Дека го љубам од дно до врв. И дека ќе ми недостасува овие две недели. Љубов моја, не ми носи подароци, донеси ми само уште поголема љубов кога ќе се враќаш дома.
дека го сакам и дека треба да ми верува.. ама колку и да му кажувам и на каков начин да му објаснувам тој никогаш нема да разбери
Иако упорно, и кажувајки им секој ден на другарките со насмеано лице дека никогаш повеќе нема да бидам со тебе, синоќа да бев излезена во прва прилика ќе ти летнев во прегртка!!! Знам дека ме повредуваш, се што ми правиш но те сакам и неможам да те заборавам!!
Не верував дека ќе можам пак да љубам, а љубам благодарение на тебе... те сакам срцко мое, фала ти што постоиш!
Зошто цело време стоеше како скислен и натажен,усрамен?Мислеше и јас ќе сум таква?Не бе мочко,не ја покажувам тагата пред тебе.Премногу сум горделива за да ти дозволам да видиш солзи во моите очи,да видиш тага на моето лице.Ахх колку ме бива за глума.Два сати глумев весела и безгрижна.И вечерва ќе дојдеш ти пак и јас пак ќе глумам и така ќе е секогаш.Јас пред тебе ќе глумам дека никој не е посреќен од мене.Мило ми е што не можеш да се контролираш кога ќе ме видиш и веднаш ти се насолзуваат убавките зелени очиња
...ако је до мене, што ми се неврачаш....што ми се нејавјаш...лакочу ако је до мене.... ...реци па да ставим...ново мањи број.....нову кожу бољи крој....лако чу ал није до мене... *само овој стих е доволен...
Ми недостигаш вака, навечер... Се навикнав да се вовлекувам во твоите пижами и соништа, да ти го бојам ѕидот светло син и да ти раскажувам приказни со мачорест глас. Знаеш дека си ми прва, свесно несвесно доживеана љубов? Епа тоа си. А јас сум совршено збунета заради тоа и убаво ми е. Т.е не, јасно ми е, ама некои нешта подобро е да ги оставите да си лебдат во збунетост. Мачор мој.
Aaaaaaaaaaaaaaa..... Zoshto pak sekoja druga ja smetahs za podobra..? Zoshto..? Znaesh deka nikade nikogash nnema da najdesh neshto kako mene.. I samiot mi reche deka edinstevno jas mozam da te razberam, da ti podadam raka, edinstevno jas... A kade e sega seto toa..? Pak bolka mi zadavash neli sfakjash..? Pred stotici lugje mi reche deka se kje storish samo mene da me vidish srekjna.. Site go vidoa, go slushna toa, a samo kako ti da ne go slushna.. Ne sum srekjna Mil moj.. Ne sum.. Sega sum ponesrekjna od koga i da bilo... Placham da... No edno znam.. Samo vo edno sum sigurna.. SEKOJA NOVA KJE DOJDE.. SEKOJA NOVA KJE OTIDE.. SE KJE SE VRTI VO KRUG.. SAMO JAS KJE OSTANAM TUKA DO TEBE.. SAMO JAS ZASEKOGASH!!!
И такаааа.Се видовме вечерва на роденден.Ти си седна до мене.Зошто?Бреее каков си.Се издаваш сам дека не ти е сеедно.Само колку пати сама те забележав кај што ме гледаш,а да не зборувам колку пати ми кажаа дека ме гледаш.Виде дека можам да сум ладна?Се увери?Не знаеш колку ми е тешко додека ова го пишувам.Не знаеш колку солзи се истркалаа по моето бледо од тага лице кога влегов во таксито.Уффффф се мразам себеси што само пишувам и пишувам на форумов,а ништо ти немам в лице речено.Мразам што толку те сакам
изгледа лошо ми се пишува,лошо без тебе лошо со тебе ,незнам кај ми е крајот ,па се плашам ти ќе се пронајдеш а јас ќе останам со прстот во уста,те нема, мене ме нема јас као сум ок ти као си ок....што е со тебе ,зошто си ми влегол така длабоко под кожа,или може само си замислувам дека е така...Ма,што да правам срцево ми е изгубено незнам дали е кај тебе за да го барам....леле дај напорави нешто...јас неможам ама леле незнам незнам незнам лелеее
ми правиш хаос во главата ! говедо едно! кога си со мене пресреќна сум, ме опиваш само со еден збор... не си свесен колку си сакан... и сам знаеш дека не треба да си играш со нечии чуства а толку добро лажеш до тој степен што сакам да ме лажеш најдобар си од сите до сега, просто ти се восхитувам, подобар си дури и од мене, признавам ученикот конечно го надмина учителот, браво
Вчера ми рече грозни работи.. Ми го распарча срцето на МИЛИОНИ делови.. А на крајот само ми рече.. Сето оваа го реков за да викам колку си силна.. Ништо од тоа не е точно.. Ме скрши и пак ми даде надеж... Ми рече дека одсега ќе ме гледаш на друг начин.. А сега пак си тука.. Сега поблизок од кога и да било бараш сила во мене.. Бараш подршка, која полека ја губиш, да продолжиш.. Ти ја давам мил мој.. Јас верувам во тебе.. верувам онака како што слепиот и верува на темнината..Знам, те изненадив што толку верба и надеж пружив наднаш.. Но што да правам.. Сакам твоите сонови да станат вистина.. твоите среќни мигови на мене ми се уште посреќни.. твоите тажни на мене уште потажни.. Верувај ми.. и кога сите ќе те остават.. јас ќе бидам туга да те прегрнам и да те подржам..!!
Сакам да те сакам пак како на почетокот со истиот тој жар, страст.. безусловно... ..или пак можеби и не?
