И така,дојде крајот,повторно но овој пат ќе биде засекогаш. Пак ќе ти кажам,не се гордеам воопшто со мојата одлука,но не сакам да бидам неправедна спрема тебе,ова моево веќе не е љубов знаеш,ова е навика Давид.Јас тоа не го сакам. Подобро е вака,знам дека пак си пруживме шанса,но кога нешто не оди подобро нека биде сега отколку за некое време кога ќе има уште многу измешани работи. Сакам да сум искрена спрема себе,тоа и го направив.Веројатно сум те сакала,но не сум била заљубена.Е тука е разликата. Сум слушнала различни приказни,различни љубовни бајки,а јас за нас сеуште немам таква слика.Не се гледам со тебе во иднината.Можби грешката е што еднаш прекинавме па сега со други очи гледам на целата ситуација.Не за џабе рекле,кога нешто ќе се скрши и да го залепиш пак ќе пукне.Вистина е. Има разлика,еднаш бев заљубена,овој пат само сакав.Знаеш криво ми е бидејќи знам дека не очекуваше ваков расплет на настаните.Ти овој пат беше посигурен од било кога во нас,но не и јас. Сигурна сум дека не сакаш да ти излезам пред очи,верувај не сакам ни ти мене. Те гушкам и те бакнувам како вчера пред да си заминам,и те оставам.Јас имам друга замисла за животот во која ти не се совпаѓаш.Ете таква сум овие 2 недели,таква и ќе останам. И пак ти ветувам нема никогаш да го свртам твојот број и да ти дадам лажна надеж. Се најубаво Давиде,ќе бидеш среќен ти и без мене.
Не е нормално ова еј... Не е нормално волку да те сакаммммм.... Само на тебе мислам. Само ти ми шеташ низ опседнатово мозоче. Ми влезе под кожата толку длабоко што ми иде да плачам и да се смеам во исто време! Совршенство едно, ќе ти го искинам тоа кошулчето!
Што би ти кажала?Кога се е веке кажано.Те сакам најмногу...знаеш да ме насмееш,знаеш да ме смириш...се бориш за мојата љубов секогаш кога направиш некој испад. Ја сакам и твојата љубомора,твојот глас,се што е поврзано со тебе. О да те сакам цел
http://www.youtube.com/watch?v=dnqSV9eht6w Засекогаш љубов ќе имам,само за тебе ја чувам јас, засекогаш тука да бидеш,блиску до мене ти остани,засекогаш јас и ти...
Заедно сме...а сепак далечни.....како и секогаш баш во овие есенски денови,кога ми треба твојата топлина,твојот мирис твојот допир..... Ми фалиш толку многу што дури ми недостига и месетењето на креветот заедно.... Ми фали карањето за тоа кој ќе управува со далечинскиот пред да се успиеме,а подоцна уште пола час да го бараме по ќебињата Ми фалиш да ме прегрниш и да ме повлечеш силно кон тебе додека спиеме.... Ми фале пиењето кафе наутро со тебе..... Ми фалат сите секојдневни работи со тебе.....толку обични...но ми недостигаат... да се надеваме на подобри денови,денови каде времето ќе ни биде исполнето со уште еден член.... Ми недостигаш.....
Чуден е животниот пат знаеш?!...Но можеби некогаш ќе ме пронајдеш онаму кај што мојата животна приказна завршува,твојата почнува,а каде нашата животна приказна застанала...Онаму кај што чекорат многумина,а ти ќе налеташ на еден странец,еден случаен минувач,и неговиот поглед студен..Несвесен дека во истиот тој странец чука срце кое некогаш чукало само за тебе..
ах колку те сакам ни самиот не си свесен а денес гледам нешто романтичен па ми посветуваш песни знаеш каде да ме погодиш и да фала ти за песнaава http://www.youtube.com/watch?v=624_htE9180 знаеш дека ја обожавам
Ми трепери душава. Ми прескокнува срцево. Кога велат дека љубовта не може да се опише, толку ми звучи досадно и клише, тоа е чудо. Но, колку има вистина во тоа, е уште почудно. Толку имам мисли и зборови внатре во мене, но ниеден не е вистинскиот за да ти кажам како јас се чувстувам. Ми ги измени сетилата. Сега мирисам со кожа и слушам со очи. Те гледам со допир. Нема поубаво чувство од тебе. Немам сјај во очите, имам сјај во секој дел од телото. Блескам. Не од убавина, туку од што ми е убаво мене. Те сакам. I will wrap you in my arms and you'll know that you're saved. Let me sign.
