Како надоврзување на муабетот од пред некоја страна: Една од најпознатите мејкап артисти на светот, Ники Туторијалс денес излезе како транс. Искрено се шокирав, ја следам некаде од 2015, ниту еднаш не ми падна на памет дека можела да биде транс. За среќа, има мајка која ја поддржувала уште од најмала возраст и транзиционирала хормонски пред пубертет, а целосно на 19 години. Уште еден практичен пример што докажува дека децата и нивните чувства треба да се слушаат и треба да се делува што е можно побрзо, за да можат да растат удобно во своите тела. Така е подобро за сите. Огромна поддршка за Ники, вистинска жена на која можеме да се угледуваме сите.
Од една страна, разбирам дека секој поединец во ваква ситуација претставува посебна приказна за себе, како што тоа е и случајот со Ники. Меѓутоа, за вакви деликатни случаи мора да постојат одредени специјални стандарди и правила кои мора да се почитуваат на интернационално ниво, како што одличен пример за тоа е World Professional Association for Transgender Health (WPATH). https://www.wpath.org/media/cms/Documents/SOC v7/Standards of Care_V7 Full Book_English.pdf Би рекла дека целокупното здравје на овие индивидуи е доста покомплексна, понекогаш променлива и не секогаш најпрецизно дефинирана, од генерален аспект. Со други зборови, одлуката за вакви чекори, мора да зависи од повеќе фактори кои истовремено се веродостојни. Здравјето треба да биде условувано и од социјални, психолошки, правни и политички елементи кои ќе имаат за цел да овозможат еднаквост, социјална толеранција, и уште поважно, признавање на правата на овие индивидуи во човековото општество, како и елиминирање на стигма и дискриминација. Сите овие елементи не треба да имаат за цел да се ограничат можностите за грижата кон овие лица, туку истите да бидат надополнети со прецизна дијагноза и оставање временски простор на поединецот да живее во посакувана полова улога. Ова не значи дека процесот за преземање одредени физички интервенции и користење хормони кои го одложуваат пубертетот (хормонска терапија) треба да бидат целосно фиксни, односно да се остави простор истите да бидат флексибилни, но сепак и тоа да има определена граница за индивидуализиран третман, зависно од ситуацијата на пациентот. Откако го гледав видеото, обрнав посебно внимание на оние делови каде Ники зборува за предчувството на нејзината мајка, нејзиното рано детство, како таа се чувствувала и како мајка и целосно ја поддржувала. Всушност, целото видео повеќе за базира на прикажувањето на емотивен аспект, меѓутоа во практиката, емоциите не можат секогаш да бидат веродостојни бидејќи не се сметаат за единствениот показател за дијагнозата, како и нејзината променлива природа која може да настапи во иднина. Освен тоа, постојат доста медицински дијагнози кои иако се слични, сепак се разликуваат меѓу себе, како што е на пример Gender Nonconformity. Претпоставувам дека првоспомената дијагноза била официјално утврдена од доктор по одреден период за воопшто да може да постои предуслов за Ники да биде подложена на идна хормонска терапија/физичка операција и интервенција. Имам една мала забелешка за овој случај бидејќи постои разлика меѓу деца и адолесценти со Gender Dysphoria, односно треба да се обрне посебно внимание на тоа колку често дијагнозата продолжува од детството во адолесцентните години. Со други зборови, Gender Dysphoria не секогаш продолжува во адолесцентните години и поради ова сметам дека не е секогаш најдобра опција веднаш пациентот да подлежи на било каков третман откако дијагнозата ќе биде потврдена во раните години. "Rather, in follow-up studies of prepubertal children (mainly boys) who were referred to clinics for assessment of gender dysphoria, the dysphoria persisted into adulthood for only 6–23% of children (Cohen-Kettenis, 2001; Zucker & Bradley, 1995). Boys in these studies were more likely to identify as gay in adulthood than as transgender (Green, 1987; Money & Russo, 1979; Zucker & Bradley, 1995; Zuger, 1984). Newer studies, also including girls, showed a 12–27% persistence rate of gender dysphoria into adulthood (Drummond, Bradley, Peterson-Badali, & Zucker, 2008; Wallien & Cohen-Kettenis, 2008" Дополнително, во видеото забележав дека се споменува дека мајка и на Ники, покрај Gender Dysphoria, претпоставувала дека Ники можеби е геј, што според гореспоменатите научни истражувана, е доста веројатно претпоставка за тоа да настане во иднина. Од друга страна, она што Ники во видеото објаснуваше како од мала возраст играла со кукли и сакала женски козметички проивзоди, ме потсети на овој извадок: "Children as young as age two may show features that could indicate gender dysphoria. They may express a wish to be of the other sex and be unhappy about their physical sex characteristics and functions. In addition, they may prefer clothes, toys, and games that are commonly associated with the other sex and prefer playing with other-sex peers. There appears to be heterogeneity in these features: Some children demonstrate extremely gender nonconforming behavior and wishes, accompanied by persistent and severe discomfort with their primary sex characteristics. In other children, these characteristics are less intense or only partially present (Cohen-Kettenis et al., 2006; Knudson, De Cuypere, & Bockting, 2010a)." Како што споменав и претходно дека Gender Nonconformity претставува многу слична дијагноза на Gender Dysphoria, преференциите на децата кои се карактеристични за спротивниот пол, не секогаш укажуваат на прецизна дијагноза, туку само индикации и поради ова е неопходно за да знае дали навистина станува збор за Gender Dysphoria пред да се преземаат било какво мерки. Дополнително, во видеото се споменува дека Ники до седум или осум годишна возраст, почнала да носи само женска облека и дека целото нејзино детство го поминала живеејќи како да е припадник на женскиот пол. Би рекла дека со ова, Ники и нејзината мајка, од субјективен аспект поврзан со надворешниот изглед, успеале да зацврстат одредени симптоми кои сеуште не можеле прецизно да ја предвидат вистинската дијагноза. Свесна дека постои предусловот за индивидуата да го живее половиот идентитет извесен временски период, меѓутоа според официјалните здравствени стандарди, тоа се манифестира пред да се преземаат било какви мерки од медицински карактер, како хормонска терапија и/или хирургија. При феноменологијата кај адолесцентите: "In most children, gender dysphoria will disappear before, or early in, puberty. However, in some children these feelings will intensify and body aversion will develop or increase as they become adolescents and their secondary sex characteristics develop. " Она што уште повеќе ме заинтересира беше фактот кога Ники спомена дека при 14 годишна возраст започнала со хормонска терапија и до 19 годишна возраст, нејзиниот transition бил целосен. Времето кога пубертетот започнува, може во голема мера да варира меѓу индивидуите, меѓутоа истиот обично настанува помеѓу 10 и 14 годишна возраст кај девојчињата, и помеѓу 12 и 16 годишна возраст кај момчињата. Според овој извадок, при случајот на Ники, мотивацијата за примање хормонска терапија не настанала поради целосно психолошки причини, како што се наведува аверзија кон телото, туку поради биолошки причини, односно раст на телото. Меѓутоа, аверзијата кон телото што Ники ја развила била всушност поради напредокот во нејзината висина, односно биолошките фактори играат голема улога при интензивирање на психолошките фактори, како меѓусебно поврзани или скоро како причинско-последична појава. "Feminizing hormone therapy is used to induce physical changes in your body caused by female hormones during puberty (secondary sex characteristics) to promote the matching of your gender identity and your body (gender congruence). If feminizing hormone therapy is started before the changes of male puberty begin, male secondary sex characteristics, such as increased body hair and changes in voice pitch, can be avoided." https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/mtf-hormone-therapy/about/pac-20385096 Оваа хормонска терапија не се применува на деца, а кај адолесцентите започнува од 16 годишна возраст. Се смета дека е идеално да се започне со хормонската терапија пред да се развојат секундарните полови карактеристики, со цел тинејџерите да поминат низ пубертетот како својот идентификуван пол. Меѓутоа, сметам дека првичните третмани за наводна Gender Dysphoria мора да биде од психолошки карактер, отколку од медицински/хируршки поради истражувањата кои тврдат дека мнозинството од децата за кои само постојат недефинирани сомнежи за Gender Dysphoria, ја немаат дијагнозата откако ќе достигнат пубертет. Со други зборови, поради нецелосно утврдена дијагноза, не треба да се избрзува кон драстични третмани, туку само ако симптомите за Gender Dysphoria продолжат по достигнување на пубертет и ако дијагнозата е официјална, односно со непроменета природа. Бидејќи на почетокот се изјаснив дека секој поединец во ваква ситуација претставува посебна приказна за себе, како што е тоа случајот со Ники, сепак сметам дека при оваа дијагноза не доста покомплицирана и поради тоа постојат доста елементи и фактори кои можат да ја променат нејзината природа, особено во детството, како и фактот дека истата може да биде погрешена со слична дијагноза поради неовозможеност за конечно утврдување од рана возраст, туку имаме само претпоставки и индикации, а тоа никогаш не треба да биде доволен извор за преземање на драстични медицински/хируршки мерки. Секако, јас немам ништо против случајот на Ники и бидејќи ја следам веќе неколку години, навистина сум среќна што успеала успешно да се трансформира во инспиративната личноста која сите ја знаеме денес. Меѓутоа нејзиното видео повеќе се фокусира на емоционалноста и дел од "професионалните" детали кои ги објаснила, како и деталите за манифестирањето на нејзиното детство, ми оставија впечаток на прерано преземање на мерки, и од надворешен и од внатрешен аспект, во период каде се смета дека сеуште не може официјално да се потврди дали навистина станува збор за дијагнозата Gender Dysphoria. Да, не бидам погрешно сфатена, и јас лично би се согласила и би поддржувала пациентите да бидат подлежени на хормонска терапија/физички опрации и интервенции од помала возраст од предвидената, но само во случаите кога дијагнозата Gender Dysphoria би можела да биде несомнено прецизирана на таа возраст, без простор за нејзино исчезнување или збунетост со друга слична дијагноза, меѓутоа според горенаведените истражувања, тоа не е случајот. Поради тоа, сметам дека треба да имаме во предвид дека здравјето треба да биде условувано и да зависи од повеќе фактори, како социјални, психолошки, правни и политички елементи за да се постигне најповолен ефект за пациентите без избрзување со драстични мерки и поради тоа да се почитуваат специјалните стандарди пропишани од страна на World Professional Association for Transgender Health (WPATH).
Истражувањата што ги наведе се правени пред 20-30-40 години, кога атмосферата за транс луѓе била скоро никаква, а бројот на транс луѓето што целосно транзиционираат многу мал во споредба со денес. Дисфоријата не е нешто што туку-така исчезнува. Објаснувањето за процентите што ги стави е многу очигледно: дисфоричните луѓе просто конформирале и живееле мизерно цел свој живот, и не влегле во статистиката. Ники дефинитивно не била премала за да добие дијагноза. Самата кажа дека осеќала дека нешто не е во ред уште од кога била способна да мисли, а така е со сите транс деца. Докторите ваљда не се неписмени да смешаат играње со женски играчки и дисфорија. Постојат еден куп стрејт жени што си играле со колички, геј мажи што играле со барбики, геј жени што играле со барбики итн. Сè додека детето не покаже знаци дека си ги мрази сопствените гениталии и физички изглед нема дисфорија, не е квантна физика ова, грешките не се толку чести колку што трансфобичните артикли на интернет прикажуваат. Gender nonconformity па воопшто не е дијагноза и не гледам како има простор во оваа конверзација. Заклучокот од сево ова треба да ни биде дека ако мајката на Ники се однесуваа како 90% од луѓето и чекала да наполни 18 пред да транзиционира иако јасно гледа како детето се мачи, Ники ќе имала многу многу потежок живот.
Но тоа не значи дека тоа се единствените истражувања што постојат. Gender Dysphoria кај децата е често поврзана со хомосексуалност, отколку со трансродов идентитет. Односно, поголемиот дел од децата дијагнозирани со Gender Dysphoria не изразуваат желба да бидат спротивниот пол до пубертет и почнуваат да се идентификуваат како геј, лезбејка или бисексуалец, што не зависи од било каква терапија. Меѓутоа, ако Gender Dysphoria продолжува да биде манифестирана после пубертет, тогаш со сигурност се знае дека дијагнозата е точна. "According to prospective research on trajectories of childhood gender variance, gender dysphoria 'desists' during early adolescence in the majority of youth. These youths as adults are more likely to express gender identity consistent with their natal sex and more often identify as gay, lesbian or bisexual than as heterosexual. " Тоа е наведено и во следниве понови медицински книги: Endocrinology Adult and Pediatric: Reproductive Endocrinology (2013) Nelson Essentials of Pediatrics (2014) Dulcan's Textbook of Child and Adolescent Psychology (2010) Различните временски периоди можат да играат одредена улога во статистиката и спроведувањето на истражувањата поради самата општествена психологија, меѓутоа ако се доаѓа повторно до одреден заклучок и во понатамошните години, тогаш истиот треба да се претпостави како валидна потенцијалност. Јас разбирам што сакаш да кажеш и во никој случај не велам дека дијагнозата Gender Dysphoria не е валидна, или дека е фаза или дека едноставно може да "исчезне", туку само ги земам во предвид околностите дека не секогаш може прецизно да биде истата дијагнозирана, па дури и да станува збор за Gender Nonconformity, што кажува дека одредено однесување не мора ни да укажува дека станува збор за медицинска дијагноза. Секој случај претставува посебна приказна и поради тоа, може одредена индивидуа од рана возраст да манифестира симптоми кои само индицираат на Gender Dysphoria и тоа да не биде секогаш случајот. Меѓутоа, јас со ова не велам дека родителите, како мајка и на Ники, не треба ништо да преземаат, туку дека се додека официјално не се утврди дека станува збор за Gender Dysphoria, постојат други мерки кои може да бидат манифестирани, а се ефективни за пациентот.
Проблемот во транзиционирањето на толку млада возраст, според мене лежи во фактот што во периодот на пубертетот освен телесни промени, се јавува и психолошко созревање и неретко тоа може да влијае негативно, па поединецот да има одредена криза на идентитетот.Може да се појави и аверзија кон сопственото тело, и потешкотии да се оформи и да се пронајде сопствениот идентитет и личноста да биде збунета, да добива секакви конфузни и спротивни мисли, едноставно да не може да се пронајде себеси и да сака да проба се.Сето тоа може да создаде мешавина во мозокот па да не може да се постават јасни граници дали детето е навистина трансџендер или не. На 13-14 годишна возраст, едно дете има сосема поразличен поглед за светот, за сексуалноста и едноставно го нема потребниот капацитет да носи одлука која го менува животот. За многу луѓе, периодот на пубертетот поминал потурбулентно отколку за други, но после завршувањето на овој период, имате оформена личност која може многу да се разликува од таа која била претходно и искрено, шансите да желбата на едно дете за транзиционирање е само еден дел од тој неизбежен период на пубертет, не се мали. Можеби во случајот на Ники тоа не било така, но што ако проблемот на дете кое сака да си го промени полот е од сосема друга природа, а се избрза со одлуката за менување пол?Што ако детето е под сугестија на родители кои го поттикнуваат на преобразба и му влијаат до тој степен и самото да почне да верува дека навистина не припаѓа на полот од кој што е?Хормоните кои почнуваат да се примаат не се мала работа и може да остават иреверзибилни промени. Постојат многу вакви прашања кои мислам дека се расчистуваат како индивидуата станува постара и позрела и полека почнува поцелосно и потрезвено да ги сфаќа работите и својата природа, е тогаш може да одлучи дали ќе го менува полот или не.
@Angie1432 поентата која сакам да ја докажам е дека и според постари и според понови истражувања, докажано е дека симптомите кои наводно упатуваат на Gender Dysphoria не секогаш се совпаѓаат со трансродов иденитетет, туку и со хомосексуалноста, а тоа не значи дека едната состојба ја оспорува другата, ниту пак дека едната состојба треба да добие посебен третман, а другата не. Се согласувам дека во случајот на Ники станувало збор за трансродов идентитет, но не сите случаи ќе бидат идентични како нејзиниот и не може само врз основа на еден конкретен случај да правиме генерализации, особено кога имаме истражувања кои го поддржуваат тоа. Односно, некои симптомите кои ги имаат одредени личности, понатаму ќе упатуваат на хомосексуалност, а резултатот ќе биде катастрофален ако таа индивидуа подлежи на хормонална терапија и/или хирургија. Сметам дека и трансродовиот идентитет и хомосексуалоста како медицински состојби имаат еднаква релевантност и поради тоа истите заслужуваат да им се посвети еднакво внимание, грижа и соодветно лекување, односно третман за да им дадеме шанса на овие луѓе да живеат нормален живот во човековото општество. Со други зборови, без разлика дали станува збор за трансродовиот идентитет или хомосексуалост, родителите во никој случај не смеат да седат со скрстени раце, туку веднаш да реагираат со соодветни мерки без притоа истите да бидат драстични и да доведуваат до последици од кои нема враќање назад и само ќе ја влошат ситуацијата во иднина. Јас многу добро разбирам дека на овие личности им е тешко и дека страдаат, но секогаш треба да се трудиме да го избереме помалото зло. Точно, можеби на овие личности ќе им биде потешко уште неколку години додека не ја добијат соодветната терапија, но тие години нема да бидат ништо во споредба со ситуацијата кога би добиле третман/хирургија која не е соодветна на нивната вистинска дијагноза.
Јас не сум хомофобична (имам пријатели хомосексуалци) ,ама сум трансфобична. Знам дека и трансексуалноста е природна работа,но не можам против моето "гадење" спрема транс лицата. Имав пријателка транс ама никогаш не ја прифатив (од срце). Јбг нема тука "светец"да се правам коа нешто ми е одвратно.
Титулата тикви на годината ја заслужија млади дечки од Прилеп. Некни на 17 Мај беше меѓународен ден на борбата против хомофобијата, бифобијата и трансфобијата. Искочиле 3 дечки и позирале со ЛГБТ знамето за да си го обележат денот. И нели пошто не може овие неколку души да не им бидат трн во око на простаци кои немаат очигледно попаметна работа, наредниот ден одма се собрале да излезат со знамињата од Македонија како знак дека тие поддржувале "нормални вредности". Оф мори мајко мила колку сте глупи, не се добројува. Горди македонци биле, куку шта ме наџе. Демек другиве не се, демек затоа што излегле да си го облежат денот се помалце македонци од овие што парадираат со знамињава. Нека им објасни некој дека љубовта кон државата не е еквивалент со тоа каков пол љубиш и дека како што тие имаат право на тоа знаме, имаат и другиве. Би ги прашала дали подобро им е на душичката што излегуваат вака и придонесуваат за нечија психичка несреќа со делава, ама немаат душа ваквите копита. Да имаа, ќе беа малку поемпатични и немаше на сред пандемија да се збираат 30 души за да покажат колку се тие нормални.
Луѓето кои немаат развиена свест морал и психа никогаш нема да ги прифатат хомосексуалците а најчесто или заради религијата или заради машкото его кое е навикнато ебав брат ова она тај сељачизам. Повеќе би се дружила со транс личност отколку со некој што мисле кој знае што дека е а има ај кју како врапче. Каква Европа ние бре посебно постарите генерација 50 60 години несакат да слушнат за ова одма се шекнуват, тоа е заради измислените правила за животот дека мора да сме традиционални да живееме со свекрви да родеме 2 деца и да се запустеме на 30 години и изглед и се, мило ми е што свеста ја развив како мала со помош на искуства, книги итн и не размислувам така. Тотално ги подржувам ЛГБТ <3
Ограниченоста единствено може само на тебе да ти штети во животот, не се работи за правење светец туку за способност да разбереш и сфатиш некого, да го прифатиш таков каков што е затоа што тоа е човечки...
Никој од никого нема фобија, ова е сосема погрешен термин. Јас немам фобија ниту од гејови ниту од лица кои се мажи а велат дека се жени и обратно. И нема право НИКОЈ да ти кажува кога да сакаш кого да прифаќаш а кого не. А зошто вие не сфатите дека немате никакво право да кажувате некому кого да прифаќа кого да сака а кого не? Се додека таа не повредува никој нејзино право е од кого да се гади кого да сака и кого да прифаќа. Мојата слобода завршува онаму каде твојата почнува, и обратно. Јас неможам да наметнам никому свои ставови доколку тој некој не се согласува, истото и од ваша страна треба да биде. Не се е ограниченост ако е поразлично од вашите мислења и ставови.
Јас немам никаква лутина ниту мржња кон такви луѓе се додека не е загрозена мојата слобода или спокој. Едноставно сум против такви луѓе и сум против глорифицирање на нивната "определба" Не ми е природно едноставно и не ми е за прифаќање а немам никаква фобија от такви луѓе ниту велам дека треба да се испотепаат. Во четири ѕида кој што сака нека прави не ми е грижа, ама парадирање по улици никако, тоа ми смета.
Трансжена не е жена и никогаш нема да биде, не треба да знаеш многу биологија за да ти е јасно тоа. Транс луѓето имаат (GIS) односно gender identity disorder . Тоа што бараат да им се обраќаме во женски род е лудост. Како може да се обраќам во женски род на некој што е роден биолошки маж , колку сака операции нека направи ,хормони секакви нека прима ама биолошки пак ќе си остане маж и сметам дека не е во ред да се очекува на таквите лице да им се обраќаат во женски род. Conclusion : Transgender women are 'not women' https://m.youtube.com/watchv=7B8Q6D4a6TM&t=283s Еве едно видео од
Transgender Movement = Mass Delusion. "A delusion that you can do it. "Why would you think I'm in the wrong body, if I cut bits of it, it will turn into the right one." No logic there! - Germaine Greer.
Прееска ми излезе една статија и секако отварам да прочитам коментари. Знам дека е веќе пишувано и кажувано ама еве пак. Не можам да го разберам менталниот склоп на човек кој седнува пред компјутер или зема телефон во рака и одлучува да напише толку тешки и одвратни навреди насочени кон човек кој не го ни познава.Дали си вели - колку прекрасен ден, ајде да ја насочам цела моја енергија кон мразење на личност што ја сведувам на предмет без никакви чувства? Хомофобија е мал збор, чиста злоба мислам дека е најсоодветен. Затоа што колку и да не се согласуваш со некој или нешто, треба навистина да немаш емпатија и да бидеш зол човек за вакви зборови да ти излагаат од уста како одговор за човек кој бил жртва на насилство.
Леле мигрена добив од читање на коментариве. Првите 4 страни и престанав. Јас искрено не знам како некој може така да размислува. За мене е толку болно и толку просто и жално... И баш не ми е гајле. Па и оние што велат да не сме ширеле омраза. Како очекувате да ве толерираме кога вие нас не сметате за нешто болно, не природно, изопачено, изрод? Се навредувате од зборот asshole. Припадниците на ЛГБТ буквално ги гореле живи, ги мотале во тепих и ги фрлале, ги убивале и им правеле безброј зли нешта кои не ни сакам да ги помислам. А всушност ова и уште се случува во некои делови на светот. Никакво сочуство, никаква емпатија. А, патем сите и аргументи ви немаат врска. Тоа што геј двојка не може да има деца? Па, што? Тоа важи само за две машки, а две женски можат да имаат дете по најновите истражувања. Ете ви природно. Бог не ги сакал хомосексуалците? За факт е докажано дека има грешка во преводот на Библијата и во делот каде што пишува дека човек не смее да биде со “машко“, всушност тоа е превод за младо момче од латински. Значи нема никаде во Библијата каде го пишува тоа. Само наоѓате изговори да бидете гнасни луѓе полни со омраза и многу е жално. Никој не е роден хомофобичен, туку така се израснати. Дај престанете со тоа ограничено размислување. Најмал проблем е светот кој со кој се мува или се ебе. Тоа не е ваша работа и не влијае на вас на никаков начин.
Еее немој Библијата те молам, немој ти се мола тоа боли многу кога гледаш теолошки неписмен човек како вели дека во Библијата блудство и хомосексуалност е дозволено. Да ми се јавиш кога ќе ја прочиташ Библијата во целина а не за одредени цитати да се фаќате. Како на пример го исфрлате стариот завет и читате само нов, што е неправилно бидејќи и Исус вели дека Тората е темел на се. Во новиот завет пишува љуби го ближниот свој, но тоа не значи од ист пол бидејќи во стариот завет јасно пишува дека хомосексуалноста не е дозволена. На хебрејски оригинал ја читам така да со гаранција кажувам дека нема грешка во превод, посебно за вакво нешто.
