I like how за примери за темава ставате највеќе сексистички срања према жени...па можеме да заклучиме од каде иде проблемот
Мислам дека има разлика меѓу хумор и хетеропесимизам. Сум се смеела на вицеви смешни за брак, и на шеги кажани... ама се осеќа кога некој ќе каже вистина од мајтап, а не го мисли тоа... или ко ќе каже демек мајтап, ама знаеш дека го мисли. Ваљда зависи од ситуацијата, од личноста, од бракот итн. На пример, моја многу блиска личност од фамилија... секогаш прави шали на сметка на брак, ако види свадба вика: Со свеќа.. ова де, со среќа, мислев. Или ќе каже, ах се заебал некој (и милион други работи кажани). Ама колку и да е шаллив по природа знам дека пати од хетеропесимизам, дефинитивно, затоа што ми е близок, и точно знам што осеќа и што мисли и неговиот став. А знам и луѓе кои стварно не го мислат тоа што го кажуваат, и не одат до крајности со мајтапите, туку онака општи шали за брак и сл. Меѓутоа ги гледам и знам дека немаат такви ставови.
Од рендом лик да ги чујам, ќе го задавам. Од маж ми, смешно ми е, оти знам како навистина размислува. Оу јеее! Биг тајм! Во секоја шега, има некаква вистина. Само шо не се смееме сите на исти шеги и не се смееме исто на истата шега, од било кој.
Морам да споделам нешто. Седев со друштво и зборувам со дечкото на другарка ми. Му нудам цигара, тој ми цели дека одамна не пуши. Јас што кажав? "Зошто [име на другарка ми] ли те натера да оставиш?" Ама многу грдо го реков тоа, баш ко некоја тетка што прави шали на фејсбук, невкусна шега. И така сега ќе размислувам зошто имав нагон да размислувам така. Да се исповедам во темава пошто ни јас не сум била нешто подобра.
Јас лично ниту го разбирам , ниту го применувам . До сега исто така не се случило маж ми , да ми каже ваква глупост никаде , дури ни дома .
Ама чекај сега... ако си играте мајтап за проблемите, не значи дека се мразите. Кој нема проблеми? Еве, моментално ми е проблем шо ми се качва притисокот и ако не си играм мајтап ќе побудалам.
Баш за конкретниот дел шо ме цитира, не ни се спомнува мајтап негде. Ама ако јас морам 10+ години мајтап да си прам за работи шо ме нервират и оттргнуват од партнерот - смрди нешто. А рачунај, и мене хумор ми е копинг механизам. Ако не сум лојална на партнерот пред други и јадам лајна колку ни е мизерно заедно - смрди нешто. Едно е невин мајтап, едно е доооолго да ми смета нешто и да го нормализирам праејќи го мајтап за да ми олесни, пошто очигледно на другата страна не му е гајле да види како ми е и мене во ситуацијата. А сега за твитовите шо залепив, ќе ги парафразирам. Вели дека не е нормално да си го мразиш партнерот. Дека тој е некој со кој припаѓаш и ако го мразиш нешто не штима и логичен пат е да се работи на врската ( и преку терапија ако треба) или развод. А дека нормализирање на мизеријата е само начин да се научиме дека "сегде е така" и дека "нема подобро", за да не бараме подобро. Накратко. Можи и додадов нешто шо не е во сликата, ама не го залепив цел тред погоре. А можи требаше.
Само насилство не е единствениот проблем во партнерски однос. Иако не памтам да спомнав насилство денес. Ама проблем е ако напрајвме договор за делење обврски околу дом и пример ги прам само јас. Тој не ги прај. Разговараме. Вели ок. Пак не ги прај. Мене ме нервира и ментално, и физички во случајов, ме тишти ситуацијата и развивам негативни чувства за партнерот. И сега седам и постирам мемиња за како мажите се џукели ( сликата од првото мислење на темава), дека созреват на 40 години и ред други работи во форма на мајтап. Излегвам на кафе, заборавам лојалност кон партнерот, шо е многу важна, и низ мајтап седам јадам гомна. За да ми олесни де. И јас така уз мајтап и мемиња си лечам болката, ама негативните чувства кон партнерот се тука. Па чак и растат како шо ситуацијата не се менва, а негативните чувства тлеат. Мајтапот ќе напрај да ми олесни, ама нема да ми реши проблемот. А уз пат ќе пратам порака дека "млада си не знајш, идеалист, сите се исти и нема подобро" и некоја will settle for less, а друга нема да излези од токсична средина пошто сите се исти, поарно во ова токсична средина да си остани cuz God forbid да сме без партнер. Ова е хипотетички пример, сеуште се надоврзвам и го надополнувам твитот горе.
Од што има толку "духовити" вицови за брачниот живот, некој ќе си помисли дека вистина не чини да се жени/мажи. Додека е само хумор, не е страшно. Ама да не е сељачки хумор. И некој, низ шали демек, ќе си каже пола (или цела) вистина. Завиено во хумор. Јас такви шеги не правам. Со оној што го сакам не се зафркавам, не на ваков начин. Е мојов знаеше да се зафркава, намерно да ме нервира, ама се оправи. xD
Мислам дека низ пример е најлесно: Накратко, негативен осврт кон хетеросексуални врски, како да е мачење да си во нив, израз на незадоволство од нив (како рефлексија на сопствена несреќа во партнерски однос). Не можам подобро од ова, за жал. Низ темава има и примери и слики шо доловуваат добро.
Хетеропесимизмот нема допирна точка со хуморот. Ова е повеќе како да си ја резилиш другата половина и да лечиш фрустрации. Макар што ако сме веќе искрени, дури и кога се случува т.е луѓето пред кои се случува се свесни само повеќето се во стил хихи-хахах. И ова ми е баш..алармантно. Како да се охрабрува ваквиот чин.
