Ми се гушка, најискрено. Осамена сум... Ајде не биди таков, дојди вечерва кај мене, ветувам ќе те пуштам да си одиш да спиеш. Сакам бе да ме тормозиш вечерва. Да ме галиш, да ти лежам на гради, дај бе не барам многу. Еве чесен збор, ќе пуштам и филм да гледаме (ако успееме да го догледаме )
I can be your china doll If you like to see me fall. Boy, you're so dope, Your love is deadly. Tell me life is beautiful, They all think I have it all. I've nothing without you. All my dreams and all the lights mean Nothing without you. Можеби не искажувам доволно чувства, ама тоа не значи дека ги немам.
ПМС-ов ме ууништи викендов! (кога само би го знаел/прочитал оваа..) Ок ајде.. признавам дека за последново јас сум крива. Ама кај се губиш, никаде те нема. А јас инат као демек рамнодушна, никако да ти се јавам, или прва да ти пишам. А кога ке се сретнеме незнам како да се однесувам со тебе. А ти таков искулиран. хаха Несакам како лани неславно да заврши нашава приказна, таман помислив дека те заборавив. Се појавуваш од никаде и пак се наоѓаме на почетокот. Сакам да те имам покрај себе, ама неможам никако да ти признаам што чувствувам... Додека да соберам храброст... ама едно е сигурно не ја правам повторно истата грешка! И колку ме нервираат тие твои глупи другарки на фб! Што мора секој да ви ги гледа глупостите на ѕид! Пишувајте си прајват. Бар да не гледам! Не ми се верува дека сум љубоморна! Ааааа не ми се верува со колку глупости се замарам. Ауч изгледа.. стварно се заљубив! http://www.youtube.com/watch?v=hb8uv4lG ... e=youtu.be
Сети се на она што го имавме на она што го сакавме на она што го делевме Како се чуствуваш сега кога знаеш дека сум блиску и далеку во исто време? До кога? Очите често ги затвораме, се надмудруваме,без причина се растажуваме. Што ли треба да направиме? Застани..... Не оди по патот кој го покажува крајот Јас и Ти сме сеуште исти. За оваа љубов вреди да се бориме. За оваа љубов вреди да живееме... тажно...тажно е се тажна сум ти јас не делеку од мене и ти
Имам 1000 причини да си одам. Уште толку да останам. Ме креваш, ме трескаш од земја, ме убиваш ме оживуваш, правиш да се чувствувам и мизерно и најубаво. До кога? До каде? Зарем не треба се да е поедноставно? Зарем не треба само да се сакаме? Чувствувам ми жежи во градиве кога ме нервираш, кога се однесуваш како дете. Ме удира јака топлина од нервоза и срцето ми чука многу брзо. Значи, полека и физички ме совладуваш... Зарем треба оваа љубов со живот да ја платам?
Леле бееее многу ми фалиш Па веќе неможам да издржам без тебе!!! Ајде озбилен дојди си... Можеби никогаш нема да бидеме заедно ама сепак сакам да си до мене , ќе се задоволам со тоа и симпатија да ми останеш само да си ми блиску и да не те мислам по патиштана Како и да е јас секогаш сум тука да те ислушам за сите проблеми , а таа гуската ако ти го скрши срцето пак јас ќе и ја скршам глава!!!!
Не ме боли и не ми е криво што си насмеан и што ја имаш прегрнато, криво ми е што мислиш дека верувам во сето тоа.
дебилче едно, што се врткаш околу мене-ке се жениш наскоро, татко ке станеш освести се а ти знаев дека си зелен ко зелка ама за Г дека е на исто ниво ко тебе-незнаев барем него го мислев за нормален како не ви е срам со малолетни да се плеткате бе што сакам во затвор да завршите и двајцата ај кажи ми уште еднаш дека сум убава, има да ти го сменам личниот опис по пропис
Сношти прв пат во нашава врска се запрашав дали навистина ме сакаш..Денешниве луѓе се одвратни од кои можеш се да очекуваш,дали ти навистина ме сакаш,дали не глумиш,дали навистина со мене сакаш да го поминеш животот,ДАЛИ ДАЛИ ДАЛИ ?! АААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААААА !!!!
Кога би знаела да ти покажам колку љубов има во мене за тебе. Но, не јад не знам. Знам само да бидам сомничава иако те имам целосно. Не знам да се препуштам, страв ми е од наредното иако знам дека што и да се случи ти цврсто ќе ме држиш за рака. Знам колку ме сакаш, го покажуваш тоа, погледот, допирот, насмебката се полни со љубов. Те сакам, но не знам да го пронајдам вистинскиот начин да го покажам тоа.
Проклето ми фали она 'сами ти и јас', без постојано присуство на некој трет од страна. Не се сеќавам кога последно било така...како некогаш. Нас повеќе како да не нема, а тоа на моменти ме предизвикува да се откажам. Би ти кажала, само уште барам начин......
Твојот поглед и денес ми ја огреа душава. А јас секогаш те гледам со љубов, со копнеж и со надеж дека од моите очи ќе ги прочиташ моите чувства кон тебе. Сакам да ти кажам дека те сакам, со целово срце те љубам најмногу. Ти ме смируваш а истовремено не ми даваш мир. Заради тебе моето срце толку слатко трепери. Сакам животот да го поминам во твојата прегратка. Сакам засекогаш да бидеш со мене. Ти си мојата единствена среќа, мојата единствена светлина, ти си љубовта на мојот живот.
Не си љубоморен?? Хмм па и не би рекла,ти не покажуваш а јас чувствувам.Мислам дека е добро тоа. Убаво е кога викаш дека не би ме дал,значи би се борел за мене,добро е и тоа да го знам. И да ти се извинам што кога сум со тебе устата не ја затворам,а ти само слушаш и слушаш...и прашање дали воопшто ме слушаш. И мило ми е што планираш одмор со мене,каков што до сега не сум имала...но на твоја сметка се??? Колку само не е паметно тоа...не можам јас така,а моментално сум финансиски слаба...а ти си упорен...што ли ќе биде од сето ова и јас незнам...
