Тоа "Моја е" кое им го кажа на другарите знаеш колку нешта смени? Можеби не знаеш... Епа да ти кажам вака... Се` смени! Од никој и ништо, ми стана една од најважните личности во животот.
Имам еден, така колку да минува времето. Јас си имам болка - ти, тој си има болка - таа, Имам еден, така колку да се каже дека не сум сама, се разбираме, убави ми е, се разбираме. Кога таа го боли, јас молчам, кога ти ме болиш, тој молчи. Ниту прашувам, ниту прашува. Љубов без емоции, пар без разговори, секс без зборови. Имам еден, така колку да не ме докрајчува тоа што те немам. А нит јас те имам тебе, нит тој ја има неа, се имаме еден со друг само, да си се тешиме без зборови, да се лажеме без вистини, да се љубиме без чувства. Јас до него, тој во мене, јас испуштам гласно крик, во мене се крши душава од тебе, во него се крши душата од неа. Јас гризам усни да не заплачам по тебе, тој гриза усни да не признае за неа. Имам еден, така колку да се лажеме... Слушам и ти имаш некоја... ако, треба еднаш да се продолжи со животот. Ти сега... јас некогаш.
Бива ли,дечко да си таков влечко и да живееме во населба иста а да се понашаш ко Виндоус Виста само нешто кочиш, а стално ми идеш пред очи. И ти си ми бил комшија* прв да не знаеш да напраиш чекор ама ќе ти треба некад туршија па тогаш ќе добиеш прекор. Ако сакаш и муабет не ми прави, никој не те тера, нема да ме спречиш да си слушам Пантера. И да врне и да вее Фил ќе ми пее и нема да те издам за тоа што си пизда. Можеш и на Фејсбук воопшто да не ми пишеш ама со затната ноздра за жал,не можеш да дишеш. Доволно си мудар да зададеш силен удар ама што те спречува и во бездна те завлечува? Дека не сакаш метал, сосема ми е јасно и тоа е во ред да го кажеш гласно. Не се осмелувај пак да ми речеш "Сељаци се Сепултура" во спротивно месо ќе печеш, со таква некултура. Во Париз има протести, нели гледаше вести? Ма не,тебе секогаш аларм не ти се мести. Ама ко би реко чуда да се десе тие реченици твој стил не се и на таков изказ ќе ти ставам вето јебем ти Уно моменто. Вака,така,муабети вртам а уствари понекогаш не можам да те трпам. У Србија тече Морава, кај ли си,пичка ти ќорава? Уз Мораву ветар дува а ти,плав си ко смоква сува. Преземи некаква акција, за да нема бурна реакција!
Се осеќам ко да ме прегазил воз со сликичка од полско знаменце. Е баш така. И празно ко гаќите твои. Да ти се плукнам во дебилчето Пиердолич,скурвинсин,полска курва. Не ме третирај ко да сум обврска. Упорно викаш дека не сум товар,ама џабе - си знам дека сум.
Глуп еден, не ти текнува да ми пишеш еднаш 3 недели муабет не сме праеле абе цреп, ќе идеш у Битола битолчанки ќе бркаш мислиш ја нема да дознаам, така е кога си го шернуваме најдобриот другар све те издава да знаеш, да даде Господ да се замрзнеш по пат да не ти функционира Ќе ми дојдеш за стара нова, тогаш има да те подберам мамицу ти јаречу Уствари што те ебам ќе те сечам, ќе му пишам на комшијата
Колку моќно се осекам кога ти лупам seen на вибер,ко да сум некоја баронеса а ти да си некој слуга дојден во кралството и си маѓепсан од мојата убавина и сакаш да збориш со мене ама јас само замавнувам со белата аристократска рака и го кревам напудрениот нос. Никој не че си играт со Велика Роберта! Plot twist е што тебе не ти е ни гајле дали ќе ти вратам или не.
Се е тоа добро кажано освен последново, не верувам дека некој може да биде рамнодушен кон особа како што си ти. Прости ми за забелешката.
Се случи и тоа што најмногу ме плашеше.Да го игнорираш мојот повик. Срам да тие...барем да прашаше како сум,ама тоа е кога не чувствуваш никаква емпатија.
Мило ми е што си повторно онај грижлив Б кон мене. Пупу машала да не те почудам ама никогаш не си бил толкаво сонце кон мене.Те сакам најмногу.
Дoјди, биди пoкрaј мене. Држи ми јa рaкaтa цврстo, вети ми декa секoгaш ке бидеш пoкрaј мене. Дoјди, дa лежиме гушнaти, дa гo слушaм чукaњетo нa твoетo срце, дa ги гледaме ѕвездите, дa бидеме зaеднo дo зoри. Дa му пoкaжеме нa светoт кoлкaвa е нaшaтa љубoв, дa бидеме зaеднo зaсекoгaш. Фaлa ти штo гo скрши мрaзoт oд мoетo срце, и ме пoтсети кaкo се сaкa. Дoбрo е штo се пoјaви вo мoјoв живoт. Те сaкaм.
Ти благодарам за тоа што секогаш беше тука и што трпеливо ме чекаше во моментите на неодлучност. Благодарам за прекрасните мигови и што ми даде сила скршеното срце повторно да биде цело и среќно по толку денови поминати без тебе.
