Е можно ли е тоа? Некако ми се поврзува...Господ нека ми е напомош http://www.youtube.com/watch?v=EaAzRm5MfY8
3 i pol godini zaedno...pekolni od ljubov i omraza....ti so zena i dete jas sama so tebe....8 dena ne si me pobaral,prvite 8 vo ovie godini...ne nema da prestanam da se smeam,nema da mi gi rusis mominskite sonista...i jas imam son deka ke sakam drug,deka ke mu bidam zena,ke rodam deca..ke bidam srekna...ti me pravese srekna,jas bev tvojata mala princeza se sekavas?me sakase kako lud,i jas tebe zimi Boga...se sto pominav zaradi tebe,preminav preku tvojata vera,tvojata sopruga,dete....bolnicata vo koja lezev zaradi tebe...sekoja tableta sto ja ispiv za da mi ja smiri dusava...i pak pak ostanav so tebe...zarem vakov kraj zasluziv?zarem ne trebase da se razdelime kako dvajca prijateli?zarem pak ke mi ja izgoris dusava?nema da mi gi urnis sonistata,jas pak ke sonuvam,ke bidam pak onaa istata devojka,ke bidam jas,prokleto srekna i bez tebe...cel moj zivot ke te sakam,nemoj toa da go zaboravis.
На секоја лутина за момент се откажувам од тебе. Тоа се оние 2-3 минути откако ќе ме изнервираш до бескрај, ќе ме треснеш од земја предизвикувајќи оган од нервози во мене. После многу кратко време, повторно не можам да го замислам животот без тебе. Отров и лек си, отров и лек. Не е навика бре луѓе, не мешајте љубов и навика...
Незнам од кај ти текна ваква глупост , но јас сум виновна што воопшто прифатив но како и дае веќе поминало .........
Каде ти се бе сеа цуците шо толку те сакаа и толку прекрасно ви беше?! Хах, гледаш кој остана сега сам? Спојлер Продужи само да го слушаш другар ти и далеку и двајцата ќе стигнете.
http://www.youtube.com/watch?v=D-ErzjiM8fw "Во оној мој тажен последен крај Посакував да останам засекогаш сам Но, долго бев осамен во мрак Чувствував потреба за живот јас И не бев ни свесен се случи за миг Се појави ти.." Знаеш, вчера беше навистина посебно... После долг период, почувствував потреба од друг, од никој друг, само од тебе. За промена беше навистина прекрасно. Двајцата со пијачки во рацете, повремено се погледнувавме, мислев дека не ме забележуваш. Но, видов како ме гледаше. Ме бакна во образ.. Навистина не очекував, барем не сега. Мислев дека не те заслужувам после тоа што постојано ти давав измешани знаци, а и постојано ме гледаше со бившиот. Изгледаше како да си играм топло-ладно со тебе. Епа, сакам да знаеш дека сега тој е минато. Ми требаат неколку денови да си ги средам мислите. Но, како да ги средам кога постојано ми се врткаш наоколу. Ме деконцентрираш. Можеби е убаво, но се плашам. Знаеш, не сум многу искусна во овие љубовни игри. Се навикнав на груби игри, без љубов, без емоции. Но, вчера твојот поглед, твојот допир беше полн со емоции. Или само ми се причини? Што ако им се препушам на чувствата? Ќе ме обземат ли? Сакам да размислувам трезвено. Мислам дека полека, полека ме освојуваш. Чувствувам дека губам контрола над ситуацијава. Но, ете .. овој пат имам чувство дека ова ќе биде добро нешто. Многу си добар, нежен, чувствителен. Иако не те знам толку долго колку претходниот, сепак ти верувам. И не можам да дочекам да те видам повторно. Го губам разумот, биди многу претпазлив со мене, те молам.
Hold on to the thread The currents will shift Guide me towards you Know something's left And we're all allowed to dream Of the next time we touch... You don't have to stray The oceans away Waves roll in my thoughts Hold tight the ring... The sea will rise... Please stand by the shore... I will be... I will be... There once more... :') Би му ја испеала, и би ми кажала колку многуууууууууу ми фали, и колку сакам да го вратам времето и да направам да не испадне вака. Би му опишала на секој можен начин колку многу го сакам, и колку многу ми значи, или ако ништо друго (пошто не би имала храброст ова да го кажам) би го замолила да ме пушти... онака да исчезне и да ме остави да пробам да продолжам без него, затоа што болката е поголема кога секој ден сте толку блиску, а всушност далеку ..А да, и би му ги поставила сите оние безброј прашања за кои никогаш не добив одговор
Не знам во што и кому да верувам, па најарно е да не верувам никому и во ништо додека не се докаже дека треба да го правам спротивното.
Те гледам уклучен,а не ми стига порака од тебе.Сега се каам..Се каам за се што направив тебе,за нашата љубов.За сите ноќи поминати со солзи во очите. Се уште се сеќавам на насмевката на твоето лице како да беше вчера,а помина толку многу време.Секоја вечер ги читам оние наши стари пораки,пораките кои некогаш ме правеа среќна.Зарем може некој толку лесно да искочи од твојот живот како никогаш да не бил дел од него?Сега се обвинувам себеси за се што направив за да те задржам, за се што направив за тебе..Многу работи изгледаат поинаку..Но сега веќе е доцна и нема потреба да се навраќам во минатото.Затоа што боли,боли секое сеќавање поврзано со тебе.Ти ми покажа колку многу боли невозвратената љубов.Со тебе научив да се надевам и кога надешта не постои.Ти благодарам за сите убави моменти,за сета радост што ја донесе во мојот живот.Ти благодарам што иако не остана онаков каков што беше,иако толку многу се смени,ти благодарам што беше дел од мојот живот и успеа да го направиш преубав и незаборавен..Посакувам секогаш се да биде онака како што ти сакаш..А јас?!Јас ќе се обидам да продолжам онаму каде што застанав..
те видов пред малку како лепиш известувања на влезовите како што изгледав ни мајка ми не би ме познала и не поминав од таму каде што стоиш со колегите за да не те сретнам таман тргнав накај дома те видов тебе свртен со грб-препознатливата облека те издава ме виде мене и пак се сврте ама мене ме смема ти на мене ама и јас на тебе зошто кога не очекувам налетувам на тебе-непишано правило ли е ова и искрено се надевам дека нема да те видам вечер и ако ова беше финта за да ми се расипе денот-постојат и други работи што ми го разубавуваат денот така да
Никогаш не ти кажав кога навистина се разочарав од тебе. И кога никогаш повеќе не те погледнав со исти очи. Кога се смали во моите очи и кога почнав да сваќам со што сум си фатила работа. Беше тоа обичен ден, при крајот на февруари или така нешто. Седам јас на интернет, онака не правам ништо посебно. Гледам слики на kadevecer.com. И нели на каде вечер, ако не кликнеш да бираш дискотека или кафиќ од каде сакаш да гледаш слики, тоа самото си врти и ти покажува постари слики. И јас сум се занесила нешто и кога се вратив повторно на страната, ми стоеше на онаа вечер. На онаа вечер кога јас се понудив да ти дадам пари затоа што знаев дека таа вечер ти е посебна, а ти си се испосрал на сето тоа. Не за џабе се рекло каде е ѓаволот никој не е. Не за џабе баш од толкав избор на дискотеки, јас ја одбрав баш таа. И од баш таа да ги гледам сликите. И баш таму да те видам како се бакнуваш со некоја дроља со неиздепилирана пичка која ми мирисаше на ефтин наливен парфем дури и преку компјутер. Прво не ми се веруваше. Не ми се веруваше дека јас го видов ова. Друго, не ми се веруваше дека имаше лице, после се, тоа да ми го направиш. Никогаш не ти го спомнав тоа. Само едно реков, ќе му вратам. И ти вратив. Јас сликите уште ги чувам. Во случај некогаш да потклекнам под некое шкљ искушение да ти пишам, тука се сликите.Тоа не се деси до сега, нема ни да се деси. Но сепак, за да ме потсетат со каков кретен сум имала работа и да не почнувам пак. Ебате недоносениот.
Ја сакаш ли!? Го сакаш ли сеуште она малечко девојче? Не беше малечка кога ја запозна. Беше малечка во твојата прегратка. И не ѝ беше важно. Ја сакаш ли сеуште девојката која ја поплни празнината во твојата душа? Те натера да се смееш повторно. Те натера да ја чекаш доцна навечер. Те натера да и кажеш „Те сакам“. Помислуваш ли на нејзе, некогаш? На долгите часеви поминати заедно. На начинот на кој те гледаше. На начинот на кој мистично ти покажуваше дека те љуби. Ја сакаш ли девојката која ја нарече „жената на твојот живот“? Ѝ сврте грб, баш на нејзе. Баш кога беше спремна да ти го даде нејзиниот свет. Онаа која замолкна. Онаа која замижа, додека се збогуваше со неа. Онаа која чекаше да се свртиш, пред да ги пушти солзите. Онаа рамнодушната. Онаа која чекаше последен момент, пред да почне да дејстува. Онаа која не може да престане да мисли на тебе. Ја сакаш ли!? Ме сакаш ли сеуште!?
Многу ми недостигаш. Премногу ми е досадно и без тебе и сум премногу осамена. Се рушам, се распаѓам на милион делови. Ништо не е исто како порано, не е исто без тебе. Повеќе ја нема насмевката на моето лице ни сјајот во очите. Се` замина заедно со тебе. Врати се, врати се за повторно да се смеам, врати се за да ја почувствувам малку среќата... Знам дека многу погрешив и сум виновна за се`, но секој заслужува втора шанса нели ? Ќе ти докажам колку те сакам и колку ми значиш и повеќе никогаш нема да те поведам на никаков начин.
баш пред малку ми текна-спроти мене има еден тип со нешто црно на главата-само очите му се гледаат и кога ке го прифатат зирка по девојки/жени можеби е од некоја секта, или е некој тежок психопат незнам имате вие двајца НЗС дефинитивно
