Што ли се случува со тебе? Од каде толку промена? Ако.Само така продолжи.Конечно мир.Дај Боже да потрае.
Ми фалиш. И љубоморна сум. И смачено ми е да бидеш фин со сите за „мир во куќата“. Помисли еднаш на мене. Не го злоупотребувај моето разбирање. Јас и езерото те чекаме
Решена сум и сосема сум сигурна дека целиот мој живот сакам да го поминам само со тебе !!! ...те обожавам повеќе од се
Извајана силуета на човек во облик на совршенство,налик на ангел и детска насмевка ми ја подаде својата прегратка. Таму се чувствував сигурно,самотијата не ме плашеше веќе и знаев-таму е оазата на мојата среќа! Чувствувајќи ја топлината на пламената душа,растев како дете во бесконечната игра во занесот на љубовта. Опиена од среќата на играта решив да ја отворам душата и да го подарам своето мало срце во знак на благодарност за топлата прегратка,да управуваш со него како капетан на бродот кој тоне со надеж дека нема да се сруши. И се беше толку прекрасно… додека не ја подигнав главата и ѕирнав во твоите очи. А таму… видов некој друг,непознат човек, не оној на кому му верував и му препуштив се,не оној кој ме вивнуваше во синилото на среќата и ме пречекуваше таму долу со раширени раце…таму видов длабока горчина,оган кој се распламтуваше спремен да ме проголта. Што си ти? Човек ангел или убиец на туѓите соништа? И зошто твојот нежен допир одеднаш почна да боли? Одеднаш таа тенка линија која стои помеѓу љубовта и омразата се скина. Сега јас сум таа линија. Стојам на границата помеѓу овие две искушенија незнаејќи кое да го одберам иако веќе е сеедно… А ти што си? Љубов или пак тајна? Изгледа никогаш нема да дознаеме.
Ме лажеш со своето постоење. Ме опиваш со твојата проклето смрдена убавина. Ме болиш со секоја клетка од тоа што си ТИ. Ме срамиш пред самата себеси. Ми ја гориш душава со твоите постапки. Никогаш повеќе нема да бидеме истите.
Боли тоа што си мој, а те немам, те сакам, а не те чувствувам, ми недостигаш, а овде си. Боли тоа што сакам да бидам со тебе, ама не сакам да те изгубам, би била и со друг, но повторно кај тебе би заспала. Боли тоа што не сме веќе истите. Можеби пак, ако не боли тогаш нема да биде вистинско, ако не те изгубам тогаш нема да биде интересно, но можеби. Се обидов да се излажам дека со друг би била посреќна, ако се откажам од тебе конечно ќе бидам слободна, ако те заборавам тогаш ќе се преродам. Но, тука си.Тука си само за да ме предомислиш, да ме свртиш и одалечиш од останатите, да ме земеш до себе и повторно да исчезнеш. Тука си само за да ми покажеш колку ми е убаво со тебе, а потоа се губиш оставајќи ме на другите. Тука си , но многу малку.Те има, па те нема. Топло, па ладно. И се така до бесконечност. А јас не би играла до таму, би прекинала сега и овде, со или без тебе. Јас не би играла никако. Затоа што игрите се за мали деца. А љубовта? Дури и малите деца и даваат поголемо значење од тебе.
Знам дека ти е претешко таму и мене ми е тука но ке издржиме заедно.... Заедно се ке поминеме бидејки сме посилни од све
Добро бе човеку, дај веќе еднаш остави ја таа некоја си твоја машка ГОРДОСТ! Двајцата се инаетиме, како два ѓаволи на едно јаже (што би рекла баба ми ). Ама не ти попуштам прва овој пат, па земјата нека се преврти ако сака!
Ако направи нешто! Те молам превземи нешто, СЕ СЕ РАСПАЃА, а ти не реагираш! Овој пат јас нема да правам ништо, се е во твоите раце, а ако сакаш, можеш МНОГУ да направиш.. Толку ми фалиш.. ТОЛКУ ПРОКЛЕТО МИ ФАЛИШ!
Е да си до мене сега и да ти легнам на гради, да се стуткам во тебе ко топче и одма да заспијам. Душа си ми ти, со тебе кога сум одма се ми поминува ете толку многу ми влијаеш на мене. И те сака, мој си мој
