мислев оваа тема нема повторно да ја отворам.мислев се сум закопала длабоко во себе.ама секогаш кога ќе те видам се потсетувам. 4 години веќе како те гледам еднаш во годината.иако година веќе помина како официално не сме заедно и во текот на нашата врска ретко се гледавме.и за тоа време како далечината не разделуваше мене чувствата ми останаа исти.уште од првиот момент не се променија. се сеќаваш ли кога моите ме оставаа на аеродром и си заминуваа.ти од страна ме чекаше. се сеќаваш ли дека еднаш побегнавме ама пак мораше да ме вратиш назад. се сеќаваш ли срцето како ми чукаше и рацете како ми се тресеа кога после толку време се враќав дома за да те видам. се сеќаваш ли како се најдовме на другиот крај на светот,дојде по мене.да ме земеш. се тоа ми останало во душата и кога ќе те видам се присетувам. иако судбината не не планирала.иако не сме судени еден за друг, јас не можам да те заборавам. знам дека некогаш ќе најдам некој кој ќе ми подаде рака.ќе ми понуди љубов.пред се мир.може ќе го сакам на некој мирен,спокоен начин.како тебе што сум те сакала,како на тебе што сум се надевала нема на никој друг. остани таму каде што ти е местото.остани ми во минатото.
Го пијам првото утринско кафе размислувајќи за тебе, ти не ме мислиш колку јас тебе. Вчера ти ја пишав последната порака на тој број, кој беше твој. Те испратив, а сепак душата уште ми тежи, имам некој камен. Се изгорев од првата голтка кафе. Ме жежи, исто како што ме жежеше ти. Се обидувам најмил, се борам со сите сили. Си се лажам себе си ќе ме побараш пак, си давам самата надеж. Вистината боли, имам толку многу да ти кажам, имам толку многу да се олеснам. И не кажав чао, оставив така. Ти реков "најубаво ми е со тебе" и отсекогаш ми било. И така останаа само спомени од нас... Не патам за тебе најмил, само ќе ми недостига тоа бурно време со тебе. Да ми дадеше барем еден знак, ќе те чекав, само јас знам како е да имаш врска на далечина. Но, ме остави така, а денови изминуваат. Го чекам денот кога навечер ќе погледнам во небото, за да го побарам авионот во кој ќе леташ ти. Можеби така ќе ми биде полесно и ќе те заборавам. Незнам, најмил можеби така требало да биде.
Prijao bi mi jedan zemljotres .... da sve oko nas vrišti. A onda jedan pljusak poslije toga da opere grijeh..
Pokraj tebe iscezna seta bolka, taga koja dolgo mi ja macese dusata. Ja izleci kako nisto da ne ni bilo. Uzivam vo sekoj nas den. Samo tvojata raka da ja drzi mojata cvrsto i nisto poveke ne mi e potrebno.
Спојлер Пупу да не ни се уроци вредеше шансата што ти ја дадов. Прекрасни се деновите кои започнуваат и завшуваат со тебе. со товјот поглед, допир , бакнеж
ДОБРО БЕ НЕЛИ ПРИМЕТУВАШ ЗОШТО МЕ НЕМА ДЕНОВИВЕ НА Ф.Б. И УШТЕ СО ПОСВЕТА НА ДЕВОЈКА И ПОСВЕТУВАШ ПЕСНА(НА ДЕВОЈКА ТИ СЕ РАЗБИРА) АБЕ ТИ СЕ МОЛАМ ВО КРАТКИ ЦРТИ-БРИШИМЕ ОД Ф.Б. ЗАТОА ШТО ВАКА МИ Е ПОТЕШКО И ТОА МНООООГУ ТЕШКО СЕ ОБИДУВАМ ДА ТЕ ЗАБОРАВАМ И ТЕШКО МИ ОДИ БАРЕМ НА БИВШИОТ ШТО САКАШЕ ДА МЕ ВЕНЧА МУ ТЕКНАЛО НА МЕНЕ изгледа дека на него СУМ МУ значела
ете И КОНЕЧНО мислам КОНЕЧНО се осмелив и те избришав ИЗВИНИ ако ти го расипав денотhug: за мене поука дека не треба кога има физичка привлечност да глумам професионалност ама човече дури 4тиот пат се осмелив прстите од раката да ти ги допрам а ти за крај ме во образ епа со здравје со убаво и со срека во животот
Убави се оние утра кога ме будиш со порака за убав ден. Знам дека не се во твој стил, но убаво е чувството кога знам дека сакаш мене да ми направиш мерак. Но, дај конечно дојди ми и разбуди ме со бакнеж за убав ден, така утрата ќе ми бидат совршени.
Не ми е до тоа што го чувствувам кон тебе, до тоа што не чувствувам ништо кон никој друг освен тебе ми е... Јебига, не сме биле еден за друг. Погрешно време за нас, дефинитивно. Требаше покасно да не спои судбината, кога ќе бевме малку поискусни и кога ќе пазевме што бираме. Тогаш ќе знаев да те ценам, тогаш ќе знаеше дека само тебе те сакам, тогаш ќе бевме среќни... Џабе ми е сега се', не ми значат туѓите погледи, не дозволувам да ме допираат туѓи раце, не повеќе. Се плашам дека можеби си дознал нешто што не требало, нешто што се каам што направив, нешто за што сум си самата јас крива. Пак ќе кажам, јебига. Можда и навистина сме биле погрешни. Ајде оди, да не те гледам повеќе. Ќе се тешам со онаа „далеку од очи, далеку од срце“, ех само да беше така лесно. А знаеш што, најкриво ми е што твоите другари сеуште не ме одминуваат на улица, само ти си идиотот што ме гледа како да не ме познава. Тоа е и знак дека имало нешто меѓу нас, а и дека сеуште има. Реално.
Ljubovta e vo malite znaci na vnimanie. Fala za poklonot milicok. Tokmu taka i se cuvstvuvam kraj tebe, kako princeza
не сакав да знаеш драг И кога им е на моите годишница од брак затоа што ке разгласуваше на цел град абе мали те знам јас тебе
И ти признавам дека ми фалиш ако решам да отидам на кафенце во Буши до 15тти септември ке ти пишам или ке ти се јавам (што би правела сама ке ми се нафрлат Кинеските келнери па да ме заштитиш) ама има и на некој друг што сум му фалела па се допишуваме, контактираме треба време да помине за да те заборавам тебе И
Многу си ја мразам мојава несоница, што не ми дава да се наспијам повеќе од пет часа. Затоа и секогаш имам изразени подочници и изгледам уморно. Ама кога и да те прашам, ти ми викаш дека ми се чини и дека секогаш сум убава. Не е точно... Ама сепак фала ти, за секој убав збор, за тоа што ја прифаќаш и сакаш мојата личност, за секоја поддршка кога и моите ме обесхрабруваа. Сакам да ти се јавам и да ти кажам колку те сакам. Ама знам дека си стварно уморен од работа и дека обожаваш да нанаш. Затоа нема... само еден ден, ќе ти ги покажам поракиве напишани за тебе, да се смееме заедно и да коментираме како поминало времето. А ние, се надевам заедно, еден покрај друг заљубени, како тогаш, така и сега. п.с со лабелцево сега и мирисам на малина, фала ти, малинче мое. Те сакам најмногу
Знаеш, понекогаш се чувствувам како заглавена во времето поминато со тебе. Некако како да ме влече надолу, како да не можам да издишам. Се е џабе ако чувствувам мртвило. На некој начин ми ги одзимаш боите и светот ми го боиш во црно бели нијанси. Ми создаваш многу немири. По се изгледа човек не е доволно среќен ако се наоѓа себеси како овенува заедно со ноќта и повторно расцутува со следното утро, повторно и повторно, чувствувајќи го саканиот како далечен.
ете И да бидам фер ти пишав вчера порака во која ти се извинувам што те избришав од ф.б. ( ме потсекаш на бившиот) лажги со опашки хехе а да ми беше другар можеби ке те земев со мене да ми правиш друштво да донираш крв-биди малце хуман финтата е што јас имам пари и би почнала со лајонес картичките и ги препорачувам кај ке стигнам ама штедам пари за шминкање хехехе ептен ми е по кеиф(обожавам да ме шминкаат)hug:
Кога има друг некој и ми пишува порака за добра ноќ и добро утро, кој ми кажува "те сакам" а јас ладна, сум си влезена во филм дека си ТИ. И срипувам од кревет мислам ти си ми пишуваш порака, но брзо се разочарувам кога гледам некој друг е. И така секој ден во круг. Ќе поминеш ли некогаш?
