Дали сте имале врска со некој од вашиот клас?, мислам дека ретко ги има тие што се во врска и се во еден клас заедно ова важи и за факултет исто така па ајде споделете искуства, мислења за темата и сл. Спојлер премногу е кратка темата знам и воведот но не ми текна пвеке , а и ако има слична тема во канта веднаш
Аууу темава како за мене. Кога бев средно беше каша - попара кај нас во клас со паровиве. Се сеќавам дека имавме два јавни пара, и уште неколку тајни парови за кои подоцна сепак се дозна. Некои издржаа дури 3 ипол години, додека другите раскинаа во втора година. Ама битното е дека сите порано или подоцна раскинаа и тоа претежно неколку месеци пред матура! Ама како и да е на долга стаза беа тие театарски љубови исполнети солзи, насмевки, нервози, трескања на врати, кршење прозорци и то. Се сеќавам дека тој парот што издржа дури неколку години, девојката постојано плачеше кога ќе се скараа. И веднаш се преместуваше на друго место демек љута. А и дечково не беше поарен, дури и тој некогаш плачеше. Лелеееее можам комотно реферати да пишувам на темава еј!!! Али како и да е, мене тоа уопште не ми праеше ќејф ..Не дека љубоморев, далеку од тоа, туку сметав дека онака глупо е да си со некоја особа у врска која практично ја гледаш секој ден бидејќи у најмала рака ќе ти скурчи. Башка немаше ич слога и другарство, а љубовта ,,цветаше''. Абе шта да ви причам, то се дешава један пут. Како и да е, кога ќе се навратам сфаќам колку прекрасни школски денови сум имала. Бидејќи имав 2-3 прекрасни вредни другарки со кои дефинитивно сеуште сме во контакт, па ради нив престојот таму ми беше прекрасен. Ах, колку ми недостига сето тоа губење часови, заебанции, бегање, препишување и сл. финеси кои си одеа у паќет со горенаведеново. Ми недостига таа драма кога ќе имаше некоја тепачка па сите се собиравме да гледаме... пушењето по тоалети исто така, купувањето брза храна од локалните сендвичари, дремењето на првите и последните часови и сл. глупости. Ама, се си има свој крај, па така и ова. Но, секојпат кога ќе се навратам ми навираат солзи пропратени со насмевка. Претпоставувам дека дури сега вистински сфаќам дека годините отидоа во неповрат, и ништо нема да ги врати назад...
Па јас не,ама во мојот клас имаше таков пар.Интересни беа,заедно седеа,решаваа задачи,а кога ќе се скараа седеа на други места Кога ќе размислам би сакала да имав тогаш дечко од класот,чисто да знам како е ххаха
Има едно симпатично момче од мојот клас со кое сме другари и често седиме заедно на часовите одморите. Слушаме музика на слушалки и си разговараме. Целиот клас мислеше дека има нешто но сепак со него не би. Пред се во овој период несакам да имам дечко.
хаха баш си замислувам како е било, седите заедно во клупа заедно сте цело време.. па како нема да ти скисне
Па кога бев прво одделение се ,,сакавме'' со еден соученик (детски памет). Знам дека се ,,сакавме'' од прво до четврто и наставничката еднаш не намести заедно да седиме,мене срцето 100 на саат ми лупа. И потоа постојано седевме заедно,ми ја чепкаше косата...божее И после засака едно друго девојче од другата паралелка! И ден денес се дружиме и ми е најдобар другар,а кога ќе ни текне
Јас не, ама имав во класот пар и нон стоп беа заедно, дури и кога беа скарани пак си седеа заедно. Долго беа заедно од прва година па до крајот т.е. до матура, планираа да се запишат на ист факс ама што бидна незнам. Се сеќавам само професорот по географија стално ги преместуваше секогаш им велеше: ајде едно од гулапчињата нека прелета на прва клупа
Ako spagja ovde i ljubov na ista vozrast od isto uciliste no od razlicen klas , togas , jas sum tezok fenomen . Pet godini sum so ucilisna ljubov so mm bevme od razlicni klasovi , toj za masinski tehnicar , jas soobrakjaec . Ista vozrast , isto uciliste . Oficijalno se zapoznavme vo 3-ta godina , bese pred mojot rodenden pamtam se fativme posle nekolku dena '' muvanje '' , za denes da sme vo brak . A simpatija imav , 5-6 godini, ama pu pu , ne vazi toa ne dozna deka mi se dopagja , nitu pak jas doznav dali mu se dopagjam , iako imase razmena na pogledi , ponekogas namerno se mestese do mene , na sistematski pregled koga idevme masko-zensko za race sekogas so mene idese na '' daj mi druze vojnice '' najcesto mene me odbirase da '' pukam '' a ako ne uspeam da gi razdelam dvajcata koi se drzea za race ,trebase da zastanam do onoj koj me odbral cesto mi pravese drustvo vo ucilnica koga bev dezurna Ubavi denovi bea , mi nedostigaat nekako . Da mozev da se vratam , barem eden den ,ke bev najsrekjnata zena na svetov
Според мене овие врски се осудени на пропаст. Дали 5% од нив успеваат. Сите што у 1-2ра година средно идеа по година-две, сега у 4та не се ни заедно веќе. Инаку сум немала ваква врска, нејќам со некој што би го гледала секој ден со години ако се скараме.
Секоја врска може да опстои додека има љубов, разбирање и почит. Не знам што е толку невозможно во однос на постоењето на вакви врски кој што продолжуваат да траат со години после средно па дури и завршуваат со среќни бракови.
Јас немам од класот но од училиште имам,јас сум 1ва год а тој 3та иста сме смена и секоја ден се гледаме во училиште на секој одмор разменуваме бакнежи
Имав дечко од клас за жал,ужадс. Се фативме кога бевме 4та но јас за кратко изгубив интерес но ми беше жал и останав со него затоа што ми зборуваше дека ќе се самоубие (пробуваше да ме манипулира) откако раскинавме на цел клас се жалеше од мене и пробуваа неколку заеднички другари да не смират , на матурата ми рече дека ме мрази од дното на душата и дека сум најзлобната личност што ја запознал од тогаш немаме зборувано.
Сум била и уште сум во врска долга скоро две години и мноооогу добро ни оди. И јас порано сум викала ,,пфф како не ,дечко од ист клас,нема шанса да успее",но ете се уверив дека можело.
Бев во четврта година во врска со другар од клас. Околу два месеци бевме заедно, после тоа се оладивме и раскинавме најнормално. Вистина беше после малку awkward да сме секој ден во иста училница, немавме исто пријателство како порано, но колку толку бевме во добри односи. Месец после тоа јас фатив друг дечко, па дојде матурата и така заврши нашето пријателство. Сепак имаме сеуште едно здраво, не сме тотални странци
