Усно или писмено - како ви е полесно да се искажете?

Кога како, а зависи и до ситуација.

 

Усно

 

Pismeno

 

Прво зависи за што се работи.
Не можиш усно да зборуваш секаде и со секого, а и колку повеке молчиш толку повеке гледаш дека нема потреба да зборуваш едноставно нема смисла да се искажуваш.
Јас најискрено не се искажувам усно пред секого само пред една другарка со која премногу си живеам, само таа ке ме сфати што сакам да кажам а сите др ке си го свртат разговорот според нив како што им чини па затоа не разговарам со секого усно, дури ни со моите мн мн не зборувам,гледам најкратко што можи.

А за писмено не е проблем можам да се изразувам е сеа дали ке ме разбери тоа не знам.

Ама и поповлечен сум мн разочаруванја доживеав па така гледам мн мн да не говорам.

 

На хартија/ на компјутер, полесно процесирам.

 

Кога се нервирам-многу зборувам
Кога сум тамам-сакам писмено да си кажам/речам

 

Зависи, ако се работи за ајде да кажеме ,,уметнички/литературни" дела и текстови, тогаш писмено. Но ако станува збор за дебати и расправии, усно

 

Усно.

 

Писмено, затоа што многу пати не можам да се доискажам, ме прекинуваат!

 

Писмено ми е полесно..Можам да си се доискажам..(напишам**** )

 

Усно и писмено на хартија. Вака, како во моментов, не баш.

 

Писмено.

 

Писмено, од секогаш можам да подразмислам какви чувства предизвикува во мене тоа што го мислам во моментот, да си ги средам зборовите, мислите, да пуштам да ме води мислата...и да се изнапишам изнапишам сѐ по ред.
Еден период во животот заради друга личност која ми го сјеба најубавиот период во животот доживеав блокада, при која никако не можев да се искажам писмено. Кога ќе те убедат дека тоа што го пишуваш е „сатанистички“...а појма нема од сатанизам или црни мисли. Многу време ми требаше да го средам тоа.
Но за сметка на истото, зајакнав усмено изразување. Од дете кое имаше огромна трема на сцена, губење на здив при зборување, сега немам проблеми смирено и флуидно да ми течат мислите.
Го бирам писменото, оти секогаш ме носи во други димензии

 

Никако.

 

Писмено дефинитивно. Усно почнувам да се бунам.

 

Писмено дефинитивно

 

Иако добро се изразувам усно сепак писмено би рекла дека е полесно затоа што така имам време два пати да подразмислам пред да напишам додека кажаното е кажано, нема назад.

 

Ако сум многу нервозна и лута повеќе сакам писмено искажување , од причина што кога сум лута не можам да си ги задржам солзите , па неретко соговорникот ќе помисли дека сум скршена од болка/тага .
Онака во секојдневието , сакам усмено искажување , но сепак зависи и со која личност разговарам . Во последно време разговарам само со една другарка од детството и мм . Останатите , како да не ме разбираат што им кажувам , иако зборувам јасно и кажувам онака како што секој би ме разбрал ( не користам термини со латински изрази на пр ако се работи за болест ) .

 

Усно.

 

Писмено