ич не ми се допајга идеата на твоите да патувале заедно со нас ги знам веке што се и зато не ми се допајга тоа и плус тоа што се случи пред некое време,демек ништо небило а неоди така тоа неоди
Не знам поќе шо да ти кажам, фала ти само за надежта шо ми ја даде однови и одново ко секој пат. Не ми пишиш и пак те нема и те нема, шо да вервам, кому да вервам? Имаш објаснување? Се надевам дека ќе биди добро, оти ако не е, ништо поќе не знам.. Не знам веќе дали да бидам разочарана, не знам дали да бидам лута, не знам како да постапам. Сакам само да те видам, и да зборниме ко луѓе да се реши ситуацијава. Знам само дека не можам поќе, и ми иди да го фатам првиот автобус и јас да дојдам, ама не имам и городост и инат. Се надевам дека за брзо ќе се реши се.
Уште една сабота без тебе. Чудна. Осамена. Тажна. Порано најчесто саботите ги поминувавме заедно. И беа преубави. Како и секој друг ден поминат со тебе. А сега?! Се е толку празно, безсмислено... Сега веќе немам причина за да се разбудам наутро. Немам причина да станам од кревет, да се борам... Не ми вреди да имам СЕ ако те немам тебе! Не ми вреди ни една насмевка, ни една радост ако неможам да ти се јавам и да ја споделам со тебе. Навикнав и кога некој ќе ме изнервира да ти раскажам, да ти се пожалам... Да ме утешиш. Да ме гушнеш. Да ме смириш кога плачам. Само да те видам, да знам дека си покрај мене... И да заборавам на се. Само тоа ми е потребно да го знам и веднаш сета болка исчезнува. Постоиме само ТИ и ЈАС ! И ништо друго не е битно... Незнам како да продолжам понатаму без тебе. Ужасно ми требаш. Еден твој поглед, насмевка, бакнеж, прегратка... И ми се чини дека ќе имам сила да го освојам светов. Боли ова. Проклето боли. До тој степен што станува неиздржливо. Ме убива. Мислам дека ќе полудам. Ми се плаче, ми се вришти, ми се крши... Ми се иде да избегам некаде далеку од се и од сите ! Секој ме гуши, ме боли секој туѓ поглед и допир камоли пак нешто повеќе. Ме излудува и тоа што водиш инает. А знаеш дека и јас нема прва да попуштам. И ќе си тераме вака, а? Зар ќе дозволиме заради гордоста, егото и инаетот да ја изгубиме љубовта ?! И се она што го имавме само туку така ќе го фрлиме во вода, ќе го пуштиме да пропадне ?! Се прашувам каде си, како си, што правиш, како ти е без мене, ме мислиш, се навикна и ме заборави, заборави на се ?! И не сум веќе ни во состојба да пишувам, по незнам кој пат се давам во солзи... http://www.youtube.com/watch?v=4BLiaMTNxLk Po mome srcu hodaj, stope ti ljubim jer to je moje mesto, a tvoja odaja... Po mome srcu hodaj, dok ne poludim samo još korak me od toga odvaja Спојлер Срцево чука за тебе... ТЕ САКАМ!
Реков, си ветив самата себе дека ке те заборавам нема никогаш повеќе да те сакам, нема никогаш да чувствувам нешто кон тебе но невозможно е. Нема човек на светот кој би ја заборавил првата детска љубов. Ти благодарам што вечерва ме направи среќна, многу ти благодарам. Кога те видов мислам дека нозите ми се пресекоа и ете те минуваш низ мене мртов ладен и ја само таква . Кога те видов ке полетав, а кога ме погледна онака со тие нежни преубави очиња....крај ...незнам уште како сум жива, а најмалку кога ке се сетам на моментот... Потоа пак кога се видовме и зошто не дојде бе, страм ти беше од другарка ми така , ама сепак поздравот преку другар ти вредеше . Ти додека зјапаше во земја другар ти ке ме утепаше за малку , ко запнал со тоа здраво та здраво, а ја не ни го слушам не ни го гледам гледајки во тебе . А потоа на заминување ти текна да ме поздравиш а -"Здраво Кате" и ја само таква -"здравоооооооо" а моментот кога ме погледна директно во очи и ми се насмевна јас летав високо во небото од среќа. Оваа беше најубавата ноќ во мојот живот (досега), и погледот твој ке го заамтам за цел живот. И да уште нешто, друг пат кога ке те видам ке те застанам ке ти подадам рака па ке те прегрнам и така. Те сакам!
Има ноќи во кои те барам во погледите на машките кои ме гледаат. Очајни се, бараат дел од мене, да влезат и толку. За после пустош да направат во душава. Е тоа ви е заедничко Д! Не постои нешто што тој не би направил за да биде со мене, ама залудно е, те барам тебе во него. Во сите те барам тебе. Ете 3 месеци поминаа, сеедно ти е. Ни еднаш не се ни потруди да стапиш во контакт со мене. Кога само би ме сакал, ќе сменев се. Се менував за тебе, наеднаш станав се што не бев. За во миг да ме уништиш... Мило ми е што си среќен. Те сакам!
знам дека нема повеке никогаш да се видиме.ама ете дојде крајот што толку време го одложуваме.и покрај се те сакам многу.
ајде израдувајме со убави вести за нас знаеш дека се секогаш тие така,немој да му пајгаш како мало бебе,не си тоа ти
Љубов моја СРЕЌЕН РОДЕНДЕН!!! Ако некој навистина заслужува да биде среќен тоа си ти. Ти благодарам за се што направи за мене, за се што правиш и за се што во иднина ќе направиш. А јас само ќе се обидам да ти вратам со иста мера иако е невозможно да ја достигнам твојата добрина и чиста душа. ТЕ САКАМ ТРЕПЧЕ!!!
Ајде уште малку и одиме, малце подалеко од другите да се одмориме. По цели денови заедно само јас и ти.
