Кога сум со тебе, чувствувам некоја чудна слобода.. можам да бидам она што сум и она што сакам. Фала ти што ми дозволуваш да бидам дете. Среќно и насмеано дете.
Повеќе не ми заигрува срцето кога ќе те видам или ќе чујам за тебе.. изгледа ова е тоа. Те заборавив! Ти кој мислев дека ќе бидеш моја единствена најголема љубов.. не ми се верува дека е готово. Биди среќен со неа, јас ќе бидам со некој друг.. можеби не сега, но ќе најдам и јас некој кој ќе ме смее како ти, ќе најдам многу подобар не грижи се.. И се надевам дека ќе ме сака како ти дури и многу повеќе но за разлика од тебе нема да се откажи никогаш и ќе се бори до крај и покрај мојата тврдоглавост и инает.. Мило ми е што беше дел од мојот живот, ме научи многу за љубовта, за однесувањето, ме научи на многу нешта.. И мило ми е што и понатаму понекогаш се сеќаваш на мене, мило ми е што после се што доживеавме не ме избриша комплетно од твојот живот а имаше право да го направиш тоа. Ја ценам твојата почит спрема мене, и тоа што сеуште ми нудиш помош за се што ми треба. Се надевам ќе останиме вака „официјални“ пријатели и понатаму, мене не ми пречи.. Има некои нешта кои никогаш не ги дозна и претпоставувам дека тие беа причините поради кои се откажа од мене. Знам дека на моменти се однесував како да не ми е гајле за тебе и како да не чувствував ни ронка љубов, ама верувај ми дека те сакав повеќе од се.. те сакав како што никој не сум сакала до сега и нема да сакам никогаш, ако постоеше личност која те прифати таков каков што си и те сакаше со секоја лоша особина тоа бев јас, но не успеав да ти покажам.. Не знаев како, или едноставно не можев.. Јас се плашам од љубовта и се плашам да ја покажам.Згрешив многу. Ама знај дека ти ми беше мојата прва љубов! И знам дека мислиш дека сум те изневерувала кога сум била со тебе, но тоа НИКОГАШ не се случи. Јас кажував лаги со цел да те задржам, но ете не успеав туку напротив те оддалечив од мене. Понекогаш уште мислам на тебе и се присеќам колку многу се трудеше да те засакам, се трудеше да ми го направиш денот поинтересен и времето поминато со тебе.. Тоа до сега никој друг не го направил за мене. После тебе немав никој долго време. Да, се појави некој.. Ми беше убаво со него ама знај дека во ни еден момент не го почувствував со него она што го почувствував со тебе. Сакам да знаеш дека го ценам сето тоа и не сум го заборавила. Сеуште се сеќавам на сите зборови што ми ги кажа на кои не верував, се паметам не грижи се. Изгледа не ни било судено затоа вака ни се разидоа патиштата, без никакво објаснување. Сега е премногу доцна за било какво каење или враќање назад. Изгледа си заљубен во неа, и добро е ако е така.. можеби таа ќе знае да ти ја искажи љубовта онака како што јас не умеев. Не кажувам ништо за неа, не ја познавам.. само се надевам дека ќе ти го даде сето она што јас не успеав. Се збогував илјада пати со тебе, но изгледа ова е крајното зошто повеќе немам никаква емоција во мене која ми дава надеж дека ова не е крајот. Се помирив со вистината дека не бевме еден за друг и тоа е тоа. Ќе ти го кажам истото што еднаш ти ми го кажа, кога ја направив првата грешка. Памети ме секогаш по убавите нешта.. јас лошите ги заборавив заборави ги и ти. Ти посакувам се најубаво во животот, те сака Меј..
За тебе го пребродив стравот дека ќе се качам во погрешен автобус или дека ќе слезам на погрешна станица. Кај и да е ќе почнам точак да возам https://www.youtube.com/watch?v=Jx2yQejrrUE
Ти си немир што ме тера да се премислам, да верувам во љубовта.. Да научам да простам зошто секој простува И барем еднаш се покајува. Да најдеш некој повод или причина На полноќ да ме разбудиш Ќе откриеш во очи дека било вистина што велат дека пак не заљубив.
Ми недостасуваш, многу многу прееемногу ми недостасуваш. Сакам да те гледам како се смееш, сакам се да биде како порано. Ми недостасува твојот глас, твојата насмевка, твојот лик, твојот мирис, твоите повици, твоите зборови: мала, срцка, срце.., твоите шеги, твоите совети ама СЕ, се ми недостасува. Зошто не можеш да ме разбереш? Јас се сеќавам на се, ама буквално на се! Се сеќавам прв пат кога ми пиша, на погледите кои ми ги „маваше“ со твоите плави очи, кога ми се јавуваше после работе за да провериш дали мирно спијам или пак дали сум заспана.. За се сум јас крива, тој ден уште го паметам, паметам дека ми рече дека ќе се каам.. И се каам премногу се каам, камо да не ти го пишев тоа, уф рацете да ми се исушат. Ми кажа дека тоа не е убаво за паметење ама нема да ми излезе од главата никогаш. Можевме да бидеме уште посреќни од тоа што бевме ако јас не уништев се, ако не глумев горда а што се вика не ни знаев што е гордост. Поискусен беше и повеќе разбираш од мене, ми рече да пробаме од почеток ама јас не глумев „недопирлива“.. моооочла Уфффффффф да си до мене сега, да биде се како порано, да се смееме, да ме гледаш како порано, знам дека ми кажа дека засекогаш ќе бидам твоја, ќе бидам твоето срце иако не сме заедно ама не го сакам само тоа, сакам да бидеме заедно..
Ахххх бре дете бре детеееее. Зашто тогаш не послушав никој? Зашто не ме претепа некој и не ми рече " -Чувај си го , никогаш нема да најдеш некој како него... !!! " ??? Поминаа 2 години и јас сеуште не најдов некој со кој би била во врска месец дена , а не па 2 години како со тебе. Да го вратам времето ќе те чувам како капка на дланка. После тебе најдов некој кој ме повреди како јас тебе. Се каам што изгубив нешто многу вредно. Се каам што те изгубив тебе! Многу ми љубомореа зашто имав се , те имав тебе. А сега немам ништо. Има многу машки околу мене , али не ми требаат многу... Ми треба еден кој вреди колку сите нив но ... Го имав и го изгубив. Ти ја посакувам целата среќа на светов , ти ја заслужуваш и нека те чува некоја друга кога јас не знаев. А јас ќе си останам сама и така тоа го барав од тебе иако ти не ме оставаше лесно. Ете си барав си добив... И после 2 години се каам зашто те изгубив... Барем се надевам дека некогаш ќе ми простиш дебел...
Зошто се појави баш сега кога срцето ми е затворено, зошто ми даваш толку љубов која што се плашам да ја примам, се плашам и дали ке можам да ти ја возвратам.
И ете, таман ке кажам те заборавив, те замразив...нема да те мислам еден период и ете на крајот пак ми се плеткаш во мислите. Зошто?-Само тоа сакам да го знам, ништо друго. Зошто повторно те сонувам, како велиш дека ме сакаш, како повторно ме прегрнуваш и држиш за рака? Зошто сеуште ме измачуваш? Не ми е јасно како можеш да глумиш толку ладнокрвен кога ке ме сретнеш на улица? Се правиш како да не ме ни забележуваш, но сепак знам дека не ти е баш сеедно кога ке ме видиш Да, спомените пак ми се повратија во мислите. Незнам што да кажам, навистина. Од една страна ми е мило што те запознав, научив многу работи од тебе. Од друга пак мразам што толку многу те засакав, а не требаше. Од тој ден, не ми даваш мир во душата. Постојано те мислам. Слушнав веке не си бил среќен со нејзе, искрено жал ми е. И после се, и ти заслужуваш среќа, но може би таму ќе ја добиеш, а не тука. Деновите почнаа да се одбројуваат, знам досадна сум со твоето заминување но претешко ми е. Може би ќе ми олесни кога ќе отидеш, што знам... Прееска седнав, од досада ти го напишав последното писмо. Може ќе ти го дадам пред да заминеш, може не. Незнам што да правам исто така незнам што да мислам. Ке дојде момент, го отварам чатот на фб со тебе но едноставно немам храброст да ти пишам. Сакам само да ти кажам дека проклето ми недостигаш, но ете пуста гордост. Дајде де погази си ја ти гордоста наместо мене и пиши ми, те чекам И тоа е, уште малку и приказната официално ќе заврши . Ќе ми фалиш ама тоа е животот, како и да е еден ден пак ќе се сретнеме, некаде, некако... Сакам да те видам. Сакам да те допрам ама неможам, ахх што бевме што сме сега. Тоа е животот.
Како те познавам јас ееј Ми пиша „здраво срцка“ ќе се онесвестев. Брзо запишувам датум АМА знаев дека има квака. Ми пишуваш што правам и одеднаш „кт ќе се мувкамо“. Абе знаев дека не си ти. FBI не ми се рамни. Веднаш пишав дека кој и да се вклучил од кај тебе, знам дека не си ти оти 1. ти не ми пишуваш прв 2. јас тебе те викам срцка 3. ти пишуваш кога, а не ктама добар обид. Го фатив на дело другар ти, а најверојатно и него, а и тебе кога си видел што направил тој, сум ве оставила без зборови. Само што се фатив за телефонот да тисе јавам и да ти кажам дека некој се вклучил од твојот профил, телефонот веќе ми ѕвонеше, другар ти, да ми каже дека тој ти го земал телефонот Еее мори мукоо. Е една сум јас. И верувај дека никоја друга вака нема да познава. Само уште да знаеш да ме цениш, ама има карма срцкаа... Морав да редактирам НЕЕЕ пак ми пиша, ама овој пат вистински. Ќе умре некое магарее
Нема потреба да ми објаснуваш! Денес ти беше последен ден да се искупиш за се, а ти си продолжи по старо. Е нејќеш веќе да знаеш!
Зошто се плашам да иговорам Те сакам дали е тоа како ќе рагираш, или дали ќе ми возвратиш, дали само ќе ме погледнеш.. А ми тежи тоа, сакам да ти го кажам в лице, имам потреба од тоа.. Овие два дена ми беа совршени и ноќта и утрото и секој миг поминат со тебе нема ништо поубаво за мене од тоа кога ќе се разбудам да те видам до мене, ме обзема некое преубаво, неописливо чувство, само сакам секогаш да остане така и...штом немам храброст да ти кажам лично, ќе пишам овде.. Те сакам премногу и да не беше ти, денес немаше да бидам ова што сум, немаше да бидам олку храбра и силна личност, немаше да можам да се сравам со се, немаше да имам сила за борба..
