Толку машки на светов, а јас изгубив свест по тебе. Немам поим како (да) излегувам на крај со твоите фикс-идеи. На моменти се жалам самата себе, навистина.
Те сакам ама ми правиш главоболки човечее. Од една страна велиш ме сакаш, дури се сомневаш дали јас те сакам колку што ти ме сакаш, ми велиш покажувај ми повеќе дека ме сакаш, гушкај ме, бацувај ме. А од друга страна пак го криеш ФБто како нешто свето да е. Штом дојдам кај тебе се гасиш со брзина на светлината, не дозволуваш да видам ништо.. Што ти криеш, со која ли се допишуваш па јас не смеам да видам.. Треба ли да ти верувам воопшто?! ..
Ljubov moja! Godinite so tebe letaat neosetno. Sekoj den do tebe e bogatstvo za mene. Vo sinite oci tvoi go gledam celiot svet. Te sakam najmnogu!
можевме Повеќе да имаме сега Но среќата ко сон ни бега Како восок солзи печат нека течат нека течат Лесно душо ти ме даде ...Зар подобро ти не си знаел И кога ја љубеше мене ме губеше ти ..Ме изгуби
Знаеш...денес е 3 март, и еве се приближуваме кон 18 март , се сеќаваш нели ? Знаеш каде бевме и што правевме тогаш , или останало проклетство на мене јас да паметам денови и дати ...?
Душе мое малечко најсакано колку ми те саааааакааааааааааааааааааааааааамммммммммммммммммммммммммммммммммммммммм. Знам дека исклучвам овие дена и дека многу те нервирам ама имам, и не ми се во ред хормоните. Знајш дека те сакам, така? И ти ме сакаш мене знам Заедно ќе си бидиме ние <3
@odbojkarka не треба. Од искуство ти кажувам, некој кога стално се плаши дека ти ке го изневериш или излажеш тоа значи дека истиот сам го прави, затоа и се плаши.. Чим крие фб од тебе има нешто.. А на мојов би му кажала дека оставам да ме потцени за да се изненади
Istina je. Ljubav boli. Ubija. Dovodi do ludila. Istina je, bez nje apsolutno sve postaje bezvrijedno.
Не би сакала да ти создавам проблеми. Не би сакала ни да ти пречам. Сакам само да ме погледнеш. Да кажеш дека ти е жал макар само со поглед. Тоа би било доволно. Не барам многу. Не ти посакувам лошо. Сакам само да си покрај мене но не посегам по тебе. Тоа е толку чудно. Не се обидувам да ги накитам сопствените зборови, сакам тие да дојдат длабоко од срцето. Затоа и не размислувам додека го пишувам ова. Само чувствувам и оставам да ме водат чувствата, притоа излевајќи врз хартија чисти зборови исполнети со невиност. Не чуди се, моето срце зборува,такво какво што е. За тебе недоволно.
И после големата љубов...онаа огромната што битието го гори,останува ништо.... Едоставно ништо.... зошто никој не може да се сети што го правело среќен, што го утешувало пред неа...
