Љубов моја! Најсреќна сум затоа што те видов денес. Не можам да ја опишам целата таа топлина во моето срце. Твоето присуство за мене е најважно. Само биди блиску до мене, сакам да знам дека си тука, да те гледам, да те слушам, да те чувствувам! Те сакам најмногу!
Сакам, како моите, кога ќе остареме заедно, да си пиеме кафе на балкон, дур врне и си листаме албуми од младоста. Не ја сакам самотијата додека знам за тебе. Ќе биде многу тежок периодов, повторно, но мораме да успееме. Со солзи и Љубов.
И еве пак јас ... Ти си толку мило и прекрасно човече.. многу те сакам многу искрено многу ми е жал што повторно те налутив таква сум јас галеничка , се по мое сакам да биде знам дека не може така , еве сега сфатив ама јас како и по обичај се касно сфакам. Се надевам дека овој пат нема да биде касно.. И еве ти велам НЕ МИ УГОДУВАЈ ! колку повеќе ми угодуваш толку повеќе ќе барам/ Единствен си ми знаеш ? Јас без тебе неможам , не знам , не умеам Не сакам да те изгубам , никогаш! И ќе направам се за да те зачувам Ретки се момците како тебе во ова време! Те обожавам искрено
Викендов кога видов колку се грижиш за мене и за најбанални работи, подготвувајќи јадење, додека јас чекам да ми се исуши лакот, се потсетив зошто се заљубив. И во цела моја нервоза, брзаше да ме спремиш, ми утешуваше дека нема да задоцнам и се нервираше паралелно со мене кога видов како изгледам. Беше подготвен да се вратиме назад за да ме средат по мој вкус и да отидам весела на свадбата, а не незадоволна. Не знам што да кажам, таа искрена желба што ја имаш се` да ми биде по мерак и трудот твој за работи кои не те засегаат, само да бидам мирна и среќна, ме тераат она постојано задевање од сите роднини поскоро да се мажам, да не ми изгледа како толку страшна идеја .
Само не ја истурај нервозата врз мене. Знам дека ќе се случи нешто периодов. Мора без некоја случка негативна ти не си ти. Многу мразам кога си толку нервозен јас секогаш испаѓам кривата. Што убаво ни беше деновиве само љубов сакам така да продолжиме колку и да ме нервираш јас секогаш ќе бидам покрај тебе. Премногу те сакам.
Баш е заебан животот...Решив да продолжам без тебе... Од толку голем град мораше ли на иста улица да поминеме во исто време?! Знаеш ли што видов?Видов еден пропаднат човек Жал ми е за тебе,се уништи..не знаеш што сакаш во животот. Ама среќна сум што сега знам колку вредам.
Баш е така! Се двоумам колку има искреност во тие зборови или пак станува збор само за една женска итроштина. Ама сеедно е. Два различни света! Едниот растен во Љубов, другиот во Корист - а ти, ти си испаднал кревок и мек како слатка тиганица и покрај се. Сакам само да ти купам точак, лептир машна и пента за да идеме во срцевината на езерото!
Несакам во иднина за оваа наша љубов да збориме во минато време или да се сеќаваме само на ситници. Несакам борбата за материјалното да те надвладее. Несакам да се разбудам еден ден и да имам пари, а да те немам тебе или уште полошо да сме заедно, да имаме пари, а да сме како странци. И нека се проклети сите материјални добра во овој проклет свет каде се се' испреврте. И во овој момент си ветувам на себе дека ќе се борам за оваа врска да успее зашто има и со што да успее. И нема да дозволам тоа што најмногу на целиот проклет свет го мразам, а тоа е материјалното, да ме раздели од тебе. Spoiler Морав негде да се искажам, полесно ми е сега...
Времето без тебе никако не минува.....неможам ни еден единствен ден без тебе. Те сакам сега веднаш тука до мене...
не се грижи за мене-ако сум била дел од протести не значи дека сум учествувала во нив немам попаметна работа ке се тепам со полицијата бев затоа што требаше да се појавам и знам дека ти значам ама јас не те гледам на тој начин на кој што ме гледаш ти се надевам дека ке сретнеш некоја посебна во Охрид-го заслужуваш тоа
Погрешни правци. Лоши одлуки. Многу солзи. Погледи полни со сомнежи. Непроспиени ноќи. Пропуштени шанси. Изгубени моменти. Премолчени зборови. Спуштени погледи. Доволно за една несреќна љубов?
Знаев дека денеска треба да бидам таму и на тоа место. Не ме прашувај како, едноставно... Како некој да ми кажуваше, ајде, прво ова направи, ајде сега тоа, сега качи се таму, влези ваму, тргни натаму. Оди гушни го, нека му олесни. Едноставно, се поклопија коцките, стигнав кога требаше, каде што требаше, најслучајно. Исто како што ти пристигна во мојот живот кога требаше. Најслучајно. Или можеби не. Се зафркаваме стално дека ништо во врскава не ни е спонтано. Ни начинот на кој постојано налетувавме еден на друг порано, ни начинот на кој почнавме, ни начинов на кој тераме, како пензиониран германски пар со планер сме. За се', ама буквално за се', мора однапред да се договориме. Ни првиот бакнеж не беше спонтан - ти ќе се онесвестеше од паника. Прво беа кои денови ќе испаѓаме, кои денови ти си на кафе, кои денови јас сум на кафе, како сме со предавања, некои банални ситници. После станаа недели, кои викенди јас сум во Скопје, кои викенди не сум. Потоа ни ставија часовник над глава, планирањата станаа за месеци и месеци унапред. Мора да се договориме каде ќе одиме, кога, со кого, а со кого не , мора тебе да ти бидат наредени мушичките во главата, перфекционистичкото говедо во тебе да биде ,,напасено,, за да не ми се нервираш. Побогу човеку, се договараме и кога треба да се изненадиме меѓусебно - јас денес да ти кажам дека утре од мене ќе имаш изненадување. Не, нема да имаш, ова фигуративно кажано. Уствари, јас сфаќам дека многу кежуал си терам со тебе, ако не е ништо спонтано. Битните работи де. Не се ни битни... Ама многу спонтано и кежуал се смеам со тебе. И спонтано се случуваат смешни работи, со тебе можам за се' да си зборувам и кажувам, можам да ти го оставам вклучен компјутерот со фејсбук, фемина, џимејл, јаху и сите останати работи на него и да загарантирам со жива глава дека нема да ме прекопаш и едноставно ќе ми речеш - ти треба твој простор. А, бе, со кој друг дечко ќе си правам муабет за депилирање, или за перење алишта на таа и таа температура, а да, кој друг ќе готви подобро од поубавата половина? Или ќе му објаснувам кои се ОПИ лаковите и ќе го замарам во ДМ со Балеа и Алверде? Остај другото, ги научи човекот веќе од мака. Подомаќин си од мене, срам ми е да признаам, ама си. Педантерија невидена, се опуштал додека чистел. Дај да се земеме и среди ми го хаосот во собава. Како што ми го среди хаосот во главата. Ти викам, едноставно долета во време кога веќе си станував неподнослива сама на себе, кога мажите беа само забава без емоции која завршуваше кога ќе се раздени, кога ниеден не успеваше да разбуди некое поголемо треперење во мене и сите ми беа само за јас да си го дигнам егото... кога никој не можев да поднесам и никој не можеше да ме поднесе мене. Ама ако, мило ми е што и тоа го поминав за да можам да уживам во ова денес - стопати дискутирана тема. Стаса ти, прво така срамежливко, воздржано, се препотуваше ако се зафркавав нешто посериозно, ти се крена косата кога те прашаа на почетокот дали си заљубен, (бтв кога негираш нешто толку многу, обично е спротивното, ова џаст сејин ), кога ти викав дека мораш да почнеш да ми кажуваш повеќе, да ми зборуваш повеќе... И така се навикна, на едно шашавко девојчиште, да ти се клешти од сабајле со едно големо ХАЈ, да трпиш секакви тортури од мене, да имаш другарка во секое време од денот, да имаш девојка за да се гушкаш и друго де, и на крај да имаш некоја со која ќе легнеш во кревет и ќе можеш да и кажеш дека нозите не и боцкаат - со што се депилираш? И ќе ми фалиш, и ти, и твоето стружење навечер, и невештите обиди да ме изненадиш и уште поневештите обиди да ми покажеш колку ти значам. Знам, не се секирај, се' знам и се правам на три и пол. Ќе ти фали и моето измачување тогаш, моето провоцирање и смешкање и задевање. Ќе ти фали другарката која те вади од калта, која ти го носи товарот и мене ќе ми фали мојот психијатар, како што те нарекувам - оној на кој му ги трупам сите глупости насобрани во главата. И помина со мене еден пеколен период, кога гледаше како наместо најсреќна, бев најбедна, и остана присебен, во време кога сите ќе полудат и избегаат... Па што се тогаш, дем ит, 12 петоци да ги поминеш сам, кога веќе те чувам на едно толку посебно местенце дип даун, што и 120 да поминат, мислам дека ќе ми биде многу тешко да те извадам од глава. Ајде сега, насмеј се, и не се секирај - нека не биде тука пеколно за мене таму да ми биде пријатно и топличко. Јас сум биг грл, знам да се чувам и на дожд и на ветар. И да те чувам тебе успат.
