Изгледа совршено. Но не смеам да дозволам да го почувствувам тоа. Страв. Спојлер Страх ме да те волим као некадааааа.
ИЗВИНИ СОНЦЕ МОЕ.Знам претерав но тоа е само период веке не те нервирам чесен збор ! те сакам најмногу
Тhe follow back made my day, it made my day! Смешно е ова можеби, на некого и патетично ама навистина имале право луѓето кога викаат дека човекот без љубов во него е нецелосен. Можда не љубов, љубов, али свежа симатија, свежа како утринска роса, силна како утриснко дупло еспресо... Утре ти е роденден, се мислам како да ти честитам а да не биде обично ама па не и пренеобично. Те демнат од сите страни знам, и мене исто и не сакам да одадам слика дека јо стој лока пор ти. А и да, сакам да ми зборуваш Шпански, со тоа С кое само ти така соврешно го фаќаш во оригинал, уште посекси те прави.
The hours I spend with you I look upon as sort of a perfumed garden, a dim twilight, and a fountain singing to it. You and you alone make me feel that I am alive. Other men it is said have seen angels, but I have seen thee and thou art enough. http://www.youtube.com/watch?v=anqteNSeQoA non è più triste il mio cammino a Portofino I found my love.
Дечко подобро е да се одлучиш брзо пред да се откажам од тебе. Јас на тебе сум ти привремена потреба? Ако така, немој да ми правиш филмови као ти ме свиѓаш мене или слично.. Да знаеш дека нема да губам многу време, мушки колку сакаш.. Твое е дали ке ме оставиш да те напуштам или не?
Секогаш значи полека но сигурно ме тераш да се смеам.Незнам зошто.Дури и да не е за смеење,јас ко некоја чукната се кљафтам. Преку денешниов разговор сфаќам како ти било последниве две недели.Мило ми е што уживаш. Сакам уште еднаш да уживам во тишината со тебе. Денеска кога се свртив на кај троседот кај што седевме,нешто ми фалеше. Не беше тука. Ми фалеше ти.
Е баш ти фала што ми го расипа апсолутно цело лето. Утре први септември,небитен ден. Но сепак летото заврши. Велиш ќе се оддолжиш со преубава зима? Да, секако Како и да е, не сум повеќе среќна. Ти си крив за тоа.
Не сонувај. Сонуваш нереални соништа. Не ме сонувај. Пак си замислувам. Престанав да мислам на моите сонови. Ме има во твоите. Пушти ме да си одам. Кога ќе се умориш,ќе знаеш. Ако еднаш посакаш да си одиш,ќе си одам и јас. Јас знам дека сеуште можам да сакам ваква љубов ама од тоа ќе остане само сакање,нереална замисла,скршени сонови,видлива тага. Само сеќавања.
Зошто мораш да си одиш, зошто? некогаш премногу те сакав, иако никој не знаеше за тоа,дури ни самиот ти... зошто не остана барем уште една година, мене ми беше доволно дури само кога ме погледнуваше и ми се насмевнуваше, тие моменти ми беа едни од најубавите, а сега се само спомени. некогаш се прашувам зошто воопшто живеам... заради тебе мислам дека никогаш повеќе нема да засакам некој..... како сега ќе одам во училиште кога тебе ќе те нема, како ќе го гледам твоето празно место? се сеќаваш ли на тој ден во паркот? се сеќаваш ли кога нон стоп се закачавме и кога ми ја разбушавуваше косата... и да се сеќаваш сигурно тебе тоа не ти значи ништо ама јас засекогаш ќе се сеќавам на тоа, не знам дали некој некогаш ќе го сакам толку како тебе, ама ќе се обидам, како и да е ти посакувам среќа и најди си таму девојка што ќе те сака а не како оваа шмизлава што ти беше...
Најубави, покрај оние кога си до мене, се ноќите во кои спијам во твојата облека. Знаеш ли само колку ме смирува мирисот на твојот парфем, на твоето тело..... Тогаш спијам најмирно. Тогаш си до мене
Е, први е. Септември. Уште само неколку дена и ќе живееме заедно. Не грижи се, убави работи идат само за нас. Верувај ми и ќе видиш оти со се ќе излеземе на крај. Знам дека сите тие нешта ти се толку нови и непознати, и се плашиш, ама те држам за рака, и кога нештата се рационални, многу едноставни се. Како и документарецот шо го гледам сега за материјата. Те сакам! И навистина, убав ручек имам наумено да ти подготвам за денот кога ќе си заживееме заедно. Буб!
Noćas zvijezde padaće. Jedna od njih naša je. Jedna nosi utjehu, k'o u snu... Voljela bih da si tu Ми недостигаш... те сакам срце мое P.S. Коњ си
Ејј алооо...до овде ли стигнавме??? Не ми е верно дека се понесуваме како 2 странци...зошто не успеавме..сеауште сме тука но како да не нема...премногу боли ова...но со секој нареден ден болката е помала..се надевам ке продолжи така...проклето ме боли ситуацијава..се надевам ќе крене кон подобар пат...
