те сакам! а те сакам затоа што си преубав,презгоден,секогаш насмеан,секогаш позитивен и неможам да ти одолеам,и сигурна сум дека НИКОЈА И НИКОГАШ! нема да те сака како што те сакам ја!!! толку чисто и искрено! ОД СРЦЕ! Сакам секогаш да се будам покрај тебе! тие утра за мене ќе бидат најубавите утра сакам секогаш да бидеш покрај мене, да ме гушкаш, да ме бакнуваш, да ми кажуваш дека ме сакаш и дека ќе ме сакаш засекогаш ТЕ САКАМ
Знаеш што имам една идеа ајде вечер да гледаме некој филм , јас ,ти и нашите пријатели од кога не сме гледале таман ќе биде забавно и ќе се смееме еве јас се ќе организирам вие само изберете филм. Се надевам дека ќе прифатите.
Знаеш ....кога таа ти е убава зошто си со менее???????????????????????? Воопшто не те разбирам...ии баш тогаш кога ќе се налутам поради тоа штш таа ти е поубава од мене тогаш викаш дека сето тоа било зафрканција...епа знам дека не е ...знам дека ти е убава...оди со неа заедно во ПЕКОЛОТ!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=-pInd27LXMQ Да играме танго на песнава... Па да ме совладаш... Те чекам. Со сето свое битие.
Џабе ти е одело ако си ѓубре во душата.. Џабе ти е скап автомобил ако ти треба само за да ти се восхитуваат луѓето.. Џабе ти е голема и убава куќа ако гостите ти доаѓаат само за да кажат дека имале прилика одвнатре да ја погледнат... На себе облечи ја душата...провози се со разумот и пробај да ги освоиш срцата на луѓето зошто само така ќе бидеш ЧОВЕК достоен за почит !
Дали ќе мрзнеме на клупи јадејќи сендвичи; дали ќе пешачиме два часа од едниот до другиот крај на Скопјево, бидејќи е побитно да се држиме за раце, во маглива вечер, отколку да се клацкаме во автобус половина час; дали ќе ми ги буташ рачињата во греалката во твојата преладна соба или ќе се топлиме на мојот кревет - небитно.
ноќта полека се спушти, јас лежам на постелата...повторно сама. Тебе те нема... Далеку си од мене, доволно далеку за да не можеш да го слушнеш мојот плач, да го почуствуваш моето страдање... Но не си ти крив, судбина... Единствена утеха ми е дека ќе се вратиш, кога тогаш. Неможам да го дочекам моментот кога ќе те прегрнам и ќе го слушнам тоа твое ''ТЕ САКАМ''... Смачено ми е тоа да те гледам само на нашите слики, смачено ми е да го слушам твојот глас преку телефон. Смачено ми е од оваа далечина. Сакам да си до мене, да ја почуствувам твојата топлина... Сакам да ги почуствувам твоите бакнежи по целото тело, нивната нежност прави да горам. Неможам повеќе без тебе, ПРОКЛЕТО МНОГУ МИ НЕДОСТИГАШ... Сакам да се вратиш да почнеме да ги остваруваме сите наши планови, сакам повторно да зборуваме по цели ноќи, да ми кажуваш совети и да ме гушкаш. Ми недостигаш и би требало да го знаеш тоа. Би требало да знаеш и дека секогаш кога ќе прекинеме со телефонскиот разговор горки солзи течат по моето лице, никогаш не ми е доволно од тебе... Сакам уште, и уште и уште... Но далеку си Ме теши само тоа дека кога ќе се вратиш ќе почне заедничкиот рај и никогаш повеќе нема да се раздмелиме... ТЕ САКАМ ЖИВОТЕ МОЈ! ВЕРУВАЈ ВО ТОА, ТИ СИ МИ СЕ!
Вечерва се е тажно,ти си тука иако те нема-во моето срце си. Ги чувствувам твоите усни,... допир и моќ.........Злато мое ти посакувам добра ноќ!
Ете, речиси и да пројде денов. Не мислев многу на тебе, немав време кога, цел ден бев зафатена, па само на досадните часови на училиште помислував на тебе и на овој ден пред една година. Се уште се прашувам зошто токму на мене ми пиша, зошто одлучи мене да ме пуштиш во својот живот и зошто сакаше да се обидеш да имаш нешто со мене, а не ми го даде тоа до знаење. И се прашувам зошто дозволив толку лесно да ми влезеш во животот баш во периодот кога велев дека нема за никого да се приврзувам. Се прашувам и дали направиме и двајцата погрешни постапки. Искрено, убедена сум дека сево ова не требаше да се случи. Некако е премногу погрешно. Се е погрешно. Ти си погрешен, јас сум погрешна, работите што се случија се погрешни. Датумов го мразам, а засекогаш ќе го паметам. Засекогаш ќе ме прогонува. А допрва следуваат уште полоши датуми, ќе морам да преминам и преку нив. Не смеам да си дозволам уште еднаш да потклекнам на ваквите препреки. Ќе те заборавам, си ветив. Ама датумите да ги заборавам е невозможно. Eдит: И не знам зошто постојано се навраќам на темава, зошто секогаш ја отворам и тргнувам нешто да пишам, но се откажувам. Нема што повеќе да пишувам за тебе. Особено не тука.
Колку напори да вложиме, нема да биде како што беше. Даваш отпор штом насетиш дека сакам да ти кажам нешто важно. Полно со емоции. Од таму читам дека е залудно. Знаеш, изморена сум. Преморена. Немам сили за уште денови како овој. Спојлер http://www.youtube.com/watch?v=YIRz7zaKGLY
