Денот кога ти кажав „Те сакам“ и „Ми недостасуваш“ ти дадов меч, меч со кој можеш или да ме штитиш до смрт или да ме прободеш до смрт. Ти тој меч си го оставил на едно место и си го заборавил, не ти ни текнува дека до имаш, мислиш дека сеуште не е време да го искористиш. Ќе чекам јас, ќе чекам да ти текне дека го имаш тој меч, дека ја имаш таа моќ. Заштити ме, немој да ме прободеш, тоа е она што најмалку го сакам. Никој не сака да биде прободен со мечот кој го подарил. Затоа немој, те молам немој да ме прободуваш. Земи го мечот и заштити ме, не го заборавај, не ти го дадов за украс. Ти дадов моќ, моќ да владееш со мене. Или владеј и заштити ме, само не ме повредувај. Таа моќ никогаш нема да ти ја одземам, тој меч никогаш нема да го побарам назад, засекогаш се твои, а јас со кој и да бидам засекогаш ќе бидам твојата мала.
Мислам дека кога разговараме за работи што мора да се променат во нашата врска повеќе ме слуша зидот во твојата соба отколку ти...
Ти ме исполнуваш и ме правиш најсреќна,и во најтешките моменти успеваш да ме насмееш. Ти си моето бебенце,моето љубовче,моето најсакано. Те сакам најмногу најмило мое
Ај секоја вечер вака да те гледам, ај секоја вечер викај ми здраво, викај ме така нагалено, праќај ми погледи јер сваки ме поглед твој ломи на пола. И ај секогаш така во исто време да се свртиме и да се погледнеме „случајно“, така ми е најубаво и секогаш кога ќе ми кажат другарките дека ме гледаш ми доаѓа да се стрчнам кон тебе и да те изгушкам. А кога јас ќе те фатам на дело како ме гледаш е тогаш ми доаѓа да дојдам до тебе и пред сите да ти признаам колку многу те сакам и колку многу сакам твоите погледи да ми бидат упатени само на мене. Тие сини очи да бидат само мои. Причината за твојата насмевка да сме ние, јас, нашата среќа. Многу сум среќна кога ќе те видам во паркот и сакам да се поздравам со тебе како порано. Ама тогаш ми текнува дека не сме повеќе заедно и дека не си мој како порано. Всушност ти си мој, ама ти тоа не го знаеш. Ќе го дознаеш, кога ќе бидам доволно порасната за тебе, е во истиот тој момент ти ќе дознаеш дека отсекогаш си бил и засекогаш ќе бидеш мој. Со кој и да сум, каде и да сум, само подај ми рака и ќе разбереш дека како мене никоја нема да те сака. Тогаш сакам да сфатиш дека единствената љубов која ти требала е оваа мојата. И како што ти кажав „сваки ме поглед твој ломи на пола“, една половина останува, а другата половина со целата љубов ја земаш и ја исцрпуваш и секој пат е така. Со секој поглед длабиш во мене и ја земаш љубовта и потоа се полнам со љубов додека да ме погледнеш пак. „Пусти нека ноч траје заувјек, ти буди мој, заувјек мој.“ Сакам да ти кажам да ме оставиш да те гледам засекогаш, ти да бидеш засекогаш мој, јас засекогаш твоја мала.
Леле шубав беше преје Криво ми е шо не се поздравивме, сакам да те видам беее, да те гушнам и пак да ме држиш за рака како секогашшш, ај јави ми се Амаа ајј
Знаеш дека твојот успех допрва доаѓа. Ако е ова оној „тешкиот период на прилагодување“, можам да замислам колку е лесно и убаво понатаму Допрва ќе се докажуваш и успеваш, допрва ќе пронаоѓаш мотивација за повеќе и повеќе......можеш, способен си за мноооогу повеќе од она што си сега Си знаеш и сам, само се плашиш да си признаеш. Се осети љубомората од одредени луѓе пред некое време, допрва ќе се осеќа. Биди спремен на тоа Ти само уживај, поддршката знаеш дека ќе ја имаш секогаш, без оглед на се'. Знаеш дека со син ти секогаш ќе бидеме покрај тебе, само остани таков
Следен дејт носи ме на покривот на некоја висока зграда, заедно под месечина да ги слушаме The Smiths, да дискутираме за Кјубрик и да ми кажуваш како си го читал Достоевски.
Mi falish...Mi falat malite neshta sto mi gi kazuvas koga sme zaedno...Mi fali tvojata pregratka...Tvojot pogled,glas i nasmevka...Mi fali momentot na neizvesnost koga te chekam...Mi fali seto ona shto go pominavme zaedno...Mozebi ne mozam da te vidam sega no imam nadezh deka ke dojde denot koga ke bide kako porano...A do toj den so mene ke bidat spomenite od tebe,sekoja sekunda od niv...Te sakam (A)<3
Ќе ми израснат рогови од тој фудбал веќе Едвај чекам да заврши светско, да се видиме ко луѓе! Ама тоа веќе му го кажав
