колку и да се трудам да не мислам на тебе НЕ МОЖАМ ..Ми недостигаш секој момент..би сакала се да беше еден лош сон и да се разбудев од него без ова чуство на тага ..би сакала да те заборавам
Те гледам во очи додека водиме љубов... Тие очи кои господарат со мене, со мојот универзум, со мојот сон, со моето јаве… Тие очи кои ги парализираат сите мои насмевки, тие очи кои ми станаа најголема слабост и на кои знам да им кажам ''не,,... Тие очи... вечерва ми фалат најмногу на свет, да бидат последното нешто што ќе го видам пред да заспијам и првото нешто кога ќе се разбудам...
И она малку човечност што го имаше во себе, гледам дека си го изгубил , и да , и она малку почитување што го имав кон тебе, го немам веќе не очекував дека си таков задкулисен играч, колку иронично , пријателе , нели ќе беше тука за мене и во 2 по полноќ ????
Зошто секогаш мора тие 'лошите' да ни се допаѓаат ? Зошто не се трудиме околку тие што ни обрнуваат внимание , што се секогаш до нас во било кое време ? Каква е таа магија што постои во 'лошите' ? Кога ќе се освестам до кога со овој памет ?! .....
само што се разделивме а веќе ми фалиш.. Благодарам за овој прекрасен ден и за сите насмевки што денеска ги измами на моето лице. Те сакам мнооогу мноогу иако некогаш знаеш да бидеш најголем гад!!
Благодарам што ме утеши со приказната дека ќе се смееме еден на друг кога ќе бидиме стари и штрбави. И за тоа што ми потенцираше дека моето млечно запче може да падне секој момент. Ми недостигаш теле.
А, бакнежот... Го чувам себично во срцево. Неочекуван, а незаборавен. Е тогаш... ми влезе директно под кожава, ме зграпчи силно и ми се припи за душава. Дојде како молња среде бел ден. Со таа сила ми ги разора чувствата, ми го разбуди срцево. А знаеше дека никогаш не смееше да ме посакаш. Проклето не можам да опишам што чувствувам за тебе.. како да се гушам, како да ми снемуваат зборови. А одговорот стои толку кристално јасен, исправен победоносно. Покрај толку дадени знаци од моја страна, знам дека знаеш, но не сакаш сам себе да си признаеш. Се плашиш од топла прегратка. Имаш се?! Не би рекла. Дозволи ми да ти се приближам. Дај тргни го тој оклоп околу тебе и направи секој атом од телава да ни се наежи. Зошто копнеам по тебе?
Ме исполнуваш и надополнуваш. тука си секогаш кога ми треба. Го ценам тоа и те ценам тебе. Знам колку ми вредиш, ич без гајле. Ти си ми мојата најголема поддршка и најголем критичар воедно. Тука си да ми кажеш како стојат работите и да ме тапкаш по рамо дека ќе биде подобро. Да ме летнеш на небо и да ме држиш цврсто на земја. Голем дел си од мојот живот и не би сакала да биде никако поинаку.
I survived you so many times these two years...But I still ask myself why each time feels worst than the last one ? What is that you have that makes me want you like an adict ?? I guess you're my personal brand of heroin ...
Не сум тип шо ќе ти вети дека ЦЕЛ ЖИВОТ ќе те сака и дека со сигурност ќе сечам вени по тебе. Далеку од тоа. Утре може да се спакувами да ме снема-и мило ми е шо си свесен дека сум таков чоек. Ама ако иам избор пре би ме снемало со тебе заедно,него ли сама. П.С. Баш ме израдува за викендов
Да те предупредам посовреме. Ако планираш да се опседниш со твојот аквариум.И ако планираш дека ќе бидам должна да ги слушам приказните за секоја риба оделно во него.Се лажиш!
