Е ова со песнава не ти требаше, до толку јавно да се бламираш, не озбилно не знам стварно до толку ли си глуп, освести се! Не сум те сметала за толку глуп, па и да плачеш за неа, добро сега не у буквална смисла ама пак ПАТИШ човече! Моите „клетви“ те стигнаа гледаш, ах оваа карма леле. Гледаш се се враќало во животов. Јас ко што патев по тебе сега ти патиш по неа, али твоето е поболно, она те остави, а и сега е со друг, убаво ти направи... Искрено многу ми е мило, е така! Злобна сум можеби, ама мило ми е кога гледам дека се ти се врати. Во спомен на сите поминати моменти и поранешната моја „љубов“ кон тебе ❤️ ... !!!
Oh honey, they can all just dream about you, nothing else. You're not mine, i don't want you. But please, don't be someone's else.
Здраво тигарче ! Се сеќаваш на мене? Девојката која ја запозна една летна вечер, во која се вљуби уште првиот пат кога ја здогледа? Онаа која ти значеше повеќе од животот, на која и се заколна на вечна љубов, и која ти возврати со иста мера? Еве сум, после скоро шест месеци. Истата јас. Добро, не баш истата. Бев слонче, затоа што бев здебелена неколку килца, нели? Гледај ме сега... Од тој ден, тој далечен втори јануари кога замина, се променив... Веќе не сум твоето слонче,знаеш? Го нема повеќе вишокот килограми . Продолжив напред... Со главата гордо крената. Обрнав повеќе внимание на себе си. На она што го гледам во огледало. Презафатена бев за сите други, затоа што повеќето од времето си го посветував на себе си . Така ќе биде и понатаму. А да, запознав и нови луѓе. Во врска со љубовта, нема да ти кажувам ништо. Доволно е да знаеш дека никој не ти беше близу. Ни малку. Никој не беше како тебе . Не те заборавам... Никогаш не сум престанала да те сакам. Да, вистина е дека веќе почнав како низ магла да се сеќавам на твојот лик, ама нормално е тоа, нели? Но, никогаш нема да ги заборавам оние моменти кои ги доживеав со тебе, и како се чувствував во тие моменти. Не се заборава тоа, сепак ми беше прва љубов. Се`уште не можам да го заборавам начинот на кој ми ја држеше раката, ме прегрнуваше, ме бакнуваше, ми кажуваше и докажуваше дека ме сакаш... И знаеш, иако имаше моменти кога ме повредуваше како никој никогаш на светов, сепак да се родев од ново, повторно би избрала да бидам со тебе. Ама ете, бевме премлади. Морав да продолжам да го живеам животов, го знаеш тоа. И не знам дали знаеш, ама ми беше најтешко кога ја донесов таа одлука да те оставам да ме заборавиш и да се потрудам да те заборавам. А толку сакав да сум со тебе во тој миг... Ама попусто, километрите секако беа измеѓу нас. И времето. И луѓето. Се`. А гледај, веќе сме во втората половина од мај. Уште само малку, и лето. Летото те носи и тебе, знам. Само уште не цели два месеци, ќе се видиме повторно. А беа седум. Си лета времето, нели? Се надевам не ме имаш заборавено. И се молам на Севишниот, да те врати летово во моиве прегратки. Најсреќен беше кај мене, нели? Јас сум таа која уништи се`, знам. Ама не се каам. Мислам дека вака беше полесно за двајцата. Одам сега, треба да се спремам, и одам надвор со друштво. Вечерва нема да бидам сама, многу луѓе ќе се околу мене, што не значи дека не сум осамена, нели? Ама се навикнав. Се навикнав да се смеам на цел глас и да не покажувам никакви чувства, да го гледам секој ден од напред без тебе. Тешко беше првите денови, признавам. Сега супер ми е, не се грижи за мене ти. Знам дека си среќен и без мене, па и јас сум заради тебе . Косата ми е секогаш совршено испеглана, насмевката не ја симнувам од лицето, главата не ја спуштам, солза никогаш не паѓа од моиве очи, маскарата ќе ми се уништи нели . Баш како порцеланска кукла. Се гледаме за помалку од два месеци. До тогаш ќе вежбам напорно, и физички и психички .
Да се сакаме, не само еден ден од годината. Да покажеме љубов не само еден ден од годината. Да покажеме, внимание, нежност, љубов...Не еден ден, туку секој ден.
Љубов моја! Само кога ќе ме погледнеш со твоите сини очи ми го разубавуваш денов, само со твоето Добар ден што ми го кажуваш ме усреќуваш, сакам да бидеш со мене секоја секунда. Те сакам најмногу!
Веќе почнав да заборавам како се смееш,каков ти е гласот,престанав да ја имам таа слика во главата,и заборавам како ме топлеше твоето тело,како ме галеа твоите раце,како ја милуваше мојата коса,како силно ме пригушуваше до тебе и без да ме отпуштиш ми кажуваше колку ме сакаш !
Те сакам и сакам кога се галиш од мене како некое мачорче.Да,баш мачорче. Убав си ми,мил мој,најубав на овој свет.Обожавам кога сум во твојата прегратка.Го обожавам моментот кога ќе заспиеме заедно еден во друг.Обожавам да те галам и за миг гледам дека веќе си потонал во сон. Ах знам колку мирно се чувстуваш тогаш.Јас тука,ти тука,нашата љубов. Те сакам,мил мој.Изморен си,но обожавам да те гледам додека спиеш.И тие мали работи ме прават мене среќна.Добра ноќ душо моја,иако одамна заспа.Време е да скокнам во твоја прегратка!
ете се видовме Д ама изгледа дека не сме еден за друг себичен си човече, не те можам па што сака да биде срекен пат за Куманово мала промена кај тебе З да ти титнам а ти да ми се јавиш види види, што така а зошто не ми текна лани подобро така отколку што пукна нешто во мене и завршив на антидепресиви и седативи не за друго тргнав некои бои од облека па се освестив пред некое време и си вратив се назад човек сум камен не сум ама да ми е овој пат лани човече
