Со денови се терам себеси да прекинам, но никогаш не се убедувам до крај со надеж дека работите ќе се сменат, ќе продолжиме од каде што сме заглавени на една иста ебена линија. Залудно. Продолжуваме да тапкаме во место, без напредок, како од самиот почеток. И сè упорно во круг. И кога правам еден чекор, ме враќаш два наназад. Можеби и треба да те пуштам да одиш. Или ти мене. Али јебига, толку проклето сум себична, и сеуште сакам да те имам крај мене. Тивко, спокојно, покрај мене. Не ни те сакам, до толку е. Ама ми значиш, и колку и да не сакам да си го признаам тоа, влезен ми си под кожа. Секоја твоја заебана постапка, боли, иако никогаш не сум се осмелила да ти признаам. Ете се претворам во хаос од незавршени мисли. И уште нешто, покрај рефератот нели, да го цитирам чичко Мураками: Find me now. Before someone else does. Ете толку.
daj te molam,prekini so toj inat!!! tesko ti e tebe,sigurna sum vo toa!Sakase da patam i platam???Uspea,zaebi veke,ja posrav ama ne do tolku kako sto naplakjas!!!opusti se,omekni i popusti veke ednas!!!Ili,ako e do tolku...dojdi barem da se zboguvame ko luge,pa navredi me,ispopcuj me,so sakas napravi,udri me!!!bilo sto,samo da te zamrazam napravi,vaka neide!!!
Не знам што ни се случува, ама знам дека не треба вака да ни биде. Свесен ли си дека ние всушност не сме во врска во вистинската смисла на зборот? И двајцата си имаме посебни животи, посебен круг на пријатели и другари, посебни планови. А во меѓувреме само комуницираме, дали по телефон, на фејсбук или скајп. Ете на тоа се сведе нашата врска. Само комуникација. А мене ми треба многу повеќе од тоа. Веројатно и тебе. И тешко ми е што не можеме ништо да смениме. Се плашам дека нема уште долго да издржиме вака. Знам дека треба да има и некоја жртва за да на крајот бидеме заедно, ама додека да дојде тој ден, многу важни моменти испуштаме, тоа се мигови кои не се враќаат назад. А времето си тече...
Зошто ранава ни ја отвори? ...А бевме вистински. Сепак,во погрешно време. Спојлер http://www.youtube.com/watch?v=FFMlWR-fre8 Brojao sam ljude s krsta, pravila i izuzetkе, posvud promasena vrsta samo retki nadju retke.
Ти ветувам дека... - Ќе прекинам да спомнувам минато, секој го има.. - Ќе прекинам да ти ги навредувам изборите, критериумите и вкусот, секој има различен.. - Ќе прекинам да те потценувам говорејќи дека секоја може да те има, ми текнува што се поминав за јас да те добијам.. - Ќе прекинам да пробувам да сменам работи што не можат да се сменат, те сакам таков каков што си.. (искрено не ни сакам да се смениш) - И ќе прекинам да фрлам отровни зборови кои те повредуваат, не сакам да се осеќаш ниско.. Те сакам.
Те сакам, баш таков каков што си. Некогаш и ме нервираш потајно, но те сакам. Биди таков, остани засекогаш! И мој! Само мој.
Yo quiero estar contigo, vivir contigo, bailar contigo, tener contigo una noche loca, ay besar tu boca Со нетрпение чекам
Не знам како да ти објаснам дека во моментот ако кажеш или направиш нешто што не треба се нервирам и не можам да престанам, значи јас од тој тип на луѓе што не им мине нервозата одма. Ти не можеш да држиш лутина, за кратко време ти мине ама јас не сум таква. Ме држи подолго време и не можам да се смирам. Знам дека понекогаш се лутам и за ситници што не треба ама верувај ми дека не сакам така да биде. И јас сакам во моментот кога ќе се изнервирам или налутам да ми помине ама не е така Понекогаш сакам да можам да ги ставам чувствата на off и да не се замарам, баш така, да те слушам а да не се замарам, да не ми биде важно. Ама знаеш што? Многу е лесно да си кажеме и што треба и што не треба, потешко е да размислиме пред да кажеме нешто Како и да е, ќе се потрудам да не се лутам
