Се сеќавам, доцна во ноќта секогаш ме будеше некоја твоја порака. А што има поубаво од тоа да станам во 3 саат сабајле и така низ сон да ја читам пораката а срцето да ми лупа та и креветот да се тресе од него? Или па кога среде ноќ ќе се разбудеше, и веднаш помислувајќи на мене ми се јавуваше не грижејки се дали спијам, туку да се увериш дека вистина постојам и дека сум твоја, дека не сум заминала никаде, па уште еднаш да ми кажеш дека ме сакаш.. Се сеќавам ми се јавуваше половина час откако ќе се слушневме, не дека имаше нешто да ми кажеш, туку знаеш она чувство кога некој ти недостига дури и откако ќе помине 1 секунда... Сега не се јавуваме во доцните часови, не пуштаме пораки на секои 5 минути дека се сакаме... Повторно ми се јавуваш за краток период, но не кажувајќи дека ти недостигам туку покажувајќи. Не ме будиш доцна во ноќта со некоја шашава порака дека сум ти се на светот, но ми го покажуваш тоа... И да, сеуште се лутиш ако не ти се јавам повеќе од два саати Сега се е по реално, ма да морам да признаам тие слатки пораки ми недостигаат.. Се радувам кога еднаш на неколку месеци ќе добијам една таква залутана порака дека ме сакаш многу, и иакоо не е често, доволно е, бидејќи во живо покажуваш многу повеќе.. Сега, ме припиваш до тебе, ме тормозиш додека не добиеш бакнеж, со поглед знаеш што ми е, та кога гледаш дека ми е тешко ја префрлаш раката преку моето рамо и ме стегаш сило во себе.. Пораснавме човеку...поинаку размислуваме...
Немам поим што ти стана денес и што така се отвори, само не знам дали се зезаше или беше вистина. Чекам одговор на тоа. Од друга страна, не ме фасцинира твоето сакаш ваму или онаму да те носам. Не паѓам на кеш. Излези во јавност со мене, фати ме за рака-ако си маж. Се друго е споредно кај ќе ме носиш.
Мило ми е што помина нервозата твоја, сега и јас конечно можам да кажам дека ми е подобро со тебе. Овие денови повторно можам да се смеам, а да не биде како другите денови да се прашувам што сум ти згрешила за да се однесуваш лошо спрема мене. Знам дека ме сакаш и јас те сакам тебе и секогаш ќе е така.
Вчера, неколку минути откако те замолив повеќе да не ме бараш, а ти секако не прифати, не без разговор, се фатив себеси како шетам по продавниците и гледам облека за тебе. Џемпери, фаремерки, шалови...им ги гледам цените и замислувам како би стоеле на тебе...кога нешто ме пресекува - Чекај бе, вие веќе не сте заедно. А несвесно ја планираш иднината со него. И само се насмеав и излегов. Додека разгледував новогодишни украси, видов едни толку слатки кондурчиња кои совршено би и` стоеле на внука ти. И музички играчки какви што ти бараше. Таман сакав да те известам дека сега има поголем избор, се потсетив пак - не смеам да те барам. Но, тешко е да му кажам на срцево. Синоќа, сакав една вечер за нас. Подеднакво убава како секоја претходна. За жал, не беше исто. Ти не беше ист. Ти кажав дека не мораш да ме казнуваш, бидејќи мојата совест ми е доволна. Знаев и дека извинувањето не е доволно, а немав лице ниту да се оправдувам и да те молам да ми простиш. Скршеното не се поправа. Пробуваш да го соединиш, но пукнатините се видливи. Ме болеше што повеќе не сум ти најбитна, што прегратките не ти беа подеднакво силни, солзите мои не те болеа исто. Ме боли сеуште што не ме гледаш со исти очи. Немав многу време на убав начин да ти објаснам зошто сакам да сум сама. Мислиш дека имам потреба од самотија, потреба да размислам за нас. Вистината е дека јас не би напуштила ни за миг. Ми требаш повеќе од порано, но времето без тебе ќе ме научи колку е болно чувството. Како е да бидеш оставен сам. Како е никој да не се грижи за тебе. Како, кога ќе ти биде потребна помош, нема чиј број да го свртиш. Ќе издржам. За нас. Овој пат сум навистина решена да бидам подобра. Да надоместам, да те сакам и да се грижам за тебе, да те вреднувам доволно, да те ценам и почитувам. Повеќе не е само збор. И сите мигови болни без тебе, ја прават целта позначајна. И кога ќе се потсетам што се` сум жртвувала за да ни биде убаво, сигурно нема да го расипам тоа. Те сакам. Сега и засекогаш.
Не сум љубоморна,еве баш ги сакам тие што ти се пуштаат. Дури и со песна ќе ги поздравам. http://www.youtube.com/watch?v=H16l-lJG-sY
Земи чинија и фрли ја на под. Дали се скрши ? -Да. -Одлично.Е сега извини и се . Дали се состави ? -Не. Се надевам дека сега ме разбираш...
А, браво. Браво, браво, браво. И за тебе, а браво и за мене. БРАВО. Од некој кој не го рецкав ни два посто, до овоа ниво. Да се позамарам за тебе и да подосаѓам наоколу со тебе. Машала, брз си. :geek: Направи ми услуга - веќе не ми ветувај ништо. Некна се заебавав за игнорирањето, ама од поручеква друже, лет д гејмс бегин. Па како па одма пали, па тоа, чудо некое. Бидејќи очигледно бев во право кога со причина не бев фина на моменти, АМА НЕЕЕЕЕЕЕ, сите ти се дерат ДУЗИ БИДИ ФИНА! Епа, ете, бев. Видов како е, веќе не сум. Сега марш и само да ти напоменам дека ти си тој што мене ме бараше, ме бара и ќе ме бара... не јас.
Со душа чекам да дојде сабота,па последните мигови од старата година да ги поминеме заедно,а и да ја дочекаме новата како и секоја година наназад веќе 6 години.Ова е 6-ти пат по ред кога ќе си посакаме еден на друг се најубаво,ќе ме гушниш силно и бакниш,а јас ќе се стопам во твоите прегратки.ОД кога сум со тебе секоја година ми е најубава и не ми треба ништо друго освен да с ими ти здрав,среќен и задоволен.Ќе си седиме дома со руска и кифлички и еден куп новогодишни и божиќни филмчиња.И да сакам нема да ми е поубаво од ова знам .Кај и да сум битно ми е со тебе да сум,друго се е неважно.Климо го сака неговата Климејца -
Создаваш во мене огромна експлозија. Атоми на среќата и атоми на тагата се спојуваат, атоми на љубовта и атоми на омразата, атоми на секаква земска и духовна поврзаност. А кога атомите на гневот надоаѓаат тогаш од сите нив произлегува онаа бесна, гласна и енормно светла појава. Можеби е светла, но е доволна само темнината после неа за да не нацрта. Можеби е гласна, но доволен е краткиот момент на тишина после неа, за да не опише во воздишки. Мислев дека ќе биде во ред.. Но неможам со овакви експлозии понатаму. Навистина неможам. Се оштетив како што не би се оштетила ни за милион години здрав живот. Само неможам да најдам сила и храброст за повеќе да не ставам црти под точките што ги пишуваме секојпат. http://www.youtube.com/watch?v=JfhsRIDh1RQ
Сакам да те извадам веќе од главата! Не можам веќе да се мачам, немам сили. Успеав да те тргнам од мисливе месеците дури не ми беше пред очи, но сега пак си ми во животот и не можам да те избегнам. Направи нешто погрешно, полесно ќе ми е. Наместо тоа ти упорно ми покажуваш дека некоја искра постои. Ми се кине срцево кога ќе помислам колку среќни би биле да можевме да бидеме заедно...
