизвикува потење, некогаш пребрзо зборувам само да завршам, превртување во стомак, лошење или чуство на лошење кое најмногу ми пречи) Јас ја имам пред секој јавен говор кога почнав да го надминувам почна вирусот, ги немаше тие работи и сега кога повторно се вратија јас сум катастрофа. Толку треми и паника не сум чуствувала до сега. Пред секој испит и пред секој јавен говор. Имате ли некој трик со кој ја надминувате оваа трема?