Никогаш нема да најдиш подобра од мене. Никогаш никоја нема да те сака како мене. Никогаш нема некоја да те моли како мене. Свести дури не е касно.
Заедно требаше да гледаме како паѓа првиот снег се сеќаваш?,рече НИЕ ДОМА ЌЕ СИ ЛЕЖИМЕ ВО ТОПЛО КРЕВЕТЧЕ ЌЕ ПИЕМЕ ТОПОЛ ЧАЈ и ќе гледаме како надвор си врни,секоја вечер правев чајче се сеќаваш ли? можи ќе се смеевме можи ќе разговаравме филм ќе гледавме нешто ќе правевме заедно и оваа ноќ ти ми го вети тоа се сеќаваш ли проклет да си? Незнам каде си ни со кого сега не е ни важно,снегот гледам како паѓа низ мојот прозорец во рака со топол чај но сама,повеќе ништо не е важно...
Ми недостигаш. Знам дека го мразиш фактот дека пијам по три чаши вино,нарекувај ме пијаница колку и да сакаш и знам дека ќе ме зафркаваш утре за ова,но пак ќе ти речам:ми недостигаш.И те сакам. Те сакам и не знам колку голема претстава имаш за тоа. Но,знај дека е големо тоа што го чувствувам за тебе. Се надевам дека сакаш да бидеш до мене исто како што јас сакам да сум во твоите прегратки сега. И ХХ-си воопшто не се депресивни. Само ме опишуваат и се пронаоѓам во нивната мелодија. Едвај чекам да си дојдеш.
Твоето рамо ми е најстабилниот столб на светот на кој можам да се наслонам во секое време и да си ги оддадам тежините кои ми ги задава животот. Како ти успева да останеш толку смирен и да ми даваш волја да продолжам и покрај тоа што ти познавам во очите дека ти се крши срцето кога ме гледаш како се разочарувам ?! Се плашам дека никогаш не би можела да ти парирам во ова, би се скршила во истиот момент и би почнала да плачам на глас заедно со тебе ...
Jesteś moim głównym szczęścia w życiu teraz i używane tylko cieszyć, kiedy rozmawialiśmy, ale teraz jestem pewien, że mam głębokie uczucia dla ciebie i że cię kocham naprawdę dużo i szczerze mówiąc nie mam pojęcia, jak to jest możliwe gdy ja nawet nie znam cię. Mam poważne, jesteś mój główny priorytet teraz i naprawdę mam nadzieję, aby przejść do Polska, kiedy mam trochę więcej pieniędzy. Mam nadzieję, że masz plany przychodzą tu, bo nie mam pojęcia, czy wziąć tę miłość na poważnie, czy nie. Ale szczerze mówiąc myślę, że można zrobić, bo teraz mam silne uczucia dla Ciebie i obawiam się, bo szczerze mówiąc, myślę, cię nie kochasz mnie tak jak ja kocham Cię. Nie sądzę, że to trwać tak poważnie, jak to zrobić, a ja jestem nieśmiały to powiedzieć, ale ja naprawdę kocham cię i chcę mieć poważny związek z tobą i być twoją dziewczyna.
добро бе колега зш мораше да те сретнам пред некој ден додека бевме на истиот факс ништо не се случи -а сега само ме погчедна и ми сврте глава ама јас тебе грб
Еее Далеронке кога човек ќе се заљуби и јазик ќе почне да учи Што да преведувам,ко нешто паметно да сум пишала Ако толку те интересира дојди во ЛП.
И по толку време само ти одново и одново ми го одземаш здивот... Неосетно ми снемува воздух...за миг го снемува дури и оној што мириса на тебе... Па чиниш астматичар сум, па се гушам штом помислам на тебе... И во тој безвоздушен миг сфаќам дека дишам за тебе... Па откривам: се уште те има секаде во мене... Те има овде на почетокот на усниве...каде љубоморно сум го скрила вкусот твој... Те има на брчкиве на челово...како патоказ... како жиг...како трофеј... дека само ти управуваш со нив...дека само ти ме смееш и расплакуваш... Те има на средина на образиве...каде се сливаат солзите по тебе, оние со сјајот на твоето око... Те има на крајот на моето смеење...кога на насмевката твоја се присетувам за миг... Те има и под ноктиве чинам...кои мекоста на кожата твоја љубоморно во себе ја скриле... Те има на почетокот на секој молк...кога пред сите одлетувам и останувам без збор... Те има и во најнежниот збор... кој како горчлив сируп го проголтувам кога си пред мене... Те има кога од ладниот лик твој оган во мене се распалува...оган кој ја гори душава... Те има во секој сон...во секое привидно мирување на очиве... Те има во секое згрчување на утробава... која се уште го преживував оној „последен пат“... Те има во движењава на прстиве...кога се грчат во тупаница од болката што те нема... Те има и во линииве на дланкиве, што чиниш судбина предвидуваат... Те има тука зошто само ти ги спои за мене во една реченица „што“ и „ако“... па ги остави на тие линии додека сум жива да ме прогонуваат...
Имам некое претчуство дека ќе те видам вечерва, дека и ти ќе бидеш таму, зашто колку и да не сакаме да се видиме, нашето мало гратче и не ни дава друг избор. Штом помислувам дека можно е ти да бидеш таму, се исплашувам...... Ако случајно бидеш таму, немој да ме погледнуваш, немој да ми се насмевнуваш, немој... Ако случајно ни се сретнат погледите, ти заврти се, направи се како воопшто да не си ме видел.... Убиј ја сета моја надеж, исто како што ми го скрши срцето.... убиј ми ја сега надежта А најдобро од се е да не се појавиш воопшто......после толку време не сакам повторно да те видам. Се прашувам, дали ќе ми затресат нозете или пак нема да почуствувам ништо? Дали ќе ми се вратат чувствата? Дали ќе посакам да те гушнам? Можеби не треба да мисламм воопшто, ама и јас сум човек, и јас имам свои слаби страни... Помислата дека вечерва ќе бидеме во ист локал, на наш омилен бенд, ме убива.....
Спиј душо моја додека јас мезам чоколадо со суво грозје. Па ова газе до кое си се залепил и се топлиш мора да се одржава
Не можам да се изначудам за сношти.ми кажа илјада пати извини и ми подели илјада кратки бакнежи во рок 30 секнди. Ти беше или не беше ?
