Коментар на истражување на 260 лица ми даде. Не е баш некоја варијабла во големата слика ама ок. Како тогаш се објаснува фактот што најголем дел од денешните хомосексуалци потекнуваат од хетеросексуални родители?
Хомофоб нема шанса да продолжи да се дружи со некој што е геј едноставно му се гади самата помисла и ги мрази геј лицата. Јас не ги мразам и веќе кажав дека се имам дружено со деца што се шпекулирало дека се хомосексуалци не ги осудувам само сум против делот околу правата кажав и зошто. Ако барем половина од луѓето би размислувале како мене би немало толкава дискриминација и стигматизирање на хомосексуалците бидејќи оние што се хомофоби прописно го мразат нивното постоење а камоли да ги разбираат и да немаат проблем да се дружат со нив.
Муабетов е „Нека биде педер у 4 ѕида“ ама напишано у форма на есеј. Зошто тебе ти е дозволено да се лапаш у јавност со женско, а јас ко геј лице не смеам ни да се држам за рака со маж оти ќе ни ја расцепе главата некој? Тоа е геј културата за која збориш, држење за рака или божемесачувај бакнување? Манипулација на сексуалност Експериментирање се вика тоа ти што го кажуваш. Јас знам дека биле мали за било што сексуално, ама го кажуваш ко да дошол некој геј да и бутне геј порно у очи и да ги присили на сексуални активности. Ако воопшто прикаската не е фикција де. Гледање геј парови околу себе ќе ги преобратело у геј... И после некој ќе каже: „е КаКо ИмА ДеЦа А Е пЕдЕр“, „КаКо е тОлКу СтАР И БаШ СеГа мУ тЕКна дЕкА Е гЕј“, па баш ради потиснување на сексуалноста од тоа што никогаш не видел геј пар, никогаш не искусил таква љубов, оти сите околу него збореле како тоа е ненормално, неприродно и уште што не. Не би сакал ни да ја почнам темата како сите хомосексуалци функционираат кога станува збор за љубов или секс во државава, оти жално и одвратно е.
Другар не гледам проблем ти да си функционираш во државава нормално ако имаш родители што те подржуваат, пријатели што имаат разбирање... мање битно е што мислат другите. Тие што расцепуваат глава не ти се ни потребни во животот а тоа што не можеш во јавност како останатите да се појавуваш со партнер и не е нешто трагично. Тие дечки што ми беа другари порано денес е потврдено дека се хомосексуалци си живеат сосем нормален живот со дружат во друштво нормално како и сите останати за дома незнам како им е ситуацијата ама си живеат исполнет живот си работаат си функционираат најнормално како и сите останати. Најбитно од се е да имаш подршка од родителите и да си најдеш соодветно друштво што нема да те осудува.
Јас пак ќе речам добро што половина од луѓето не размислуваат како тебе. Многу си контрадикторен во размислувањето, нејасен. Ти си хомофоб, само пред другите луѓе сакаш да изгледа дека не си, не ја сфаќам логиката ама ајде. Тоа што сакаш геј луѓето да немаат никакви права, според мене е еднакво на мразење, што е еднакво на хомофобија.
Како не е трагично? Како би се чувствувал тебе да ти се забрани и да те осудуваат ако излезеш со партнерката?
Држење за рака и бакнување во јавност е измислен социјален конструкт од егоцентристичка природа као демек сите покажуваат колку се сакаат и се среќни пред јавноста а после одат дома и си вадат очи. Дали држењето за рака и искажување љубов во јавност е показател дека двајца се сакаат? Апсолутно не. Ако ме прашаш мене воопшто немам таква потреба да покажувам во јавност наклонетост кон партнерката ниту па да се држам за рака и да се бакнувам за да ме гледа и аплаудира рулјата дека имам среќна врска или брак.
Ама имаш избор, слобода да правиш што сакаш. Тоа е најважното. И да покажуваш нежност/да се бакнуваш/гушкаш/па и да се држиш за рака нема да бидеш осудуван, покажуван со рака, никој нема да ти вика не пред децата - ги учиш/преобраќаш, не знам кој збор ти го употреби точно. Привилегија е тоа што имаш избор.
За мене е. Кога сум сакала партнер како магнет сум била, држев за рака закачена и седев припиена со телото. Кога не сум сакала, а сум дејтала некој не сум осеќала овај нагон исто ко шо не го осеќам нагонов со други луѓе околу мене. Генерално неќам физички допир сем ако некој не ме влечи романтично. Ама то не е ни поентата. Поентата е да го имаш изборот да прајш шо сакаш подеднакво како некој друг.
Баш спротивно. Хетеро културата влијае врз децата така што ги потиснува различните сексуалности. Се разбира дека ако стане геј културата поприфатена, овој феномен ќе се намали. Хомофобите го потценуваат бројот на хомосексуалци и бисексуалци во светот само бидејќи повеќето го кријат тоа.
Денес на 17-ти мај Меѓународниот ден против хомофобијата, трансфобијата и бифобијата стоиме обединети против дискриминацијата.
Кај секој е различно еве јас со дечко ми едноставно не можам да не го држам за рака и да не го бакнувам. Тоа не го правам за да покажам на другите колку се сакаме или нешто туку едноставно сакам да го држам за рака сакам да го гушкам да го бакнувам и не гледам ништо погрешно во тоа. Секако со граници во јавност. Но поентата ми беше дека никој не рече дека тоа е показател.
Среќен месец на гордоста! Иако е силно комерцијализиран од брендови и големи компании, месец јуни - месец на гордоста - е неизмерно важен за квир заедницата. Овој месец го означува почетокот на шестдневните немири од 1969 година, кои започнале на 28 јуни во Стоунвол во Њујорк.
Љубов си е љубов. Кој со кого што сака нека прави ако му е убаво. Читам за тоа со посвојувањето деца да или не кај геј популација. Тука немам мислење и ќе бидам воздржан. Но имам мислење општо за сите луѓе геј или не геј да треба да им се направи детален психо тест или анализа пред да посакаат деца посвоени или свои. Се тепаат по дома, вриштат пиштат и деца направиле или посвоиле .. Го створиле за да го трауматизираат.
