Колку се израдува како ми светеа очите коа ми рече те сакам. Рече одамна го немало сјај и дека изгледа тие зборови станале навика па затоа не светеле веќе.. Се прашувам дали ние станавме толку сериозни и врската ја направивме таква или што се случува со нас душичке?? Се уште те сакам премногу но изгледа тоа што се случи остави лузна за цел живот во мене. Изгледа тогаш ти го згасна тој сјај во очиве на тие зборови. Свесен си. Знам дека си свесен за тоа и знаеш дека ништо не може да го смени тој факт, да го избрише или смени. Никако, никогаш.. и после волку време изминато. Ми лупна печат со врел жар на срцево што остаи рана површно заздравена, а одвнатре пламти се уште. Знам. Знаеш. Ме боли и секогаш ќе ме боли. Те боли и тебе знам, зашто свесен си и гледаш дека не сум истата поради тебе. Те боли зашто знаеш дека ти си крив за таа болка. Те боли зашто не можеш да ја вратиш старата јас, а верувај и јас ја сакам неа назад. Те боли зашто неизмерно ме сакаш а не уништи двајцата со една непоромислена постапка . Те сакам и те мразам на моменти дури. Страшно чувство. Измачувачко.
Ја чекам кармата да ти врати... Потребна ми е љубов, по ѓаволите. Можеш ли тоа да ми го дадеш? Ако не, тогаш не си вреден за мене...
Пред некој ден, видов ѕвезда која паѓа. Посакав само друг човек покрај мене. Толку. Прекинав веќе да се трудам за нас. Знаеш, навистина сакав ова да успее. Веројатно и нема да ти го кажам тоа никогаш. Жал ми е. И криво. Затоа што толку време залудно потрошив на тебе. vekovi se tope i umiru za nas, sećanje na nešto što bilo je, a nije…
Знаеш ли како е кога живот полн со енергија,љубов и среќа наеднаш ќе ги изгуби своите варлини,дали знаеш како е кога некој ќе ти ја одземе желбаата да станеш на сабајле и да се насмевнеш на утринското сонце,кога некој животот полн со живописни бои ќе ти го направи сив,не ќе верував во тие бои повторно ако не се појавеше ти,не само враќајќи ја надежда во мене,ти го распрчка и секое засивено делче во мене,но кога еднаш чашата ќе ја скршиш можеш да ја залепиш но не е онаа истата.Кажи ми сега ти дали јас можам да ја соберам онаа стара храброст и да кажам Да на љубовта? Не не можам,стравот е над се,дал затоашто не сакам повторно да љубам а добијам ништо за возврат? Да ти признааам дека те љубам или пак да го засивам твојот свет како оној на бедната и осамена љубов?
Не знам кај ќе не‘ однесе ветрот. Не знам кај ќе завршиме и дали далечината ќе не‘ убие. Но знам дека ми беше сонце после дождот и дека ги скроти сите мои демони. Ти благодарам што постоиш https://www.youtube.com/watch?v=NMNgbISmF4I I'm losing my mind.
Те мразам, те мразам, те мразам! Требаше да ти удрам ќотек кога имав шанса. Порано бев среќна со тебе. И тоа пресреќна, убави беа разговорите со тебе. Сега 2 реда муабет не знаеш да ми кажем. Ама срцка, ќе ти вратам за се, ме слушаш? За се. Само јас и другарките знаеме како ми беше кога како ветер поминуваше покрај мене, како да не ме знаеш, како да сум странец, не ми одговараше на повиците, дури ми рече дека те боли к*р за мене... е сега ќе се погрижам ти да го почувствуваш тоа, кармата си доби нов партнер, погоди кој? Јас, така да си знаеш. А ми фали колку бев среќна со тебе, мораше да се смениш?
Те сакам. Знам дека и ти ме сакаш најмногу од се.Знам дека сум јас онаа за која што и животот би го дал.Знам,ти верувам.Твоето срце ми припаѓа само мене,и никоја друга неможе да го украде.Те сакам и ќе те чувам најмил. Овој пат,никој неможе да не раздели.
Кога најмалку очекувам знаеш да ме изненадиш и да ме усреќиш ... колку само те обожавам кога си спонтан и непредвидлив ,кога ми носиш радости секогаш кога ќе помислам дека се ти е сеедно . Да само твоја сум и секогаш ќе бидам ,те сакам ...повеќе од се,знаеш
Ти да не си невидлив случајно? Да не бешс до мене кога ѝ кажував на другарка ми дека би те викнала? Нема везе, само престани така да ми се моткаш во главата. Сакам да спијам во четири наутро, знаеш? Но како и да е, обожавам кога ќе титне телефонот, а пораката е од тебе.
