толку многу ми фалиш,просто не ми се верува како го преживувам секој поминат ден без тебе..знаеш дека не сум многу сентиментална,ама ми фалиш иако знаеш дека си идиот многу повеќе од мене,знам дека и јас тебе ти фалам го покажуваш тоа незабележително во секоја кажана реченица исто како што правам и јас..само биди тука и гушни ме не сакам ништо повеќе..те сакам!
Со нетрпение го очекувам денот кога после толку време и после тие искажани зборови повторно ќе те сретнам. Не дека те сакам.Далеку од тоа.Не те сакам.Љубовта во мене изумре оној ден кога без малку срам ми ги кажа тие погрдни зборови и ме остави.Сега сета таа љубов се претвори во омраза. И не дека сакам да те видам.Тоа е нешто што најмалку го сакам.Сакам ти да ме видиш.Сакам да поминам покрај тебе без да ти прозборам.Да се направам дека не те познавам.Да бидам ладна,полна со омраза,но сепак насмеана и посреќна од кога било. Кога ќе ме видиш во мене да гледаш друга жена.Да видиш дека не сум повеќе онаа наивна и добра девојка која веруваше на сите твои лажни ветувања и која неизмерно те сакаше.Да видиш дека можам без тебе и дека сум среќна.И да сватиш дека сум те заборавила. ДА!Те заборавив,но спомените сеуште ги чувам во срцево,но не и тебе.Тебе те избришав и од глава и од срце и сега веќе има место за друг.За некој кој ќе ја заслужува мојата љубов.
Тивко утро. Без насмевка. Спомени. Само тоа ли остана од нас!? Ах, ти моја вечна љубов не преболена. Додека другите спијат, ти си овде некаде. Во моите мисли. Во моето срце. Повторно јас. Повторно ти. Но ние, не постпи повеќе. Болка, која одвратно пече. Болка, која станува секојдневна навика. Ретроспективно враќање низ настаните. Го сочував нашето време. Не сочував. Те чекам. Ми треба нашето совршенство. Одново и одново...
Да не проба да ме згазиш вчера со кола? У темница и неможев добро да ја видам регистрацијата но крајните букви тие ќе да беа
Се чудам кога ке добијам сили за да престанам да трпам ...и до кога ќе се ставам на 2ро место ?!! Се чудам зошто никој не може да се постави на мое место и зошто секако со мало прсте не мрдна за да покажеш колку воопшто ти значам ?! Се чудам дали цело време си бил ваков и дали само глумеше лудило на почетокот ? Се чудам каква сум за да можам да го поднесам целото ова Лудило кое го правиш ? Се прашувам до кога вака „Г-не Совршен“???
Ги кршам кријата на оваа љубов. На крајот од мојот пат те гледам тебе..и само болка. Залудно.Залудно е се. Ова повеќе не сум јас. Ќе се каам еден ден...до тогаш... Во мене си единствен.Но ќе го премолчам тоа.Ќе се препуштам на друг. Жал ми е...
читам нешто мегу редови се потсекаш на минатото хм се прашувам зошто што ли ти се врти во главата нормално и природно кој во себе носи гнев и трауми не сака да се потсека на тоа што било-што било поминало ама и последици оставило-ти не знаеш дека знам ама знам во што си живеел а и да ти кажам дека нема потреба да знаеш дека јас знам-што си знам си знам и верувам кога повторно ке ви гори под нозете -здравје од септември и кога ке ми се јавиш вака така или онака нема да ти се обратам со твоите име зелко една зелена-па на салата не ми личиш туку ке ти речам кажи панда самиот ти се идентификуваш ко тоа така да не би требало да има проблем
Доволно е да направиш барем едно нешто со кое ќе ме увериш дека ти стварно значим како што тврдиш и дека се уште ме сакаш како на почетокот. Но,сепак ти не правиш ништо,а сепак сакаш да ти се вратим нема логика Те мразам....или барем ќе научам да те мразам со тек на време....
Твоите очи, твоите очи.. пак ме пратат ум ми матат твоите очи.. твоите очи, слабост ми се, проклети се..
