Se kje pomine. Bolkata kje zamine eden mig, kje iscezne i tagata so nea i kje mi se vrati nasmevkata na moeto lice. I togas kje znam deka pravilno postapiv. Moeto srce ne mozese povekje da izdrzi, a i mojot razum pocna poleka da me napusta. Sega imam pak moznost da si gi soberam popoleka delcinjata od mojata dusa i da se izgradam povtorno, no ovoj pat kako silna i neunistliva tvrdina. Sakav so celoto moe srce, se trudev so celo moe telo i dusata ja vnesov samo vo nadezta za nas. Ama se bese zaludno. I sama se povrediv, ti ne, ti prestana da ne stavas nas na prvo mesto, i se zagleda samo za sebe. Toa bese mojata greska, trebase i jas vnimavam na moeto dobro, na sebe si, vekje koga ti se promeni. Tesko mi e. Mnogu. Znaes i sam deka mi e pretesko. Na momenti posakuvam da pocneme otpocetok. Posakuvam da bides onoj vo koj se zaljubiv, onoj koj odamna go izgubiv, go snema.. No togas ti so tvoite grubi i ostri zborovi kje me vratis pak vo realnosta. I znam deka kolku i da e bolno, vaka e najdobro. Kolku i da te sakam, jas tebe ne sum ti najbitna. Iskrena da bidam ne ti posakuvam nisto dobro. Velat na onie koi gi sakas, i bez tebe da se im posakuvas dobro. Ama ne, jas tebe kolku i da te sakam, ti posakuvam beskraj nesoni nokji mislejki na mene, sekjavajki se na nasite momenti. Ti posakuvam sekoe utro da se budis barajki me i da se osvestis deka si me izgubil. Sekoja vecer da legnuvas besen na sebe zosto niednas ne me prasa kako sum, da bides ocaen i gneven zosto me pusti taka lesno da si odam. A jas dodeka da zaboravam, pa makar i godini neka pominat, nema da prestanam da se potsetuvam deka ti gi frli site moi sonista za nas vo voda.
ТЕ САКАААААМ МИЛО МОЕЕЕ ТЕ САКАААААМ и да ќе ти го чувам срцето....нема никој да ти го повреди....ќе ти го чувам ТЕ САКАМ!
Ајде биди ми добар, издржи, бори се заради мене немој да ме оставаш сама. Силен си ти ќе го поминиме и ова . Те молам не ми се предавај, те молам. Ми требаш Тука сум до тебе, те чекам. Бори се биди, јак си ти знам. Немој да се предаваш. Немој.
ете душичке помина и роденденот дојде се видовме, испивме пијачка(алкохол за прв пат)леле која брука го испив виното на екс каснавме сладолед а кога го извади ти твојот мобилен ме пресече 4 кафенце беше ова срцка(јас) плати 570 денари сметка па после пребледе пред мајка и и ми се исполни уште една желба а тоа е купив цвекенце од бабата добив скромен подарок а бидејки ти не го доби својот подарок за твојот роденден го доби и ти од мене ама штета не го доби во кесата мече(се дупнала отоздола) туку во друга обична за твоја несрека и на крај ме во обравче и си отиде толку сме слични ама времето ке покаже п.с. многу ми е жал за твоето повредено раченце ко на срничка ке ми ти помине и за прв пат ти ги допрев прстињата леле се однесуваме како дечиња ти 32 јас 30
Што ти е тебе бе? Кој ѓавол влегол во тебе? Ти будала ли си бре? имаш среќа што не си ми тука, шамарчето не ти бега
Спојлер Те мразам затоа што ми го уништи мирот кој го имав во себе барем некое време пред да бидам со тебе иако бев тотално сама и без никој, никаде, затворена во четири ѕида но барем имав како таков мир, не допираше ништо до мене ... а само до пред два месеца те сакав најискрено, најчисто, бев најсреќна, мислев дека ќе бидеш последниот човек со кого ќе имам се, достоен за да бидеш последен и единствен ама неее ти ѓубре од човек си бил !
Многу ги мразам моментите кога... Кога знаеш со еден збор да ме вивнеш до небото! Да почувствувам дека сум сакана, најважна, дека светот го имам на дланка, дека сум една и единствена! А притоа, знаеш со еден збор да направиш да се почувствувам..ниско, безвредно, јадно..
Kolku se trudis okolu mene, sekoj den me pravis se posrekna. A jas, poveke nisto ne baram od gospod. Za promena, samo mu se zablagodaruvam sto mi te podari tebe, nisto poveke ne mi e potrebno!!! Jas sum najsreknata devojka na ovoj svet. I da..Ne mi e vazno dali ke se odlucime za Italija ili pak Santorini. Vazno e samo da sme zaedno. Zasekogas
Незнајш колку сакам да бидам со тебе сега во моментов, не можам ни самата да ти опишам. Чувај се само!
Otsekogas sakav nekoj koj ke me saka kako tebe. Samo sakam zasekogas da bideme zaedno. Zivotot povtorno ima smisla. Te sakam.
Лута сум, всушност бесна. По кој знае кој пат овој разговор наместо со тебе, јас го правам со самата себе. Те чекам, знаеш? Исто како лани, исто како и секое лето девет години наназад. Повредена сум, огорчена, наполнета со толку многу тешки чувства, што не знам повеќе дали можам да се справам со нив. Сабота навечер е, знаеш? Излегов, и си ветив самата на себе дека барем оваа ноќ нема да мислам на нас. Но сепак ништо. Целиот простор околу мене е исполнет со тебе. Самото годишно време – лето, ми мириса на тебе. Спомени насекаде околу мене, ме гушат. Сакам да викам, да плачам до дека ме држи глас! Ти таму, далеку, живееш можеби не помислувајки на мене; Јас тука, живеам во минатото не можејќи ни една секунда да ги заборавам твоите сини очи. Или врати се, или излези од моите мисли, те молам!
