мој совет ви е да го гледате документарниот филм tajna(croatian substitle) или мозеби да процитате книги како тајна,мокта на потсвеста МНОГУ КЕ ВИ ПОМОГНАТ
НЕЗНАМ КОЛКУ Е ТОЧНО ТОА ШТО ГО ВЕЛАТ НО ИМАМ МНОГУ ЧИТАНО ЗА ОВА И СИТЕ ИСПИТУВАЊА ДОКАЖАЛЕ ДЕКА АКО СПОРТУВАШ И ИМАШ ЗАНИМАЦИЈА ВО ТЕКОТ НА ДЕНОТ КЕ УСПЕЕШ ДА СЕ СПРАВИШ СО НИВ. И ЈАС СЕУШТЕ СЕ МАЧАМ И НЕМОЖАМ ДА СЕ ОСЛОБОДАМ НО МОРАМЕ ДА УСПЕЕМЕ НЕКАКО САМО ХРАБРО ПОЗДРАВ
тогаш да се фрлиме во акција ,можеби стварно ќе го надминеме се ова што ни се случува,сепак ти благодарам само храбро и напред,па ке ги видеме резултатите
Вака, прво ќе ти го напишам моето првично мислење на темава, па после ќе ги прочитам другите мислења, за да не ми избега мислата Хмм, црни мисли... Сосема нормална и природна работа во 21-ви век. И од порано. Всушност, може да се нарече дел од човековата палета на стравови. Да. Е сега, прашањето е зошто... Мора да напоменам дека една од првите опции кои ни паѓаат на памет на оваа тема е дали е некакво претчувство, дали е некакво предупредување... Да, но не во смисла на суеверие и сл., не. Тоа е едноставно дел од животот, од човековиот живот всушност. А ние луѓето сме посебна категорија во класификацијата на живиот свет, па не не чуди ако маалку ни е покомплициран овој процес на figuring it out, како да се живе најдобро, како конечно да бидеме среќни. Па, да се навратам на темава, смртта е едноставно дел од животот, сосема природен процес, едноставно сите живи организми, било да се работи за хомо сапиенсите или било кој друг, живеат, растат, искусуваат, размислуваат, учат, стекнуваат мудрост, и после се трансформираат во понатамошна енергија во природата. Д с рк л оф лајф. Зошто ти го викам ова, (всушност и на себе си го викам, зошто сите кога-тогаш имаме вакви мисли и грижи) да не си речеш ее оваа ја претера , не, сакам да го пренесам она што и јас сум го прочитала негде по интернетов, овие сосема наизглед обични мудрости на познатите мудреци и учители, па успат и јас да си повторам што сум научила Го знаеш оној цитатон, чиј и да беше, нешто како: Мотивацијата, да, понекогаш не ти трае и изутрина, ама па понекогаш не ти трае ни ефектот од туширањето. Затоа се тушираме секој ден. Добро, for the sake of the quote не сега некој да си рече Ах значи морам да се туширам секој ден, ц ц ц, како ли сум изгледала сето ова време?! Значи, работата е дека тоа дека луѓето кои ни се блиски ни значат најмногу е ФАКТ. Чист факт. И дека ако направиш листа на приоритети, или ако сакаш - најголеми грижи, тогаш присуството на другите, пази, не мора да се согласуваме баш за се и, не знам, се да биде совршено мирно и без повремени бранчиња, туку едноставно да бидат покрај нас е на врвот. Бидејќи испод сите тие бранчиња (караници, несогласувања, нетрпение) е фактот дека сите ние се сакаме и си значиме едни на други (затоа и се караме, бидејќи страдаме дека не сме навидум разбрани, или подржани или сл.). Зошто го кажувам ова, го кажувам зошто се согласувам со тезата дека стравот од смртта на нашите сакани е всушност страв од непредвидливоста на животот, од тоа дека како што гледаме по филмовите (не ми иде баш течно пишувањево, мора да признаам. Пиплива тема е, но баш за тие и треба да се разговара и да се споделуваат стари и нови мудрости (добивам на време во заградава, не знам дали се приметува ) како што иде поговоркана: не треба да си легнуваме лути, т.е. не треба ниедна расправија да се одвива без нашиот став да биде: во ред е, не се согласуваме на темава, но што е па толку поважно од нашиот однос, од тоа да не бидеме скарани и лути едни на други, од најосновната хармонија на тој наш однос. Та сите тие бранувања во една врска се дел од животот, the spice of the salad named Life, али знаеме ние подобро од тоа да се зајадеме некој од тие лутите или горчливите. Зошто? Зошто it feels goddamn good, барем на почетокот од конфликтот, да се разжештиме, и да ја изразиме сета таа енергија, и да се докажуваме и остало, ете затоа. Зошто убаво е на зборови, ама ни треба и пракса во одлуката да Меѓусебното разбирање ни биде најважна цел и водилка низ тие ситуации. Малку заборавив што сакав друго да кажам Ај во друга порака ќе надополнам
Ах, да, ме потсети еден од одговорите, сакав да кажам и дека не треба да се бега од овие мисли, туку треба да се разберат. Да го продлабочуваме нашето разбирање за нештата, за чувствата, за животот. Да бидеме нежни и полни со разбирање кон самите себе, кон своите чувства, па оттука од тоа разбирање да произлеземе со план на акција А тоа се знае, многу е едноставно. Финтата е дека ние сакале нејќеле, во природата ни е да чувствуваме и почувствуваме разни чувства, а некои од нив се разбира не прават тажни. Сосема логично и научно потврдено. Е сега, природата не дарила и со она што ни е потребно за да се издигнеме над тоа почетно незнаење и збунетост, а тоа е моќта и способноста да се разбере. Ако она што не разликува од останатиот жив свет е потенцијалот и љубопитноста на нашиот ум да ги разбере нештата, животот и слични прашања,тогаш можеби и клучот на решавањето на нашите тешкотии е токму да ги разбереме. Клин се с клином избија И, се разбира, планот Планот на акција Да живееме во сегашниот миг. Да. Знам дека на некои може ќе им звучи изветвено, клише и остало, и мене ме поднервирува не баш правилното толкување на овој израз (у стил Seize the adventure, seize the the adrenalin... ма живела мрзеливост ). Многу е едноставно. Во што уживаме? За кои обврски обожаваме да се поднервируваме? Правилното е едноставното. Едноставното е природното. А природата е бајаги разновидна. Ооок, толку од инспирацијата за пишување вечерва
Често ми идат вакви мисли. Се уплашувам одма, ама после ќе си објаснувам дека нема никакви шанси да биде така, па си продолжувам натаму.
Ve molam za pomos, veke neznam sto da pravam mislam deka totalno ke poludam, imam golem problem.Veke nekoe vreme neznam sto se slucuva so mene.Postojano sum nervozen,napnat i neraspolozen.Nikako da se smiram postojano vo sebe imam nemir, kako nekoj drug da e vo mene i postojano se karam i nikako ne mozam da si najdam mir,samo koga ke zaspijam.Koga ke stanam nautro povtorno mi e taka i bi sakal da spijam cel den zosto ova veke nese izdrzuva.Se nerviram za se i sesto, sekoja sitnica moze da me unisti.Duri ne mozam da pravam nisto, ne mozam normalno da funkcioniram da si gi izvrsuvam sekojdnevnite raboti i obvrski.Nikako ne mozam da se skoncentriram da se fokusiram kon nesto.Zedov citav edna kniga "Kako da steknete samodoverba" no i taa ne mi pomogna nesto.Vo nea se veli deka edinstveniot lek i spas e religijata,verbata vo boga i molenjeto.Neznam kako dojdov vo ovaa haoticna situacija i neznam kako da izlezam od nea.I kazav na majkami no taa ne misli deka e nesto seriozno i deka ke mi pomogne, no znam deka ne e taka.STO DA PRAVAM?????........VE MOLAM ZA POMOS!!!!!! [mod-kirilica:3vjwu2ik][/mod-kirilica:3vjwu2ik]
crnite misli se samo proizvod na nasiot um na nisto drugo.kolku pati samo sum imala takvi misli duri cela panicev i se tresev nekogas sum nervozna i mi doagjaat takvi misli pa se plasam si mislam deka toa sto go mislam ke stane realnost DIKSON moj sovet zemi citaj nekoja psiholoska kniga i najbitno verbata vo Bog ,doi ispovedaj se i razgovaraj so tvojot duhovnik ke ti pomogne.od koga sakam da go napravam toa....ponekogas mislam deka ne veruvam dovolno pa treba da se vratam kon toa koe nekogas me smiruvase vo dusava mi davase mir ,spokoj i srekja.sekogas koga cuvstvuvav strav se molev i mi pominuvase no sega ne e taka religijata e edinstven spas nisto drugo.pozdrav i sekoe dobro. [mod-kirilica:2f8cru5a][/mod-kirilica:2f8cru5a]
Идете им контра на црните мисли и готово,еве на пример ме нервира нешто и јас е за инает нема да се нервирам,што ми можеш и така со тек на време ке биде подобро.
Спојлер Види вака, на 22 години ова не е добро. Мораш да бидеш посталожен штом за таа нервоза нема некоја си длабока причина. А ако има, пронајди и го коренот и пресечи ја. Пред некоја година, кога бев во пубертет и се ме нервираше самата успевав да се исконтролирам. Моите ми попуштаа, знаеја дека сум во таков период и секогаш јас бев во право. Нонстоп и се дерев на мајка ми, се карав со сите околу мене. Пробај само еднаш да се исконтролираш, да не избувнеш за некоја ситиница, како што кажа ти, и ќе видиш дека веднаш ќе ти биде полесно. Тоа веднаш ќе те исполни и ќе се почувствуваш помоќен секогаш да бидеш смирен. Се е значи до тебе и до твојата психа и мораш сам да си помогнеш. Наутро кога станеш вдиши длабоко и пробај да не избувнеш, да уживаш во се што ти е дадено од животот. Имав дечко што нонстоп беше така нервозен, напнат и нерасположен и дури и кога бевме заедно по цели денови, кога бев до него беше таков, а со самото тоа и мене ме орасположуваше. Имаше финансиски проблеми и беше многу љубоморен, може од тоа било. Ама пари никогаш доста, а љубомората треба да се скроти. Пробај да бидеш по оптимистички настроен, каков проблем и да имаш не е нерешлив и вечен.
zdravo i jas isto kako lovatic eve tri dena imam crni misli samoubistveni misli i se nerviram a znam deka toa nema da se sluci ne znam sto e ova kako da gi otrgnam ovie misli svite sto se so kakvi misli neka pisat kako gi odminale se nerviram mnogu zasto na zdrav mozok da se mislat gluposti deka ce se ubies bog da cuva neka pise nekoj so vakvo iskustvo pozdrav
Отиди на психијатар таму знаат најдобро ке ти препишат терапија и ке те направар чист ко стакло, отколку да се мачиш сам, а можеби и самиот разговор ке ти помогни со психијатарот.И не слушај глупи мислења дека само ментално пореметени одат на психијатар, а најдобро тајно направи го тоа не за друго да не ти измислуваат беспотребни работи оти знаеш каков е затуцан нашиов народ.
Temata ne e povekje aktivna ama ajde kje pisam jas..ja izvrtiv celata i vo nekoi mislenja se pronajdov..jas od sekogas sum imala crni misli i so e najlosoto od se sekogas toa se slucuvase...sekogas se plasev da ne gi izgubam tie sto gi sakam i da ne me ostavat i na krajot sekogas me napustaa..koga go zapoznav bivsiot decko i koga se faname znaci preokupirana bev so takvi misli uste prviot den si go zamisluvav krajot kako ce si zamine ce me ostave i celo vreme placev gledav takvi sliki slusav takvi pesni i go zamisluvav toa..i on go znaese toa...i toa i se sluci...na krajot mi kaza deka misle deka edinstvena pricina bilo toa so sekogas imam negativni misli....vo megjuvreme mislev deka sum bolna sekakvi dijagnozi si postavuvav ispitav krv bev na ocno na usno se bese vo red..potoa pocnav i da se onesvestuvam..na cas bev i naednas pocustvuvav nesto i se onesvestiv...povtorno po bolnici odev i doktorkata ne i bese jasno posle me sedna da popravi muabet so mene..mi rece deka mora toa da si go povrzam so nesto za da znae kako da mi pomogne..mi prasa dali e povrzano so nekoi stravovi...resiv da se smenam vekje no neznam kakoo se plasam deka nema da uspeam no sakam da mozam da veruvam deka kje go postignam toa..se obiduvam da bidam pozitivna licnost srekjata ja baram vo malite nesta sekoj den probuvam nesto novo taka denes nauciv da sviram edna pesna na pijanoto koe taka stoese doma, pocnav da ja citam i mokjta na potsvesta..vaka koga denot mi e ispolnet so nesto se cuvstvuvam posrekno no seuste ima nekoj strav vo mene...
Сите сме поминеле низ некој ваков период,но добро е што сме го оставиле зад себе,одговорно тврдам дека можеш да успееш и ти,лекот е во самата тебе,не е во никакви доктори и лекарства. За почеток излегувај често,гледај да не остануваш сама никако,слушај музика,танцувај,читај книги,пешачи сама во природа или со другарките,тргај се едноставно од лошите мисли и немој самата на себе да си ја растураш среќата со негативни мисли,издиши длабоко и секој ден кажувај си сама на себе,јас можам да бидам се она што заслужувам а не бев,не се осакатувај самата себе,на никој нема да му е важно ако се самоуништуваш. Брзо време живееме и стресирано,ама секој се труди да најде елан и воља за нешто да живее и да се посвети на тоа,ти кажав поработи на сама себе,усовршувај се има милиони начини,како реално така виртуелно,и за крај ,дај му шанса на некое момче да те усреќи,само немој стартно да си го опседнуваш умот со негативни мисли,како ќе бидеш напуштена или повредена,за момент тргни ги овие две реченици и верувај ќе бидеш многу посреќна !!!
Jas se plasev da razmisluvam pozitivno samo od toa da ne bidam posle razocarana..i koga bev srekna srekjata si a rasipuvav so taa opsednatost deka kje se sluci loso..i bas toa so ne treba go pravev..se zatvorav vo sebe nekolku meseci bev zatvorena doma so drugarki/drugari nikakov kontakt i fb deaktivirav i see..posle nekoe vreme sfativ deka gresam..sega se trudam da ja promenam ovaa sostojba edvaj se odluciv sama da si pomognam znaci samodoverbata mi e na 0 pocnav sekoj den da si povtoruvam deka kje uspeam ako navistina go sakam toa..sfativ deka ako ti samata ne se sakas ne treba da ocekuvas da bidis sakana od nekoj drug..fala ti mn za sovetot
Toa se slucuva kaj site nema den da ne me pomine a da ne mi dojdat crni misli smesen vi e i naslovot zatoa sto toa se ocekuva od site, site gi imame i nikoj nemoze da ni pomogne tuka osven samite nie taka da uzivajte i tie se del od nas a sho se odnesuva do sonistata ne sum imala grdi sonista osven ako jas sama ne si gi sozdadam( toa e koga lezam polubudna i si zamisluvam kako me progonuva covek so sekira i naskoro taka zaspivam pak no sonot prodolzuva nekako i veke e kasno za da se vratam nazad dodeka ne me razbudi nekoj) but its okay too its fun
tocno e deka site imame no kaj nekoj e preterano kako na primer kaj mene znaci nikogas ne ja gledas dobrata strana vo sekoj moment ocekuvas nesto loso da ti se sluce..stravot e mn golem go zamisluvas seto toa duri i koga si najsrekna i premn e loso sto samo si nastetuvas sekogas losoto se slucuva..
Toa e zatoa sto ne sakate da ja prifatite vistinata...se plasis da ne umres a i samata znaes koga togas toa ke se sluci taka e i so bliskite moras da go prifatis stravot
Последниве неколку дена ме мачат црни мисли. Се плашам дека нешто лошо ќе ми се случи. Вчера цел ден шетав и другарка ми ме примери дека нешто сум загрижена, ме праша што ми е, кажав топло ми е многу. Отидов вчера и во црква, запалив свеќи, дома кадев со темјан, ама мислите пак се тука.
Периодично е така ти се навеале мислите, ќе ти поминат и ќе заборавиш на тоа. На сите ни се случувало па и мене, со денови некогаш сум се преокупирала што ќе се случи, сум мислела на лошо ама поминува. Гледај да ги игнорираш тие мисли удри им контра со некоја убава дешавка и мисли си на некои убави моменти.
