Порано ми викаше дека ќе ги бараме деновите кога времето го поминувавме заедно. Јас ти велев ЗНАМ! Стварно знаев, ама сега и осеќам дека ми се потребни.
Значи вака: убав си, имаш ненормално прекрасни очи и насмевка, читаш книги, обожаваш џез, искрен си, учиш, имаш одлична смисла за хумор, слушаш добра музика .. Аre you fucking kidding me? Не бе.. во неверување ме остави. Дај кажи ми ти или нека ми кажат некоја лоша карактеристика за тебе зш ќе си пукнам јас вака. Не е можно да си вака совршен и точка. Хух .. едвај чекам да те запознаам поубаво убавецу!
Ако се разбудам утре, ќе го преживеам ова нешто наречено живот. Се гушам во плач, го потискам гневот. Животот не е фер, љубовта уште помалку. Ова е моето проштално писмо за тебе. Јас тебе те сакав, секогаш ќе те сакам. На длабок и искрен начин со корени во срцето. Невозможно е да падне во заборав било кој миг поминат со тебе. Те скршив, ме здоболе во душата. Незнам дали да плачам со тебе , никој не ме праша солзите сами се лизгаа по лицето без престан. О љубов моја, ме боли секој дел од телото, ме боли животот без тебе. Сакам да ти умрам в прегратки. Мојот последен здив да го испуштам припена до тебе, да ти ги влажнам градите со солзи и да слушнам како ти чука срцето. Уште еднаш, оти знам дека чука само за мене. Ама ти тоа не го покажа, ме истера од себеси како туѓинец и сега еве..нема враќање. Заминав засекогаш. Сега имам некој кој ќе треба да научам да го сакам повеќе од тебе. Тој некој живее во мене. Ќе се вика Михаил. Незнам дали ќе го сакам. Го чувствувам во себе и ми носи чувство на мир и спокојство. Мојот месија, мојот Михаил. Мојот, не нашиот. Нема да ти простам никогаш што ме остави така, што си играше со мојата толеранција а мене филмот ми е при крај. И онака животот не е вечен. Внимавај на себе, заљуби се одново, овој пат помудро и повнимателно. Внимавај на зборовите и делата. Се е запишано во црн тефтер на непријатни спомени кои ретко се спомнуваат а срцето ги памети. Вака или онака ти си тој. Во овој не , но во другиот живот сигурно ќе ни успее.
Знаеш,како и ти и јас знаев дека и низ ова ќе поминеме,знаев дека ќе ми кажиш дека не го мислеше сето тоа и дека само со еден твој вистински збор јас ќе заборавам на се лошо.Имавме пеколни 4 дена,признавам се плашев дали ќе се подобри ситуацијата ,мислев како ќе заврше сето ова,дали ќе се потрудиме се да биде како што беше и ете сега е.Сега е се во нормала благодарение на тоа што ме свести ти и твоите зборови.Нашата љубов не може да заврши,не може толку спомени,чувства,толку многу мали делчиња кои што прават една целина,таа целина сме ние да одат во вода.Нашата љубов е безусловна,романтична,голема,некогаш боли и треба да боли бидејќи ако не е тоа така не можеме да ја почувствуваме вистински,но таа болка не ништо во споредба со среќата која што ја имаме и чувствувамеи знам дека ќе ја има се повеќе и повеќе.ЌЕ се борам,а знам дека и ти нема да дозволиме ова да остане во минатото туку ќе ја градиме иднината заедно,иднина која што се надевам дека ќе ни биде исполнета само со среќа и неизмерна љубов и дека никогаш нема да заврши.
Еј убавецу, се сеќаваш ли на мене?! Се сеќаваш ли колку трчаше по мене, доаѓаше меѓу различни смени во школо само за да ме видиш.. Се сеќаваш ли на првиот бакнеж? Јас да, 13ти фебруари 2009.. Незаборавен ден беше тоа за мене.. Ти текнува колку се трудеше да ми докажеш дека ти значам? Штета што немавме храброст да си признаеме што чувствувавме еден за друг.. Штета што се плашевме да не си го растуриме пријателството ако си ги признаеме чувствата. Сега си во странство, студираш, гледам многу добро си се снашол во животот. Мило ми е што ја доби стипендијата, знам колку сакаше да студираш во Милано но мене ми недостигаш. Секогаш ќе ми недостигаш. Иако поминаа 2 години од тогаш уште си ми во мислите. Ти си ми најубавиот спомен.. Би сакала да те видам повторно, да те прегрнам, да ти кажам се што си испуштил.. Денес ги читав пораките од тебе во стариот телефон, се расплакав.. Навистина ми недостигаш човеку! Ми недостига да сум блиска со тебе! Се надевам дека не си ме заборавил и дека ете, некогаш барем случајно ќе се сетиш на мене, ќе посакаш да ме побараш пак..
ТЕ САКАМ бе,најубав мој Уште да имавме повеќе време за нас... Ама,ќе издржам Нели имаме цел живот пред нас,па ќе имаме време,само ти сакај ме (како сега) и понатаму Добра ноќ
-Дојди кај мене сама сум. -Не можам, ќе се видиме секако за кратко. -Лош си! -Ќе ти титнам кога да излезеш. И заврши разговорот. Побрзав да се подготвам за излегување затоа што знаев дека секогаш ми даваш само петнаесетина минути. Бев сама, а омилената кошула ми беше за пеглање, само што ја испеглав и се облеков, заѕвони некој надвор. Бев убедена дека е мајка ми, па набрзина ги облеков и панталоните. Не погрешив, тоа беше таа. И реков дека немам време и морам да се нашминкам за 2,3 минути. -Ќе те чека, знаеш дека секогаш те чека. -ми рече таа. Повторно некој на ѕвончето. Отвори таа, а надвор стоеше ти. Се поздравивте топло како и секогаш. Ах, колку само убав однос имавте вие двајца, дури и нашиот не беше така топол. -Влези, се спрема. Излегов и само ти реков штом си дошол до тука да облечам некое здолниште и повторно се повлеков во соба. Вие муабетевте на трпезариската маса. Ве слушав од мојата соба, се нервирав за дел од вашиот разговор, за друг миг да се израдувам и пак да се изнервирам кога ќе ја почневте онаа глупава тема. Се средив и излегов. Помниш ли како ме гледаше? Заљубено! Никогаш до тогаш не ти светеле така очите. Остана нем, а по некој миг се сврте накај мајка ми: -Тетка Б. види колку е најубава. А таа - Вие двајцата сте најубав пар. Ме фати за рака дур се симнував по скалите, ме гледаше цел пат дур возеше, а потоа ми кажа дека ме сакаш. Помниш каде беше тоа? Не дека пред тоа не си ми кажал дека ме сакаш, но тогаш вистински чувствував. Мигот беше посебен, немаше бакнеж како потврда за љубовта, но погледот и допирот на нашите дланки беше доволен. Знаеш ми недостигаш многу. Често те спомнуваат луѓето. Често ми кажуваат дека физички и не сме биле некој пар, но затоа нашиот однос бил посебен. Често мислам на тебе. Понекогаш кога се обидувам да сфатам кого повеќе сум сакала тебе или Него се фаќам дека не знам. Не сум сигурна дека тој е Тој, но сигурна бев до пред некое време дека со тебе би почнала пак одново. Но, нашето време помина одамна.
Болана бев.... не се видовне 3 дена. Сега уште 3 нема да се видимее.. а и мрежа немаш таму кај тебе неможам ни на моб да те добијам. Проклетство. Едвај чекам да ти го чујам гласот. Едвај чекам да те видам, да те гушнаммм, да сме сами. ТЕ САКАММММММММММММММММтупак мој
Душа он, знаел да готви лазањи, да изигрува домаќинка по дома и да мие садови. Ај бе да те земам домазет, и онака има повеќе место кај мене, а и повреден си отколку јас. Ептен примерно синче си, добар маж ќе бидеш. Ќе си ја наредам јас работата
сега сакам можев да бидам пред тебе. сакам да го видиш моето лице.. знаеш добро да читаш од него. не сме долго заедно, но за овие 2 години успеа да ме соголиш како никој пред тебе. ги дозна моите најдлабоки тајни, моите најинтимно размислувања... знаеше буквално како дишам. далечината мислам дека не убива. никогаш не мислев дека далечината може нешто да уништи... но изгледа далечината не прави себични. да, иронично звучи.. ама точно е. колку повеќе сакам да ти дадам толку повеќе одземам од нас. незнам ни јас како.. ама изгледа тоа е единствената дефиниција за ова сега. сакам да си пред мене. сакам да видиш во моите очи, кои ретко плачат, дека не сакам да те изгубам... ми треба пријателот...
Ццццц срцето ми се заледи АЛООООООООООООООООООООООООООО И знаеш дека неможам да ти се налутам па затоа ме зезаше на ваков начин ке ти вратам за ова,ај ке видиш.
не можев преку порака, ама еве на нет ти пишав што сакав да ти кажам , хехехе искреноста е мојата силна страна СЕКОГАШ ЏАБЕ ти е изјавување на љубов, симнување на звезди, не ме уверуваш дека ме сакаш(барем не на начин на кој јас би сакала)ти си тераш по свое а богами и јас по мое нема веке трте-мрте можем јас и без тебе да живеам
Ние сме жртви на некоја дијаболична игра на судбината, чуден спој направила, сме и се протнале низ прсти, ко дупка во законот или фабричка грешка. Лош тајминг, или ко за нас, лош, сосема погрешен живот, баксузи се споиле.
Ех мил мој, во петок ќе се видиме после 6 месеци. За инат има да се дотерам па коа ќе ме видиш да ти биде криво што не сум веќе твоја ! така да си знаеш.
