Тешко е..Навистина :/ Не знам што ќе направиме или што ќе биде со нас...Но знаеш како велат? Со тек на време се учиш да живееш без оние кои ти значат. Па веројатно има некоја вистина во тоа
Имам многу работи што сакам да ти ги кажам, а ги собирам долго време во себе. И верувај нема да ги чувам тие работи за себе уште долго, не вреди.
те видов прееска кога одев на медитација во кола-пази да не ослабеш малку не ми е јасно што уствари се замислуваш дека си и да ти кажам дека ако пропаднете како фирма воопшто нема да ми биде жал за тебе-ако сакаш цркни, ми е жал за лугето што тоа им е работа, и што имаат семејства како една млада жена што ја познавам-душичка и нормално, ако пишам нешто на ф.б. со другарките во таа населба, ти и другар ти ке помислите леле оваа те следи, залетана по тебе незнаеш колку-а таму одам на медитација од каде да знам дека баш и ти се движиш во истиот правец
Пеер, зошто те снема ? Многу ми е страв да не се затрескам во тебе, пошто те знам што ебиветер од човек си, ти имам кажано дека си жими куров, и знам дека ме поштуваш пошто ти го кажувам тоа Сакам да си играме, чисто другарски
Колку е тешко кога треба да провериш дали на некој му е поважно да биде со тебе или пак не, најмногу сакам да биде се како порано, но нели сменет си (неможам веќе јас да ти ги отварам очите) - мразам што сум пред овој чекор, работава е: ќе бидеме или не
Најголемото И З В И Н И на светов денеска тебе ти е упатено. И уште 100 пати ќе ти кажам. Едноставно одлепив, излегов од сопствената кожа, не забележав каде сум, со кого сум, кој и што има околу мене. А ти мило мое на сето тоа ја наведна главата и ни збор не кажа, а шамар заслужив знам. Се срамам од себе за денес дека така ти се развикав заради нешто што не си ни најмалку крив ти. Ова не требаше да ми се случи, никако, пред никого и со никого, а најмалку со тебе. Прв и последен пат ветувам. И З В И Н И !!!
Кога те видов така изморен, посакав искрено да живеме заедно. Јас да одам на факултет и да чистам низ станот, ти на работа. Па да ти зготвам вечера, а ти како што знаеш ќе се пошегуваш на моја сметка за вкусот на храната. Ќе направиш дневен извештај, ќе пополниш формулари, па ќе си легнеме заедно. Ќе ти заспијам во прегратка. Ќе ти правев масажа секој ден, ќе те чував како најсвето нешто, ќе те будев со бакнеж и кафе ( знаам горко). Искрено, не знаам да готвам. Ама за тебе ќе научам. Не ме бидува за домаќинка и за такви работи, ама и тоа ќе го научам. Што се правиш ти со мене, м!? Ми го смени темпото на живот, ме менуваш кон подобро, ја вадиш на виделина мојата најдобра верзија, онаа која ја криев, онаа која од осмо одделение не сум ја покажала. Толку насмевки, прегратки, љубов, не сум имала. Ваква среќа не сум доживеала. Ќе врискам од среќа, ти си човече најдоброто нешто што ми се случило. Ти благодарам и што ме потсети на нашето прво кафе заедно, на првиот бакнеж, на твојата трема, на мојата незаинтересираност. Фала ти, за сите моменти заедно. Фала за љубовта, подршката, солзите, болките, насмевките, пивата испиени заедно, сладоледите на клупа кај тебе. Ми требаш, не сакам да замислам да живеам без тебе. Секој миг го правиш магичен. Сега сфатив, ова е тоа вистинското. Тоа за кое човек вреди да се бори. Да знаеш, ќе се борам. Ова ќе успее. Со тебе имам се, не сакам повеќе. Ова што го имаме е доволно. Те сакам човече
Не знам каква ти е таа способност да кога некој ти упати критика, ја сфаќаш најдобронамерно. Во многу работи ти се мешам, знам и за твое добро е, но не пазам многу на начинот на кој ти го соопштувам. И откако ќе ти упатам на тоа колку е важна грижата за себеси, другиот ден ќе ми дојдеш намирисан, среден, со ветување дека ќе посветиш повеќе внимание. Те сакам ради подготвеноста да се подобруваш, смениш, учиш, поради чинот што слушаш туѓо мислење и не те навредува, повредува чуеното, туку успеваш да го извлечеш најпозитивното. Ти си...некој изумрен вид .
Обично знам да ти дадам некоја сугестија и коментар ,да не речам ти се промешам. Ама овој пат одлуката е комплетно твоја. Се повлекувам и потајно ќе се надевам дека ќе го направиш вистинскиот чекор. Со среќа.
Кога си блиску до мене како целиот свет да застанува. Постоиме само јас и ти. Ти ми припаѓаш и јас ти припаѓам... бескрајно. Ме опиваш, ме маѓепсуваш, ме правиш најсреќната личност на светов. Уживам кога те гледам и кога го слушам твојот глас. Те сакам најмногу.
бивши мој,еве колку време помина и не сме се виделе а воопшто не можам да те исфрлам од глава.не си ми посебен,не те сакам,немам никакви чувства спрема тебе а сепак си ми во мислите.како успеа да оставиш толку силна трага во мојот живот,ни сама не знам.илјадници километри не делат,еве година веќе минува а не сум те видела,а ниту еден ден не ми поминува без да помислам на тебе. да,некогаш многу те сакав.животот не можев да го замислам без тебе. после секоја кавга со тебе се отепував од плачење.постојано мислев дека јас сум виновна,дека поради мене се случуваат сите лоши работи што ги преживеавме.а како да не мислев кога ти цело време мене ме обвинуваше.всушност сум бил слепа.не можев да видам едноставни работи.не можев да откријам каков човек всушност си ти.ти бре не си човек.ти си ѓубре.најрасипаното суштество што сум го сретнала.уживаше кога ме повредуваш.како можеш да чувствуваш толку омраза кон мене.па јас ништо не ти направив.не сум јас виновна што си едно исфрустрирано суштество без грам човечност во тебе.се насладуваше на секоја моја солза.си мислеше дека така ќе ме уништиш.но еве преживеав,и сета болка што ми ја нанесе само ме направи посилна.во еден миг таа силна љубов што ја чувствував кон тебе се претвори во омраза.но и тоа помина.не беше ти виновен што најде таква будала да ја влечеш за нос.навиистина не знам дали нешто ти се случило во минатото или едноставно таков ти е карактерот па па сета своја исфрустрираност ја исфрлаше на мене. само сакам да те заборавам.да ми излезеш од мислите,да ме оставиш на мира.па и јас сакам да си го живеам животот во спокој.ти си ми дел од минатото и те молам остани таму.не ме повредувај повеќе.сакам да си ја пронајдам среќета но ти уште ме измачуваш.
