види види си ги надминал границите во Саботата па во Неделата те болело глава? навистина море нека ти пукне од главоболка баш ми е гајле дури и мило ке ми биде
Е мој Рајко, црни Рајко... За на кошарка не ти е мрза да одиш да се потиш, а да дојдеше мене малце да ме прошеташе... Шо ако ти реков топло е надвор, требаше да ми речиш "Ајде бе злато спремај се да излезиме"... Уште ли не си ги научил жените бре, сине црни?! Сега ќе си се договорам со другарките за на кафе, а ти после немој да ми брмчиш многу. Немам друга работа па дома цел ден заради тебе ќе седам и ќе чекам ко ќе сакаш ти да се видиме Ма марш у п*чке материне бре!
ме насмеа малце денеска,али џабе.Важно малце ми го одвлече мозокот на пасење.Колку си самоуверен ти завидувам.Камо да имаше памет колку шо имаш гордост.
Ти благодарам што ми го направи почетокот на викендот незаборавен. Беше фино, да се сеќаваме на тоа како такво
Како не ти е срам да ме ебеш во 11 часот на сабајле кога знаеш како вриштам и знаеш дека сме залепени до комшииве шпиуни?! А кога се глупиравме во море, ох пред едно 3-чки лета!!!
Би било убаво кога би можел да ја почуствуваш тагата на моето лице кога гледаш дека ме повредуваш, солзите во моите очи коишто сеуште не почнале. Но не, ти го гледаш само она што ти сакаш да го видиш. Камо да бев и јас како тебе да ми беше сеедно т.е воопшто и да не се замарав со ништо.
Ти благодарам што ми подари момент кој ми недостигаше многу. Соголени, јас и ти, без кожа на нас. Видов искра копнеж во тие зелени очи. Ми докажа, доволно ми е.
Жена је најлепша и најсречнија у загрљају мушкарца којег воли! Даје хиљаду других загрли, никад нече имати осечај да је свет нењ, као у рукама оног коме је своје срце поклонила. Можда није савршен, али је он све оно што ЖЕЛИМ!!!
Доста беше, ја помина границата, нема да те молам, да плачам и да мислам на тебе. Доволно ми беше се`, сите работи кои ги претрпев.
чудно денес ниту еднаш М не ми пиша-ке треба да се навикнам на тоа има нешто матно тука ама дечково ни да гукне за тоа а зошто е тоа така-се надевам дека книгата нему едноставно не сте му важна ке ми помогне да сватам а ти бе другарче што ме прашуваш каде сум сум се изгубила ти ми рече дека ако не ти бидам јас другарка ке ти биде некоја друга епа бујрум сум го рекла ова 100 пати и уште толку ако има потреба ке го повторам-имам две другарки што заслужуваат да ги наречам другарки другите сте падобранци во мојот живот-један доџе други проџе
Кога би знаел дека знам некои работи за тебе уште пред да зуцнеш има да ме помислиш за сталкер.Али не сум.Само ми недостасуваш.Ајмо за уште неколку дена месец праиме од кога се запознавме.Ти текнува или само јас сум затресканата овдека?
Те имам, мој си. Те остарев! Кога те запознав беше на годините кои еве сега јас ги носам. И кога правам споредба на тоа каков беше ти на тие години, а каква сум јас на овие години се обесхрабрувам. Не сум сигурна дали ти ги правам утрата поубави и деновите посреќни. Неколку пати кога јас те заморувам со прашањата како - зашто ме љубиш -ти ми кажуваш дека покрај мене се чувствуваш безбеден. И мене ми е нејасно која безбедност јас ти ја пружам. ...Немам финансии, не сум жената мачка која има добри боречки вештини, не сум љубезна жена која комуницира солидно со сите. Безбедноста која ја имаш лежејќи до мене и на некое повозвишено ниво ми е контрадикторна. Јас сум немирна во главчето, а ти викаш дека си безбеден од и во мојот немир. Нема никаков спој на тие нешта љубов! Не постои безбедност покрај его како мене кое се плаши од се. Не сакам да те оптоварувам со мојата болка. Ти, мислам јас допуштив да се вдахне таа болка и кај тебе. Место да те направам среќен човек, те направив загрижен. Ме зафркаваш дека никогаш не си се плашел од летање, а за време на летот со мене си се побркал од страв. Како да се секираш за уште еден човек плус? И како дозволи ти тој човек плус да го слушаш повеќе од твоите.? Некогаш (секогаш, уште на почетокот) ми иде(ше) да ставам крај. И неможам на никој да му објаснам зашто сакам крај. Крајот кај мене нема никаква врска со немањето љубов или непостпењето убавина во врската. Крајот кај мене доаѓа како некој налив на неконструктивни желби кои отсекогаш ме носеле во амбис. Крајот го сакам бидејќи неможам јас да си ја дозволам среќата. А зашто неможам? Епа бидејќи животот ме учел дека таа за мене треба да е некаде далеку и тој ме учел дека не ни треба да сонувам за неа. Животот освен тебе што те доближи до мене не ми даде ништо што пред да се родам и сум немала. Добро утро! Ветувам дека и денеска ќе пројадам уште неколку пара реченици кои не ги мислам ама ти ги кажувам за да ти отворам пат за полесно да ме оставиш. Ебате, некои луѓе уживаат во душевната болка! Иако не допуштаат другите да им ја направат, а нема ни зашто, самите си ја прават!
Секој миг ме исполнуваш и правиш да летам од среќа. Само сакам да се обидеш да не се нервираш толку за нешто што не вреди бидејќи тоа се одразува на тебе,а по малку и на нас.Секој миг со тебе е волшебен и незаменлив и знам дека цело време ќе ни биде така мој најмил.
секогаш кога ке ме видиш а си во друштво на колега, другар мораш да прокоментираш нешто-ко вчера еве ја оваа знам и зошто сум оваа-затоа што кога едната од бившите ти пишала дека ке жалиш за све во животот што си правел глупости како што тргнало и да престанеш да правиш глупости јас лајкнав-добро те проценило девојчето нема што море ке ја видиш и онаа нема шанси да премолчиш а кога си сам молчиш и ми вртиш грб-што боцкало си, нели се навикна да ме гледаш низ градов, низ маало и после година и нешто провоцираш-само незнам до кога а јас па не ти се тресам кога ке те видам-мува не ме лази веке се навикнав ко дел од статуите низ градов си и сто пати сум рекла дека уште еднаш кога ке ме пецнеш, ке ти вратам па што сака нека биде ама следниот пат сериозно планирам да ти вратам сватив јас зошто со Д не се дружите иако сте колеги-затоа што во глобала сте исти,боцкала и двајцата
Последен . Го мразам овој збор.Има некаква конечност во него.Вреска не повеќе. Не. Не сум лута. Повредена сум бидејќи не бев избрана.Тука бев ,знаеш дека бев .Чекав. Ја избра неа.Ти го крши ли срцето како јас? Грешев јас.Последните грешки ги направи ти. Никогаш не му се препуштај на очајот. Биди храбар како денес. Те боли знам. Но повеќе не е ништо важно. Избравме да не се бориме. Јас се обидував да се поправам, но ти не ми дозволи. Јас се обидував да ти покажам, но не ми дозволи. Ме сакаше некогаш...онака цврсто.Ти верував ти верувам и денес. Таква љубов повеќе нема да ми се случи. Нема да ти стојам на патот.Никогаш.Никому,па и на тебе не . И никогаш ,никогаш нема да се борам за тебе. Ако ти бев потребна ,немаше да ги пишувам овие зборови.Ноќва. Да те немаше, не ќе бев тука… не ќе знаев дека може да се сака толку. Ќе живеев обичен живот, или ќе живеев живот во лагата. Но вредеше ли? Овој пат осаменоста нема со кој да се бори, едноставно победи тогаш кога јас одлучив да изгубам. Ќе ја свртам главата секогаш кога ќе минуваш крај мене. Избра други очи.Избра нов свет. Што по ѓавоите?Што кога ќе ме побараш после некое време? Ќе бидам тука ,веројатно.ќе се сеќавам на се. Секоја болна ,осамена ноќ.Чувствувам дека си ја пуштив среќата. И тогаш ќе имам срце на делови. Ништо ново а? Оди си ,ќе ти речам...Доцна е ,доцна е за се.Премногу е за да биде малку. Се откажа.Ти.Не сакав се колнам се сакав, да биде вака. Имав сон.Непроценлив. Денес рушевини. Случајно, ќе ме сретнеш некој ден. Умре онаа Кетрин оваа ноќ .Твојата Кетрин која оддамна не е твоја. Странец сум .Ќе останам. Заборави дека постојам . Некаде. Никаде. Сеште ги имам тажните очи.Нив ги затворам за да те видам.
